Hicronymi. Studio inſiſtere poſſumus ſuꝑabundantiā in me te cogitātes. Terciū ſi vis dici tꝑatus comede citra ſaturitateꝫ ſed mēſura. hibe vt non cōmittas ebrietatē. Ganfredus in poetria noua. Qn̄ famē reficis dapibus non ſis ita plenus. nihil apponi queat āplius. Et ſubdit. non tm̄ quātū poſſis. ſed quantuꝫ ꝓdeſt. Un̄ etiā Phūs in de ſecretis ſecretorū ad Alexandruꝫ ſic ait Si vis eſſe ſanus nūqͣꝫ ede ad ſaturitatē. nec bibe ad ebrietatē. Obſerua te ne in cōuiuio vel in qͣlibet vite cōitate imita­beris. qͣs dānare videaris. Nec pn̄tibꝰ delicijs inherebis nec deſiderabis abſentes. Victus tibi et facili ſit non ad voluptatē. ſed ad cibū accede. palatū tuū fames ꝓcitet ſapores. Deſideria tua ꝑuo redime. Si ad naturā vi uas. nunqͣꝫ eris pauꝑ. Si alicui ſua vident̉ ampliſſi ma. ſi totius mūdi dn̄s ſit miſer eſt. Qui pauꝑtate bn̄ cōuenit diues iudicet̉. qꝛ hoc tm̄ curare debes vt non de­ſināt atqꝫ ita quaſi ad exemplar diuinū cōpoſitus. cor pore ad ſpiritū qͣꝫtū potes abducere te feſtina. Hic Seneca ponit documēta ad hoīem tꝑatū ſpectātia. Primū ſi vis dici tꝑatus tunc ſerua illud in qualibet ſocietate. ne damnes illos quos imitaris. ſed potiua ſit pre oculis dictū Cathonis. Iudi ciū populi nunqͣꝫ contēpſeris vnus. Nonnulli placeas dum vis ſemnere multos. Et ratio eſt. qꝛ qui alios vilipēdit ſipiipſi vitupe riū acqͥrit. S d quō debet ſe habere patet in iſtis metris. Si ſore vis ſapiēs tu ſerua tibi mando. Quid dicas. vel cui. cur. quomo do. qn̄. Secūdo tu continēs non debes inherere voluptatibus p̄ſentibus. nec etiā deſiderare abſentes delectationes. qꝛ incōtinen tiā generant. Seneca in epl̓a ad Lucillū. xxiiij. inqͥt. Ipſe volupta tes in tormenta vertunt̉. epule crudelitatē afferunt. ebrietates neruo rum. torporē tremoremqꝫ libidines manuū articulorū omniū de prauationē. Ideo Ualerius. li. vij. de Areſtotile loquit̉. Utiliſſimū p̄ceptū voluptates abeūtes conſideremus. Terciū documentū debes eſſe modeſtus. qꝛ victus moderatus honeſtatem corꝑis aīe ſanitatē conſeruat. Ideo modico debet eſſe victus. Tulius in pa radoxis. Cum tibi deus vel mater omniū natura dedit animum. ni hil preſtantius. nihil p̄cioſius ſi recte eo vtat̉. Turpe ergo eſt ſi te ita proſternas vt nihil inter te pecudē eſſe in paruo. hoc eſt debes eſſe contentus in modico. non nimiā curam gerere ſuper res tem