do.§. ab executore. lꝫ ab executore appellare ſi ip̄a ſentētia excōmū nicationis oppugnat̉. xj. q. iij. excōmunicato. executores teſtamentorum ꝓpter negligentiam debent excōmunicari. xiiij. q. ij. clerici. Exempluꝫ. exēpla ſanctoꝝ taꝫ ī ſcriptis ꝙͣ ī ſacris ꝑſpi cacit ſūt recordāda. xx. di. qͥbꝰ. xiij. q. vj. vides ratio ſana ē exemplis ꝓponenda. ix. diſ. ſana. ſuperiores inferioribus exemplum bonum tenē tur dare. viij. q. j. qualis. xij. q. i. nolo. vita paſtoris: ī exēplū debet eſſe diſcipulis. ij. q. vij. paſtoris. lxxxi. di. nemo. p̄lati. tot mortibꝰ digni ſūt: quot vitioſa exem­pla ad ſubditos trāſmittunt. xi. q. iij. p̄cipue. ſenior ibi increpatione eſt feriendus: vbi iuueni bus exemplum ad interitū p̄bet. ii. q. vij. Paulus dicit. xciij. di. peruenit ad nos. in fi. ī exēplū culpa vehementer extēdit̉ qn̄ reueren­tia ſtatus peccator honorat̉. lxxxiij. diſ. nemo. quilibet quantūcunque magnus ſubditos mi nores ſe paratus ſit in bono imitari. xxij. di. cō­ſtantinopolitana. caſus perfectorum ſuo exemplo multos retra­hit a ſtatu perfectionis: quam aggredi intende­bant. xvij. q. i. qui bona. mali qui emēdari deſpiciunt: ne ſanctos ſue per ditionis exemplo infictāt: tanꝙͣ morbida caro ab oībus ſunt p̄ſcidendi. xxiiij. q. iij. ecce. ad exemplum dn̄i gratiaꝝ actio poſt menſam debet dici. xliiij. diſ. quāto autem. De hac materia habes vbi agitur imitatiōe. Exemptio. exēptio ep̄i vel abbatiſ a ſuo ſuꝑiori pōt fieri ni ſi ſolū papā. xvi. q. i. frater. xviij. q. ij. luminoſo exemptus non poteſt iudicari niſi a ſolo papa xvi. q. i. frater. monaſterijs exemptis nullus prelatus ſine con­ſenſu abbatis valet exercere aliquam poteſtateꝫ xviij. q. ij. luminoſo. prelatus qui exemptioni pape inſurgere conat̉ cōmunione vſque ad extremum vite ſue priuatur xvj. q. i. Frater. ante medium. Exequie. exequie pōpatice plus ſūt ſolatia viuorū ꝙͣ ſubſidia mor tuorum. xiij. q. ij. anime. apud deum non perit qͥcquid mortuis in exeqͥ is diligentia hominum ꝑſoluit. xiij. q. ij. anime quia ignoramus quibus mortuis pro ſunt vel ꝓſunt exequie. ideo pro nullo debemus eas obmit tere. xiij. q. ij. non eſtimemus. Exheredatio. exheredatio alio rum non debet fieri ꝓpter eccl̓ie ꝓmotionē. xvij. q. vl. c. vlt. ſucceſſor qui non adimpleuit voluntatem defū cti debet exheredari. xj. q. i. ſilueſter. De hac materia habes. vbi agitur de here ditate. Exilium. exiliū ē canonica pena. quā eccl̓ia imponit ī malitia obſtīa tis. xvj. q. i. ꝓbinū. ii. q. i. in primis. ſacrilegoꝝ pena eſt caracter vel exiliū. xvij. q. iiij. attendendum. ignobiles pacem eccleſie turbantes perpetuo exi ilio relegant̉. xxiiij. q. i. qui contra. Exitus. exitꝰ malitie ꝟtutis oꝑat̉ īgre­ſuꝫ eodēqꝫ ſtudio quo crimine ex­cludit̉ īnocētia copulat̉. xij. q. j. renunciatur. tunc quis ab vnitate eccleſie exit: qꝛ a fide cha ritate recedit. xxiiij. q. iij. cum aliquis. tunc boni a malis exire dicuntur: quando etiā cum ipſis corporaliter conuerſantur mente a fa­ctis eorum recedunt. xxiij. q. iiij. tollerandi ſunt . c. ecce.. c. a malis. a malis exire eſt facta eorū deteſtando ipſos de malo corripere. xxiij. q. iij. recedite. difficile ē vt bono ꝑagant̉ exitu que malo īchoa ta ſūt pͥncipio.i. q. i. pͥncipatꝰ.. c. fert̉.§. ergo Epoſitio expoſitꝰ cuiuſcūqꝫ miſe ratiōe collectꝰ poſt. x. dieſ a dn̄o pōt repeti. lxxxvij. di. ſi expoſitus. expoſitio ſcripturaꝝ accipienda eſt ſecundum proprietatem linguarum de quibus ſunt trāſla­te. xxxviij. diſ. locutio. exponēda ē ſcriptura ſecūdū varietatē cauſaruꝫ ꝑſonaꝝ tempoꝝ locoꝝ. xxix. diſ. per totum. De expoſitione ſcripturarum require vbi agi­tur de ſcriptura. Exorciſta. exorciſte ī greco ī latīo ad iurātes vocāt̉. xxj. diſ. cleros. exorciſte eſt officium manus ſuper energumi­nos cathecuminos in exorcizando imponere. xxv. diſ. perlectis. Abula. fabulas ſeculariū ne­gocioꝝ leo decet ī menſa clerici: ſed verba ſacre letionis recitare xliiij. di. conuiuia.. c. ſe. in menſis clericorum lectio diuinarum habere precipitur vt fabuloſe occioſe vitantur. lxiiij. diſ. pro reuerentia. quia oblectamenta fabularum nimium excitant ad incendia libidinum prohibetur chriſtianus legere figmenta poetaꝝ. xxxvij. diſ. ideo. Facilitas. facilitas venie incentiuum tribuit delinquēdi. xxiij. q. iiij. eſt iniuſta. in fine. Fallacia fallacia ex volūtate ꝓcedens grauior ē ꝙͣ de īfirmitate vl̓ te nuitate ꝓcedit. xxij. q. ij. beatus.§. ille ergo. non mentitur animū fallēdi habet. ſicut pa tet de Petro Paulo. xij. q. ij. beatus. ille falſum iurat. qui ſcit falſuꝫ eſſe qd̓ iurat. xxj. q. ij. beatus. ille. ergo. falli in illis ſunt ad ſalutē. vel nullū. vel le­viſſimū eſt peccatū. xxii. q. ii. in quibus. minus malum eſt fallere aliquē in contractibus