tes te ſepera ne adulatoribus latus p̄beas artifices ſunt ad capiendn̄m ſuꝑiores. Ideo dicit Seneca ꝙ valde deteſtabile eſt laudariaturbibus. Qui ergo laudat̉ a talibus ſignum eſt ꝙ ipſe etiā vicioſus extat. cū omne ſimile diligat ſuum ſimile. Et Eccleſiaſtici.vij.In diſplicentia em̄ amicitia frangit̉. Tanta eſt cm̄ diſtantia interprobos ⁊ improbos. quāta eſt inter virtutē ⁊ viciuꝫ. vt dicit̉ in Ethicis. Ideo debet gaudere vt vituperator a malis. ⁊ aſſeribere prauasſuſpitiones ad veram recommendationem.Difficillimū opus continētie eſt aſſentationes adulatorum repellere. quorum ſermones animū quadā volupotate reſoluunt nullius ꝑ aſſentationē amicitiam mercaris. nec ad tuaꝫ promerentem gratiā per hanc ad te aditum alijs pandas.Hic Seneca ſubdit aliqͣ officia cōtinentie. Dicēs ꝙ difficillimū cōtinētie opus eſt. remouere aſſentationes adulatorum. cum qͣſi naturale eſt laudem appetere. Nemo in ſuis negocijs optat vituperiumcū eſt de rōne maloruꝫ. ſicut laus eſt de rōne bonoruꝫ. vi dr̄. j. Ethi.Et dicit vltra ꝙ tꝑatus amicitiā acqͥrere nō dꝫ ꝑ aſſentationē. ꝙ vtdicit Tul. li. iij. retho. Aſſentationes dulcia principia ⁊ iocunda habent exitus autem amariſſimos. Ideo acqͥrere non debet nec ꝑmittere alijs ſuā amicitiā gratia ⁊ adulationis ⁊c̄.Nō eris auda nec arrogās nec ꝑtinaꝝ ſūmittes te. Neꝓijcies dignitates grauitate ſeruata. Ammoneberis libenter ⁊ reprehēderis patienter. Si merito obiurgauerit te aliquis ſcito ꝙ ꝓfuit. Si īmerito ſcito ꝙ ꝓdeſſe voluit. non em̄ acerba ſed blanda verba timebis.Poſtqͣꝫ determinauit de adulationē ꝑ quā animus ī ſuꝑbia mergit̉Hic cōſequēter ponit documēta ꝑ que poſſumus effugere ſuꝑbiamqꝛ nihil acrius cruciat nil moleſtius arguit qͣꝫ ipſa cum ſit peſtis occulta. viciorum origo. vt oīm malorū iniciū. ſicut humilitas iniciuꝫeſt oīm bonorum. Ideo hic autor ponit documēta cōtra eā. Et vultpͥmo ꝙ hō tꝑatus nō debeteſſe audat hoc eſt nimis p̄ſumptuoſusquia talis audacia ducit hominem in multa pericula corporis ⁊ anime. Nec debet eſſe arrogans. hoc eſt ſuperbus. quia ſuꝑbia inficitoīa bona. Unde Ganfredus in noua poctria. Fel modicum totummel amaricat vnica menda id eſt macula totalem faciem deformat.Etiam deus homini ſuperbo reſiſtit ergo ſuꝑbiā fugere debemus