Seite
ꝓprijs ſermonibus ⁊ cogitationibus. futurorū p̄meditationibus. p̄ teritorū recordationibus. Hic cōſequēter docet quō prudēs ſe hre debet ad aliorū ſermones.ſ. fidē ⁊ credulitatem abhibēdo. Et ponit ſex officia in lr̄a illa prudētis. Primū eſt ꝙ hō prudēs nō credulita tem adhibet ſermoni pͥncipaliter ⁊ famoſitate ipſius loquētis. ſꝫ ex veritate ſermonis que ꝓfert̉. Cicero aūt eſt cū ait. Nō eſt credenduꝫ conſiderandūqꝫ qd̓ qͥs loquit̉. ſed illud qd̓ qͥs ſentiat. Scd̓m eſt ꝙ prudens debet querere ea que habere pōt ⁊ nō illa q̄ nō. Catho. Qd̓ potes id tempta oꝑis ne pondere preſſus. Succūbat labor ⁊ fruſtra temptata relinquas. Tullius. Abſurdū eſt inqͥrere qd̓ habe ri non pōt. Ideo accipiendū eſt ⁊ tm̄ eſt qd̓ pōt haberi. Terciū ꝙ prudens cogitat ꝙ placeat aliqͥbus bonis nō multis. Un̄. Cunctis qͥ placeat credo ꝙ nō modo viuat. Quartū ꝙ prudēs inueſtigat illa ſcire q̄ licita ſunt ad ſciendū. Catho. Mitte archana dei celū in quirere qͥd ſit. Cū ſis mortalis que ſunt mortalia cura. Quintū ꝙ prudens homo debet optare ⁊ vtilia ⁊ bona iuxia dictū Areſto. in de regimine principū. Dirige cogitationes bonas tuas in bonum. Sextū ꝙ prudens homo non debet ſe exaltare vltra honorē quo dignus nō eſt. nec applicare negocio cui ſatiſfacere non pōt ne cu­ſcandalo recedata dignitate. Alanus. Arbor late ramās nō firme ſtatimo. Cū ramis facili corruiticta noto. Tunc cōſilia tibi ſalubria aduoca cūtibi alludit huius vite proſperitas. Tunc te velut in lubrico retinebis. aut ſiſtes nec tibi dabis liberos impetus. ſꝫ circūſpicias quo eundum ſit vel quouſqꝫ. Dic in fine huius primi capl̓i docet Seneca quō prudens ſi fortu natus fuerit debet implorare conſilia matura ſapientū vel ſuipſius ita ꝙ ꝑagat cū bona deliberatiōe. nā fortuna mutabilis ⁊ variabilis in ea nulla proſperitas ponenda eſt. vt habet̉ ex Boetio de conſo. Teſtis eſt Ouidius in li. de triſtibus. Rara qͥdē virtus quā nō for tuna gubernat. Paſſibus ambiguis fortuna ſalubris erat. Unde ſa piens. Ludus fortune variat̉ imagine lune. Creſcit decreſcit ī eodē ſiſtere neſcit. Propterea prudēs debet vti ſalubribus cōſilijs vt me lius vitā ducere poſſet nec exiſtimare ſe debet liberum ⁊ habere libe­ros impetus. ſed ſemꝑ in ꝑiculo cōſifferre ⁊ timere receſſum eius. Et ſit quaſi ambulās in lubrico.i. in via mala ⁊ lutoſa cū non verax eſt ſed ſemꝑ decipit hoīem nunc exultando nunc humiliando. Ideo ſubdit in lr̄a. Prudēs debet ſe circūſpicere quo ambulandum ſit id