debei eſſeriſus ⁊ iocus ⁊ vnde primo ꝙ debet fieri ſcd̓m exigentiātꝑis. cum oīa ſuum tempus habent. ⁊ ſuis ſpacijs tranſeant vniuerſa ſub celo. vt dicit̉ Eccleſiaſtici ſic videlicet ꝙ ſit virilis ⁊ bonis moribus euocatus ⁊ non pueriliter nec muliebriter. Deinde excluditvanitatē dicens ꝙ ſcurrilitas non debet eſſe grata vrbanitas. Dicitenim quis ſcurrilis qui trufis ⁊ nequitijs intendit. hincinde currēsad congregationes ⁊ conuinia hominum. vt eis poſſit ſe oſtenderein ſua ſcurrilitate hoc eſt nequicia. Deinde ponit documenta dicens ꝙ tui ſales debent eſſe ſine dente. hoc eſt tue reprehenſiones ſicri debent ſine mordacitate inuidie. Unde ſales dicunt̉ in plurali numero verba amara ſeu reprehenſiones. Duplex eſt rep̄henſio. quidam fit cauſa amicitie. videlꝫ que procedita fonte charitatis. quemadmodum pater rep̄hendit filium. amicus amicū. ⁊ illa eſt laudabilis. Alia eſt que fit cauſa odij vel inimicitie. ⁊ illam autor hic redarguit. quia ſit cum mordacitate. Et tui io ti debent eſſe ſine vilitate.hoc eſt tue conuerſationes debent eſſe ſine malicia. Et riſus tuus ſine cachinno hoc eſt ſine ſubſannationē. Unde cachinnus eſt riſusinutilis. ⁊ dicit̉ a con ⁊ hinnus ⁊ hoc ꝓpter dentes qͥ vident̉ albi inriſu. vox tua debet eſſe ſine clamore. ⁊ inceſſus ⁊ tranſitus tuus ſineſtrepitū. ⁊ reqͥes tua debet eſſe ſine pigricia. Un̄ Catho. Plus vigla ſemꝑ ne ſomno deditus eſto. Nam diuturna qͥes vicijs alimētaminiſtrat. Et cū ab alijs hoībus ludit̉ tunc tu ſemꝑ ꝑtractare debesaliqͥd honeſti negocij ⁊ oꝑis. hoc eſt ꝙ homo virtuoſus nunqͣꝫ debet habere an muꝫ diſſolutuꝫ. ſed ſemꝑ ſe occupare bonis operibusvi dictum eſt ſupra. Non ſemper ſis in actu ⁊cͣ.Si continens es adulationes cuta ſitqꝫ tibi tam triſtelaudari a turbibus qͣꝫ laudaris obturpia letioreſto quoriens di plices malis. ⁊ malorum de te eſtimationes prauas ad veram tibi laudationem aſſcribe.Hic Seneca ponit alia officia tꝑantie que ad modeſtiā reduci pn̄tinqͣꝫtū eſt ſpēs tꝑantie. Et vult ꝙ continens debet fugere adulationes. hoc eſt blādos ſermones. Seneca autor eſt li. iij. Qui em̄ ſapiens eſt minime adulationibus credat̉. fictis em̄ ſermonibus venantur hoīes. ſicut ꝑ rete ſiue ꝑ hamū capiunt̉ piſces. Fugere ideo debet qꝛ ꝑuerſa laudatio eſt ⁊ vicium deteſtabile. vt pꝫ ꝑ eius diffinitionē. Adulator eſt qͥ ſupra modum virtutis in conuerſatione hominū nimium vult complacere hoībus alijs in ſermonibus vel factis. Ideo Tul. tuſculanis q̄ſtionibus li. viij. ait. A turba qͣꝫtuꝫ po
