Seite
Auto. morales de vita et mori. Principium in rebus ē erigere animum ſuper iniurias et promiſſa rortitudine leto animo aduerſa poſſe tolerare Sapor pabuli manet in lacte. vis vini in accto. quia nulla res ē q̄ non ſapīat naturam eius ex qua naſcitur. Autorita. Senece de vita ⁊ moribus. Mnis peccati actio voluntaria eſt. Diſciplina bonos mores facit Id apit vnuſquiſqꝫ qd̓ didicit Dolor patientia vincitur Bona conſuetudo excutere debet qd̓ mala inſtruxit Bene decet loqui bn̄ decet tacere Libentius audias qͣꝫ loqͣris Quod animaliū eſt magis mitium homini qͣꝫ alter homo Qd̓ tacitū eſſe velis. nemini dixeris. Mōſtro ē auaricia ſil̓is Quid dulcius ē qͣꝫ habere amicū cū qͦ omīa ſicut tecū loqͥ audeas. Priuſqꝫ promittis delibera. ſed cū ꝓmiſeris ſtatim facias Nil petas quod negaturus fuiſti Pacem habeas cum amicis. bellum cum vitijs Bonū eſt laudari ſꝫ preſtantius ē eſſe laudabilem Que ſunt magne diuitie deſiderare non debes. Que eſt magna egeſtas. auaricia. Quis eſt pauper. qui ſibi videtur eſſe pauper Spes premij. ſolatium eſt laboris. Pecuniam habere oportet ſed ei ſeruire non oportet Diuitijs vtendum ē ſed non eſt eis abutendum Magis ⁊ minus non diuerſificant ſpeciem Fortior ē qui cupiditatem vincit qͣꝫ qui honeſtatem vincit Ubi eſt confeſſio ibi eſt remiſſio. Quietiſſimam vitam homines haberēt in terris. ſi hec duo prono mina. ſcꝫ meum ⁊ tuum tolerentur. Mihi crede non poteſt quis eſſe diues ⁊ felix. Auribus vtaris frequentius qͣꝫ lingua. Quicqͥd dicturus es anteqͣꝫ alijs dicas tibi dicas Qui neſcit tacere neſcit loqͥ Peiora ſunt odia tecta qͣꝫ aꝑta Nullum ſcelus ſcelere vincēdum eſt De. iiij. virtutibꝰ car. alias de forma ad paulū E dubijs non definies. ſꝫ ſuſpēſaꝫ teneas ſententiam Mendacium ſpecie veritatis occultatur. Prudens fallere non vult. falli autem non poteſt. Cuiuſlibet facti cām inqͥre Cogitatio tua nunqͣꝫ re cedat Lauda parce. vitupera parcius. ſimiliter em̄ reprehenſi(a vero bilis eſt nimia laudatio ⁊ īmoderata vituperatio. illa quidem adu latione iſta antem malignitate ſuſpecta eſt