ſanguinū/ tribus ⁊ Quinquaginta annis regiam dignitatem conceſſit(is inquam Fridericꝰ cenobia fundauit. ep̄atum nouū erexit ob honorem Romane ſedis ſciſma de medio prudenter abſtulit/ his in Urbe maximum pontificemadijt. Clerū dilexit. nulli vnquā eccleſiaſtico moleſtus autiniurius fuit. Nunc vero poſt eius lachrimabilem caſumſiue temporum malicia. ſiue ſecreto dei iuditio/ vaſtantureccleſie. cenobia ſpoliantur. monachorū granaria frumentis onuſta exurunt̉. clerus obruitur. clerus offenditur. clerꝰnouo penarū genere a latronibus atrociter impugnatur. ⁊torquetur. Latrones eos vocamus. quoniam nonnulli ſacerdotum(quibus hoc nouum tormenti genus inflictumeſt) miſere necati ſunt/ immo latronibus eos longe iudicamus deteriores. Siquideꝫ in latronibus eſt vicūqꝫ ſceleꝝſuoꝝ aliqͣ verecundia. nā illi occultas monciū fauces ⁊ abſtruſas nemorū cauernas. deſertaſqꝫ ſolitudines diliguntatqꝫ ita illic ab eis delinquitur vt tamen delinquentium facinus tenebris et nocte veletur. hij vero impuri ſacerdotūtortores palam ſeuiunt. ⁊ in audacia ſua tuti media luce ferocitatis ſue arma/ paſſim proſtituunt. Inqꝫ publicis ſtratis in medijs villis ⁊ vicis. nephandi ſiccarij non tam ad ſeuiendum precipites/ quam impune ſine verecundia ⁊ metu ſeuientes gloriantur ſeſe non mimus in latiſſimis campis/ quam domuū ſuarum latibulis tutos eſſe ⁊ ſecuros annō latronibus eos liceat aſſimulari/ qui quod latrones exhorreſcerent impudēter admittunt. Nempe latrocinio turpius eſt iudicandum eam corporis partem viri a viro contrectari/ vinciri/ ſeriſqꝫ indiſſolubilibus includi quam natura prorſus abditam et abſtruſam eſſe voluit quam(in altero preſertim) non ſolum non tangere ſed nec oculis quidem contueri niſi cum ſumma turpitudine quis piam poteſt neqꝫ id viros vnquam effeciſſe compertum eſt. An nōhoc facinꝰ latrocinio videtur execrabilius? in quo qͥ graſſantur. neqꝫ gloriam neqꝫ voluptateꝫ neqꝫ aliquem queſtūaſſequuntur. ſꝫ ſolum vt ſue ſceleratiſſime libidini ⁊ innate