ſecundum iuſtiſſima lege ſanxiſſe. vt eccleſiaſtice libertatis violator totius anni curriculo in cenſuris temere ꝑſiſtens banno mox imperiali ſit obnoxius. a quo niſi prius eccle­ſie reconciliatus nulla prorſus ratione poſſit liberari. Ig­norant etiam vt arbitror hij libertatis eccleſiaſtice violato res non ſolum ſacerdotes. ſed etiam eorum agros/ predia/ et poſſeſſiones a primeua hominum ſocietate/ ab omni tri buto ac exactiōe liberas fuiſſe. Cui profecto libertati Egy ptiorum quoqꝫ reges ne in minimo quidem derogauerūt. Nam cum quinta pars frugū alioquin ab vniuerſis pha­raoni regi pro more ſolueretur terra tamē ſacerdotalis. ab hac conditione prorſus exempta manſit et immunis. hec fuit gentilium et paganorum religio Hec egypciorum in ſuos ſacerdotes obſeruantia? Nonnulli vero noſtratium qui chriſti fideles dici volunt minime contenti magna decimarum portione que diuino iure ſacerdotibus debē tur inuidia et liuore marceſcunt. Poſtquam enim pa­ternas opes ludo venere/ baccho. ingluuie. et omni la­ſciuia dilapidarint atqꝫ diſſiparint: eccleſiarum prouen­tus ſitire et proſequi moliuntur. Cunqꝫ ad reliquos ſa­cerdotum redditus honeſtum eis iter nequaquam pate­at: ſeuiunt in corpora. in genitalia frendent. In ipſos quoqꝫ inermes ſacerdotes armati debachantur. Quod ſi illis forſan tortoribus aut diſſimilantibus inſolens ali­quis violentiam inferre videatur. Illico pacem quandam decennalem ab ſereniſſimis imperatore et rege in commu nis patrie ſalutem adinuentam appellant in mediumqꝫ adducunt. ſi ſaltem in rem ſuā eſſe confidunt At ſi ſacerdo­tis referret inter ſe cōmuni illa pace gaudere et frui. non vi­debis qui pacis illius meminiſſe velit. adeo in rebus pro­prijs tenacē. in alienis vero breuē et languidā memoriam habemus. atqꝫ cum in hunc modū imperatorie ſanctiōes ꝓprieqꝫ leges memoria exciderūt. Cūqꝫ ſummi maximiqꝫ pontificis mandatū irridetur. eccl̓ie poteſtas contem­pnitur. miſeri paciūtur ſacerdotes. Ignorāt proculdubio