oppoſitā ꝑtem eligis et accedis Conſciā Ardua res ē corpus dn̄icū ſuſcipere/ et nullatenus attēp tanda niſi p̄uia bona racione Ad dimiſſioneꝫ u̓o uidetur ſufficere ſi quis non habeat p̄ponderantē racioni que magis ad accedendū ꝙͣ abſtinendum eſſe ꝑſuadeat. quā qꝛ nonduꝫ habeo. abſtinenduꝫ melius eſſe decerno racō Dic raciones ad acceden inclinantes Conſciā has a te audire expecto ex quo mecū certamen uis ingredi. et me non ꝙͣ recte agenteꝫ reprehendere abſtineo. Motiua enim dubia et rn̄ſiones ꝑtis mee. quaꝫ uelut irra cionabileꝫ reputas. adducam. et tuas poſſe raci ones elidam racō placet quod dicis/ dūmodo ꝓteruire. ſꝫ id quod racionis eſt ſequi uolueris et mag̓ racionabilibus motiuis conſentire Cōſciā Putas me libenter et ſine graui pena rixe huius ferre miſeriaꝫ. et non mag̓ quieta eſſe uellem et certa. ꝙͣ ſic in dubio fluctuare. Certa igitur ſis qꝛ gaudio et graciaꝝ accione recipiam de qua cūqꝫ eciam ꝑte reddideris me ſecuram racō Certi tudinem non ꝓmitto. ſed hoc debet tibi ſufficere ſi racionabilius eſſe accedas ꝙͣ abſtineas po tero ꝑſuadere Conſciā optime cōtentabor racō dic ergo nūquid mouet te ſatis tanta utilitas et conſolacio tocius eccleſie pro qua inſtitutū eſt miſſe officiū Conſciā que eſt illa racō Qui hāc ignorat nichil miri eſt ſi minus ad celebrandum afficitur Conſciā Et ſi aliquid intelligo uel fide concipio. minus utiqꝫ eſt ꝙͣ ſcire uelim uel debeaꝫ deſidero autē ex collacione tua amplius erudiri.