Seite
Ꝙ epiſcopum laici: paſſim accuſare non poſſunt. ii. q. vii. c. i. c. laicos: ⁊. c. laici. Ꝙ ep̄s accuſatꝰ dānari n̄ pōt. niſi ꝑ. xii. ep̄os. vl̓ per lxxxii. duos teſtes idoneos cōiūctꝰ. ii. q. v. nullā. Ꝙ nec clericos poſſunt laici: paſſim accuſare. ij. q. vij. nullus laicus: ⁊. c. ſe. ⁊. c. ſicut. Ꝙ accuſatus reaccuſare non poteſt: niſi primo pre­ceſſiſſet purgatio: ⁊ niſi accuſaret: de maiori cri­mine. iij. q. xj. neganda.§. neganda. Ꝙ accuſator debet eſſe bone vite: ⁊ liber genere: n̄ ſeruus. ij. q. vij. querendum eſt. Ꝙ ī accuſatiōe reqͥrēda ſūt qͣ conſciētia qͦ merito: qͣ intētiōe. Utꝝ.ſ. pro deo vel inani gloria accu ſet. ij. q. vij. ſi qui ſunt. ⁊. c. ſiquis epiſcopus. Ꝙ nullus accuſare: vel ſe defendere pōt: ī cauſa cri minali per procuratorem. v. q. iij. in criminalibꝰ Ꝙ epiſcopū clerici accuſare poſſūt. ij. q. vij. paulꝰ d̓ acliue. ⁊. c. ſe. ij. q. vij. qͣ ꝑꝑ. ⁊. c. ſiqͥd ī eccleſia. Ꝙ etiā laici. quātūcūqꝫ īfames ꝓpter ſimoniā: ⁊ he reſim accuſare poſſunt. vi. q. i. nos ſeq̄ntes ⁊. c. ſe Ꝙ monachi ex charitate: poſſunt ep̄m accuſare. ij. q. vij. c. nullus monachus.§. ſed aliud eſt. Ꝙ liberis licet accuſare patronum incertis caſibꝰ xij. q. ij. ep̄s qui mancipium. Ꝙ criminoſus: criminoſum dominum poteſt ac­cuſare. ij. q. vij. pagani. ⁊.§. ſe. Ꝙ ad accuſationē hereticoꝝ: etiā īfames vtriuſqꝫ ſexus admittūtur. ij. q. vij.§. ſe. Ꝙ mulieri lꝫ accuſare ſimoniā crimē leſe maieſta­tis. ⁊ quodlibet crimē publicū. xv. q. iij. ſane. Ꝙ ẜm leges mulier nō pōt viꝝ accuſare de adulte­rio. xxxij. q. i. apud.§. hora in mulieribus. Ꝙ ẜꝫ canones: vir ⁊ mulier mutuo ſe accuſare poſ ſunt. licet nō equaliter. xxxii. q. v. xp̄iana. Ꝙ gradꝰ cōſanguinitatis vel affinitatis nō debēt accuſate niſi ꝓpīqui vl̓ ātiqͥ. xxxv. q. vi. c. i. ⁊. ſe. Ꝙ qua forma debent iurare. qui accuſant parente­lam. habetur. xxxv. q. vi. c. de. parentela el primo ⁊. c. epiſcopus. Ꝙ accuſator obligatur ad penam taliōis. ii. q. viiij quiſquis ⁊. c. q̄ crimen. ii. q. iii. calūniator. ⁊. c. qͥ non probauerit. v. q. vi. qui calumniam. Ꝙ zelo iuſtitie accuſans. premiatur. vi. q. i. c. ſunt plurimum.§. verum. Ꝙ accuſans ex malitia punitur. xlvi. di. accuſato­res. ii. q. iii. ſi quem penituerit. Ꝙ accuſans ep̄ꝫ calū pnioſe īfamis efficit̉. iii. q. iiii. clericꝰ ꝟo qͥ. ⁊. c. vii. qͥ ep̄os. ii. q. iii. ſiqͥs epiſcopū. Ꝙ falſo accuſantes. vel ī ꝓbatione deficiētes vlte­rius accuſare alios ꝓhibent̉. iii. q. x. placuit ⁊. c. ſi accuſatoꝝ. iiii. q. vi. c. i. ⁊ vltimo. Itē a cōione vſqꝫ ad exitū vite ſuſpendunt̉. iii. q. x. eos qͥ. v. q. vi. epiphanū. ii. q. iii. ſiquis epiſcopū. Ꝙ ab accuſatione. precio: vel promiſſione deſiſtēs punitur. ii. q. iii. ſi quem. Adam. Ꝙ adā ꝑꝑ peccatū: a facie dei ſe ab­ſcondit. de pe. di. i. c. ⁊. venit. Ꝙ in hoc ꝙ ipſe. qui melior erat muliere. extra pa­radiſum factus eſt: mulier intra. ponit̉ in exem­plū ꝙ non homo melioratur a loco: ſed locus ab homine. xl. di. illud. ⁊. c. ſe. Itē ī hoc ꝙ ꝓpter peccatū de paradiſo eicetꝰ ē po­nit̉ ī exēplū. ꝙ homo ignobilis effectus ꝓpter cul pā. meretur a loco dignitatis expelli. xl. di. adaꝫ. Itē qꝛ nō de terra ſꝫ de ipſius coſta facta ē mulier īnuit̉. ꝙ ab ip̄o ſicut a prīcipio. iō deriuat̉ hūani generis ꝓpagatio. xxxiii. q. v. nec illud ocioſum. Ꝙ Adam in virili etate factus eſt. de pe. di. ij. c. ne­mo poteſt.§. adam vero. Ꝙ aſſerēs ip̄m mortalē creatū: ſiue peccaret ſiue nō anathematizat̉. de conſ. di. iiii. placuit igitur. Ꝙ adā in paradiſo charitatē ⁊ alias virtutes ha­buit. de. pe. di. ii. c. nemo.§. colligitur. Ꝙ in hoc ꝙ ꝙͣ diu ſolus erat non peccauit ſolita ria ⁊ contemplatiua vita cōmendat̉. de pe. di. ii. §. romanos. c. nemo poteſt.§. adam vero. Ꝙ ideo adā plus peccauit: qꝛ omni bono plus ha­bundauit. de. pe. di. v. c. conſideret.§. fleret. Adinuentio. Ꝙ adīuētio q̄ ius nouū pedit. vt ē iudiciū ferri ca dēt̓ vl̓ aq̄ feruēt̓ ē ſuꝑſtitioſa. ii. q. iiii. cōſuluiſti. Itē q̄ vetꝰ ius male īterp̄tat̉. xxxvii. di. relatū. Ꝙ ad inuētio q̄ circa conſtitutionē aliqͥd mutat er­rorē corrigēdo ē vtilis. viii. di. veritatē. Item que detrahit nimio rigori. vt eſt diſpenſatio i. q. vii. exigunt. Itē q̄ addit vl̓ religiōi vl̓ grauamini. lv. di. nullus. Ꝙ ad īuētio nouaꝝ medicinaꝝ. Itē nouoꝝ exꝑimē­toꝝ cāꝝ ē neceſſaria. l. di. vt conſtitueretur. Adiutorium. Ꝙ adiutoriū non ē fe­rendū maxime a ſacerdo tibus in alterius detrimentū. xiiii. q. v. denique. Ꝙ qui in fraudem alterius quemꝙͣ iuuat ſocius ē criminis. xiiii. q. vi. c. i. poſt me. Ꝙ patriā vl̓ ſocios ad defendendū iuuare iuſticie eſt. xxiij. q. iii. fortitudo ⁊. c. non inferem. Ꝙ viri eccleſiaſtici ne a maledictis calūniatoribus opprimant̉ ſunt adiuuandi. iii. q. i. deus. Ꝙ miſericordiꝰ hōi ad peccādū adiutoriū ſubtra­hit̉ ꝙͣ ferat̉. xiiii. q. vi. ſi res ⁊. c. hij qui. Ꝙ p̄lati ſuoꝝ ſubditoꝝ p̄cipui d̓bēt eē adiutores ⁊ vltores. xxiii. q. viii. ſcire. viii. q. i. clemens. De hac materia habes vbi agitur de auxilio. Admonitio. Ꝙ admonitio dꝫ p̄cedere accuſationē vl̓ excōicatio­nē. xvi. q. i. qͥdā. ii. q. vii. accuſatio poſt me. Itē debet p̄cedere vindictā. xii. q. ii. indigne. Ꝙ admonendi ſunt pͦ heretici ab errore diſcedere ꝙͣ tradant̉ pene. xxiii. q. iiii. non inuenit̉ in fi. Ꝙ adminiſtratores ſeculariū dignitatū admonen di ſūt ab ep̄is ſuꝑ pauꝑum ⁊ viduarū defenſione xxiii. q. v. adminiſtrationes. Ꝙ iudices admonendi ſunt ꝑ prelatos ⁊ ad opera pietatis. xiiii. q. vi. hi qui. Ꝙ vidue admonēdi ſunt ad ſtudia caſtitatis. xxvii. q. i. de viduis ſub nulla. Adoleſcentia. Ꝙ adoleſcētia ī ma lū prona ē. xii. q. i. c. i.