Seite
Liber Primus eſſe oportere Subdit Paulus Calciati pedes in p̄paratōe euāgelij pa­cis. quo p̄cepto imbuitur tyro ſpūalis. vt omnes aīę vires. q̄ mouendi corꝑis fungūtur officio. ſemper paratas habeat. Et ad capeſſenda iuſſa diuina expeditas ⁊ promptas. Sic etiam a magiſtris rei militaris iu­niores in pͥmis ad gradum. ad curſum ad ſaltum inſtruūtur. ⁊ de Pom peio Saluſtius d̓t. ꝙ cū alacribus ſaltu. cū velocibus curſu. cū validis vecte certabat. nec em̄ aliter potuiſſet ꝑ eſſe ſertorio. niſi ſe ⁊ milites fre­quētibus exercitijs paraſſet ad pręlia. Proſequitur Apoſtolus in oībꝰ ſumētes ſcutum fidei. in quo poſſitis oīa tela nequiſſimi ignea extīgue­re Cōtra diaboli tela flagratia p̄tendendū eſt ſcutū. nō Cryſtallum illud palladis quo ꝯtra Meduſam vſus eſt Mercurius. non qd̓ fabrefecit. Aeneę vulcanus. ſꝫ alteriꝰ materię. alteriꝰ artis. tela em̄ diaboli nō ſunt ignea. nō ſunt fulmina. nō ſunt phalaricę. nō ſunt malta. qua Comage­ne luculli Romani fugauit exercitum īuiſibilia ſunt tela appetitum ita ſuccendētia. vt hoīes illis ſauciati ſe ſe in mortem ſponte p̄cipitēt Illoꝝ autem vim fides extinguit. ſubiūgit Paulus. ⁊ galeam ſalutis aſſumi­te. galea q̄ caſſis d̓r munimentū eſt capitis. quo datur intelligi oportere omnis ſenſus qui ſortiūtur ſedem in capite. defenſos eſſe memoria ⁊ deſi derio ſalutis ęterne. Sūt autem vt phyſici volūt ſenſus decem. quinqꝫ exteriores qui omībus patēt. ⁊ interiores totidem. ſcꝫ ſenſus quē cōmu­nem vocāt phātaſia. imaginatio. ęſtimatiua. memoria. his ita vtendum vt nihil imaginemur. nihil cogitemur nihil in memoriam tranſire ſina mus. niſi pium honeſtum. ſalutare diuinum. Idcirco d̓r a ꝓpheta Cogi­tatio ſcā ſeruabit te. Turpes ⁊ īmunde cogitatōes mīſtri ſunt ſathanę. ⁊ qͣꝫ qͣꝫ animo blandiatur. cauendū tn̄ ab eis tānqͣꝫ ab hoſtibus quoꝝ tan to ꝑiculoſior eſt hoſtilitas quāto illecebroſior eſt calliditas Arma q̄ hac tenus memorauimus quandā patiētię ſpēm ideo preſe ferūt. ꝙ ſunt nō ad offendendū idonea. ſed magis ſeruāde ſaluti noſtrę euitādis accom­modata vulneribꝰ At qd̓ addit Paulus Gladiꝰ ſcꝫ ſpūs qd̓ eſt ꝟbum dei ad fortitudīs naturā accedit. eius em̄ eſt. vt ſepe iam diximus. nō pa ti ſolum. ſed etiā cum oportet iacturam inferre. vno autem modo ꝟbum dei eſt chriſtus. de quo Paulus ad hebreos. viuꝰ ē inquit ſermo dei ⁊ ef ficax. ⁊ penetrabilior oī gladio ancipiti. ⁊ ꝑtingens vſqꝫ ad diuiſionē ſpi ritus ⁊ aīe: quia diuidit appetitum a rōne. alio mō quicquid inſpirante deo ſancti loquūtur. eſt ꝟbum dei. quo gladio vſus eſt Stephanus cū ſta ret in ꝯcilio ꝯtra iudeos Propte̓a de iudeis d̓r diſſecabātur cordibus ⁊ ſtridebāt dentibus in eū. vlus eſt ⁊ ipſe chriſtus. cum poſt ieiunium qua braginta dierum eſt ꝯgreſſus in deſerto cum diabolo. Exorciſte qui lati­ne adiuratores dicūtur diuinorum ꝟborum vires agnoſcūt. ⁊ eiꝰ p̄cipue