Seite
Nuto. li. predicamētorū Ariſt. eſſe medicū Scd̓o qd̓ ineſt om̄i ⁊ nō ſoli. vt eſſe bipedeꝫ Tercio qd̓ ineſt om̄i ſoli ⁊ nōſemꝑ. vt caneſcere ī ſenectute. Quarto qd̓ ineſt omni ſoli ⁊ ſemper. vt riſibile eſt proprium hominis Proprium cōuertitur cum eo cuius eſt proprium. Accidens eſt qd̓ adeſt ⁊ abeſt p̄ter ſubiecti corruptionem. Accidentiū aliud ē ſeꝑabile aliud inſeparabile. Sublato animali aufertur rationale ⁊ irrationale Seqͥtur liber Predicamentorum vtiliſſimꝰ Ariſtotel̓. quē(vt Themiſtiꝰ atteſtat̉) Ariſto. anno etatꝭ ſue decimoquīto edidit Lo gica ſiue Dialectica a ph̓is d̓r inſtrumentū Ariſto. q̄ de ſe qͥdeꝫ pōt dicere. Diſcutiēs verum ſinuoſa ꝓblemata ſoluo. Corruit in tene­bras me ſine qui gradit̉. qꝛ rōnibꝰ ſubtiliſſimis vera ſecernit a falſis. Hic vero agitur de ꝑte ſyllogiſmi remota. ſcꝫ de termino. ſed de ꝑte ꝓpinqͣ agit in li. ꝑihermeniarū.ſ. de enūciatōe ꝓut accipit formam Quiuoca dicunt̉ qͦrū nomē ſolū ē cōmune(ꝓpoſitōis et ratio ſubſtantie ẜm illud nomen eſt diuerſa E Uniuoca dicuntur per contrarium. Denoīatiua dicunt̉ q̄cunqꝫ ab aliqͦ ſolo caſu drna ſunt et ẜm illud nomē habēt appellatōem vt ab albedine albus. Grāmaticus dicitur denominatiue a grāmatica. vnde habemus. ꝙ concretuꝫ denominatiue dicitur ab abſtracto. Impoſſibile ē eſſe accidens ſine eo in quo ē.i. ſine ſubiecto. Omnis color ē in corpore. Scientia ē in anima. ſicut accidens in ſubiecto. Quando alterum de altero p̄dicatur vt de ſubiecto. q̄cunqꝫ de eo qd̓ p̄dicat̉ dicuntur. om̄ia etiam de ſubiecto dicuntur Diuerſorum generū ⁊ nō ſubalternati poſitoruꝫ diuerſe ſunt ſpēs Superiora de inferioribus ſemper predicantur et drn̄e. Decem ſunt entia incomplexa. vt ſubſtantia qͣꝫtitas ⁊c̄ Nō exn̄tibꝰ primis ſubſtantijs.i. indiuiduis īpoſſibie ē aliqd̓ alio A prīcipali ſubſtātia.i. īdiuiduo ſubſtantie nulla(rum remanere exit p̄dicatio. ⁊ hoc ẜm ordinem alicuiꝰ quinqꝫ predicabilium. Commune ē omni ſubſtantie in ſubiecto non eſſe Oppoſita habent fieri circa idem. Omnis ſubſtantia videtur hoc aliqͥd ẜcare ⁊ hͦ indubitabile ⁊ ve­rū ē in primis ſubſtantijs. in ſcd̓is ſil̓r videt̉ ſub appellatōis figura Ab eo qd̓ res ē vel non ē oratio dicitur vera vel falſa Quantitatis aliud continuum aliud diſcretum Quod ſemel ē dictuꝫ(in quātitatibꝰ poſitōeꝫ nō hn̄tibꝰ in ꝯtinuo) amplius reſumi nō pōt. eo ꝙ ꝑtes ille nō ſunt ꝑmanentes. qꝛ ꝑtes tꝑis ⁊ numeri ⁊ orationis non ꝯtingit iterato ſumi