¶ Liber Secūdusfacta eſt miſeris ⁊ ęrumnoſis cōmune refugium. ⁊ magiſteriū vniuerſale dolētium. in eo tanqͣꝫ in cebetis tabula deſcribūtur vitęnrē caſus. ⁊ qͦmodo ferēdum ſit vnum quoqꝫ aduerſitatis genus oſtendit̉. ⁊ ſunt qͥputēt libꝝ illū nō hiſtoriā veram ꝯtinere. ſꝫ parabolam eſſe ⁊ quaſi figmētum quoddā poeticū. eorſum inuētum. vt legētes tolerantie leges ⁊iura ꝑdiſcerēt. ſed re vera geſta res fuit. ita nos ſentire cogit venerandaautoritas ſanctoꝝ Patrum. ⁊ in pͥmis Hieronymi. qui Iob poſt Moyſen ⁊ ꝓphetas omnibus agiographis anteponūt. ipſe in tota libri ſuiſerie nil aliud conat̉ oſtēdere. qͣꝫ hoīes nō ſemꝑ ſuis meritis. ſed etiam ſecreto dei iudicio aliqn̄ ⁊ ſi ſine culpa: nō tamen ſine cauſa flagellari a deoꝯtra qd̓ amici eiꝰ ꝓbare nitunt̉ plecti nō debere hoīem innocētem ⁊ eūqui a deo flagellat̉. de p̄cedenti culpa ex pena redargui. qui ſenſus cuꝫ refraget̉ fidei orthodoxe. erit a nobis tanqͣꝫ qͥdam ſcopulus euitandus hęcaūt oīa ad diſciplinā nrām ſunt facta ⁊ ſcripta. ſicut in littoralibus quaspharos vocāt turribus nocturne lāpades accendunt̉ vt portū nautis tēpeſtate iactatis a longe oſtēdant.¶ Ca. xvj.¶ Quinta cauſa flagellorū.On nunqͣꝫ ad ſolam dei gloriaꝫ ꝑcutit homines ſaluator oſtenditcum diſcipulis interrogantibus ſuo ne an parētum merito factuꝫeſſe vt quidam cęcus natus eſſet Rn̄dit eam cęcitatem. neqꝫ ipſum cęcum neqꝫ parētes peccādo meruiſſe. ſed vt in manifeſto ⁊ irreparabili naturę defectu ars ⁊ ꝟtus diuina luceſceret. ſicut cū ꝑcutitur aīalquodpiam vt medici ꝟtus ⁊ medicinę agnoſcat̉ affectus. ſanctiſſimumigit̉ Iob imitatus. cū ruit in te doloris acerbitas. ꝯuerſis in cœlū ocul̓dicas. Manus tue domine fecerūt me ⁊ plaſmauerūt me totū in circuitū. ⁊ ſic repēte p̄cipitas me. memēto queſo ꝙ ſicut lutum feceris me: nōne ſicut lac mulſiſti me. ⁊ ſicut caſeum me coagulaſti. Pelle ⁊ carnibusveſtiſti me. oſſibus ⁊ neruis ꝯꝑegiſti me. vitam ⁊ mīam tribuiſti mihi ⁊viſitatio tua cuſtodiuit ſpūm meum Hec ⁊ his ſil̓ia qͣꝫ plurima q̄ in eoreperies. in doloribus repēs leuamen accipies. ⁊ quaſi Iob ſociū habeas in poenis minus morbo tanqͣꝫ in plures diuiſo grauaberis Et memēto ſꝑ mortalis vitę qm̄ breuis eſt. bona ⁊ mala cito p̄terire. ⁊ ideo cū Iobcantato. homo natus de muliere breui viuēs tꝑe replet̉ multis miſerijsq̄ quaſi flos egredit̉. ⁊ ꝯteritur. ⁊ fugit velut vmbra. ⁊ nunqͣꝫ in eodē ſtatū ꝑmanet. ⁊ iterum illud. dies mei tranſierūt. cogitatiōes mee diſſipate ſunt. noctē verterūt in diem. quia me inſomnē fecerūt. ⁊ rurſum poſttenebras. ſpero lucem. ⁊ item illud nunqͣꝫ non paucitas dierum meoruꝫfinietur breui. Dimitte ergo me. vt plaugā paulum dolorem meum: āte
