¶ Liber Primusti ſunt. hippocrati cū peſtilētiaꝫ pullulare incipientē repreſſiſſet. decreti ſunt honores. qͦs herculi decreuerat olim gręcia heraliſtratꝰ Chryſippi diſcipulus ex Ariſtotel̓ filia genitꝰ Antiocho rege ſanato centū talētis donatꝰ eſt Teſte liuio cū romana vrbs peſte laboraret īſpectis librisſibyllinis decē legati a ſenatu miſſi ex epidauro deū Aeſculapiū in ſpecieſerpētis romā adduxerūt Mithridates ſua ętate regū maximꝰ oēs an̄ceſſores(vt fama ē) medēdi diligētia ſuꝑauit Cōmentatōes eiꝰ ⁊ exēplaria Pōpeius magnꝰ in latinā linguā a leneo liberto ſuo trāſferri iuſſit.Claruit in ea arte Aeſclepiades ꝑruſiēſis qui(vt aiuūt) eloquētię tn̄ magis qͣꝫ medicādi fretꝰ auxilio nouā exploſa veteri medicinā īuenit Antonio muſę Cęſar auguſtus ꝙ fuiſſꝫ ab eo graui morbo liberatꝰ: ſtatuā ęream iuxta ęſcalapiū locari mādauit Enax rex arabū medicinę ⁊ ipſe curioſiſſimꝰ de herbis ⁊ lapidibꝰ ad Neronē ſcripſit. Suꝑuenit ⁊ Dioſcorides vir militaris in herbaria arte mirabilis Tꝑe Antonini floruit Gallenus vir quidē doctiſſimꝰ. ⁊ ea ętate ī medicina ſingularis ſecutꝰ eſt eūraſis poenꝰ ⁊ ipſe illuſtribꝰ medicis ānumeratꝰ fuerūt ⁊ alij innūerabiles retroactis tꝑibꝰ medendi mgrī. ſed noſtrę ętati magis ꝓpinqͥ Petrꝰaponēſis patauinꝰ vir reꝝ ſcīa admirādus At oīm neotericoꝝ ditiſſimꝰneſcio an doctiſſimꝰ Thadeus florētinꝰ fuit qui cū a pͥncipibꝰ italię vocabat̉ quinquagīta aureos in mercedē diurnā paciſci ꝯſueuerat. ab honorio ſummo pōtifice ſemel vocatꝰ nō prius acceſſit qͣꝫ centū aureos ſibi in diē ſtatutos ītellexit Un̄ liberatꝰ pōtifex decē milia aureoꝝ illi cōdonauit Iuniores īnumeros. ne tibi ſim oneroſus: ſilētio p̄tereo Hęc ātmemorare ſuaſit hūanę curioſitatis admiratio ꝙ eis p̄mia honoreſqꝫ decernat qͥ corꝑibus opitulari ſciat. eis ꝟo qui aīas ſanat. ne mīmaꝫ quidēmercede inſtituat Credo tn̄ ita factū vt moribꝰ ꝑcam. ſubtili ⁊ occulta ſagacitate naturę. natura em̄ corporea vitę ſtudioſa. videns hoī ex ꝑte corporis mortē impēdere. corpꝰ tm̄ fulcire conata ē pigmentis ⁊ medicisrelicta aīę incorporeę cura deo incorporeo. Cui ſentētię plurimū ꝯſonatqd̓ deus paruā īmo mīmam ⁊ aliqn̄ nullā corꝑis. aīaꝝ vero tantā rationem habere ſe oſtēdit ut ipſemet corpꝰ ſuū pro animaꝝ ſalute tradiderit⁊ certe plures deus medicos ⁊ medelas animabus qͣꝫ natura corporibꝰadinuenit Patriarchę. Prophetę: noui ac veteris teſtamenti doctoresnimirum medici ſunt animaꝝ. religioſi noſtri temporis omnes ⁊ hi pręſertim qui declamant in eccleſijs. ⁊ qui confeſſionibus fidelium audiendis pręſunt animoꝝ medici ſunt hi practicoꝝ illi retoricorum medicorum loco ſuccedūt. prophetaꝝ vaticinia doctoꝝ conſulta leges quoqꝫ tāhūanę qͣꝫ diuinę ſꝫ diuinę p̄cipue. ⁊ oīs deniqꝫ phīa de moribꝰ ſunt aīoꝝmedicamēta ſalubria: quibꝰ animę nō a morte ſed a miſeria ſempiterna