H Bebelius poetaWimphelingo. S.¶ Precrebuit in gymnaſio noſtro rumor: te parum Liberal̓rne dicam humaniter/ et ſentire et loqui de ſueuis. Unde multorum qui apud nos Lr̄is ⁊ ingenio valent. animi ſunt in te cōmoti. non mediocriter. adeo vt in te calamos armatāqꝫ mineruam diſtrinxiſſent: niſi cohibuiſſent. qui de te hactenꝰ optimeſenſerunt. Ego vero cum exiſtimeꝫ Sueuos/ non tā abiectoseſſe: aut afflictis moribus: nec item eruditionis: animi reliquarumqꝫ virtutum ita egere. vt a quoqnā contemptū vituperatumue iri debeant. nō facile induci poſſum. te pro ſingulari tuahumanitate. modeſtia ⁊ prudentia cōmiſſuꝝ vnqͣꝫ vt inmeritoet iniuria cōuitiareris illis quibus minime cōueniebat. quiqꝫte ſingulariter obſeruauerūt. ⁊ lucubratiōibus tuis ſunt plauſibiliter(vt ita loquar) ſuffragati ſemper. Quare precor ita facias vt malis ſueuos tibi eſſe amicos qͣꝫ inimicos.UImphelingiusBebelio. S.¶ Quod male non ſentiam de Sueuia. dudum a maximis hiſtoricis celebrata neqꝫ de Sueuis quorū multi ⁊ Heydelbergeet ſpire. amiciſſimi mihi fuere. ſi non legiſti Hecatoſtychon meum. ad ducem veſtruꝫ Eherhardum. Si non dum venit in manus tuas Epithoma in hiſtoriam euangelicam. In qua nitorInnocentiam veſtratum oſtendere. contra quendā IacobuꝫPergamenſem qui de Sueuis ⁊ duce Mediolani fallaciſſimeſcripſit. Si non dum vidiſti Epithomatis germanorum caput.Lxi. In quo Inter quinqꝫ gētes Thurcuꝫ debellaturas Sueuos ſecundo loco poſui. Cognoſcas ſaltem ex Epiſtola que ſequitur.
