Seite
Experientia CV poteſt fieri. l. iulianus. la. iij. ff. de rei ven. vel ſi nō pn̄t tolli dn̄s rei ſoluet eas. l. in fundo. eo. ti. aut ē dere ei rem in qͣ expenſas fecit. qꝛ. ff. de peti. he. l. ſi qͥd poſſeſſor.§. ſicut ante dicit̉ ꝙ quis nō dꝫ culpa ri de adminiſtratione rei quā tenet vt ſuam bona fide. Idē dic qn̄ fecit credens vtiliter gerere nego cium ꝓximi ſui. ff. de neg. ge. ꝑ totū. 4 Expenſe nō veniunt noīe damnoꝝ vel int̓eſſe quia expenſa eſt quā quis facit eundo redeundo: vel maiorē familiā tenēdo aūt aduocatis ſoluēdo ⁊ hmōi. Damna vero vl̓ intereſſe ſunt in re vl̓ cir ca rem. ⁊ ideo qui remittit vnum non videtur re­mittere aliud. vt de iniurijs. c. in noſtra. in tex. et in glo. Expenſe dicunt̉ neceſſarie: que ſi facte non fu­iſſent perijſſet: aut facta fuiſſet deterior res circa quā ſunt facte. Utiles ſunt que rem meliorem faci­unt et deteriorem fieri nō ſinunt. Uoluntarie v̓o ſunt que rem tantū ornant. ſꝫ fructū nō augent. l. impenſas. ff. de v̓. ſi. Quō autem debeant̉ qn̄ ſunt facte in re aliena ſcienter ⁊ bona fide. vtputa in re locata. habes infra locatio.§. xxj. ⁊ ſupra Como­datum.§. xiij. ⁊ ſupra dos.§. xxv. ⁊ infra Peculiū §.xxij. Xperientia facit artē. Innex­perientia caſum .j. methaphiſice. vnde in. c. ꝙͣ ſit. de elec. li. vj. in prin. dicit̉ magiſtra rerū. ⁊. ff. de le. iij. l. legatus.§. ornatricibus dicit̉ ꝙ p̄bet cuili­bet artificio nutrimentū. ⁊ in. c. vt cōſideret̉. l. diſ. dicit̉. Cogūt em̄ multas inuenire medicinas mul toꝝ experimēta morboꝝ. Xpoſitio ſacre ſcripture ⁊ ca­nonū ex cauſa ꝑſona loco et tꝑe debet fieri. vt. xxvj. di. c. ſcien dum. ⁊. c. ſe. Quoꝝ modi quia medul litꝰ nō indagant̉ in erroris laborinthum nō nulli intrudendo impingunt̉ cū aute iudicāt ꝙͣ intelli­gant ante inculpant ꝙͣ iterādo lecta ꝑquirant. hec Iſi. ⁊ habet̉ in. d. c. ſciendū. 1 Utrū liceat varijs modis ſacram ſcripturā vl̓ iura exponere? ℟. glo. in. c. quid hoc eſt. l. di. ꝙ ad uocatus pōt varijs modis tura exponere. Qd̓ li­mita verū qn̄ eadē ratio legis hoc requirit. aliter nō excuſant̉. quia vt dicit̉ in. c. intelligentia. de v̓. ſig. intelligentia dictoꝝ ex cauſis eſt aſſumenda di­cendi. qꝛ nō ſermoni res. ſꝫ rei debet ſermo eſſe ſub iectus. ⁊ in. c. in his. eo. ti. dr̄. Uerba intentōni de bent deſeruire cū ſuis concor. ibi no. in glo. Idem dic de ſacra ſcriptura que exponit̉ quatuor mōis. Primo ẜm hiſtoriā. hiſtoria eſt rei geſte narratio. ab hiſtnō qd̓ eſt videre vel cognoſcere. quia apud veteres nemo ſcribebat hiſtoriam niſi interfuiſſet. Scd̓o allegorice. a leon. qd̓ eſt aliud et gore. qd̓ eſt dicere vel locutio. ⁊ eſt qn̄ ꝑ vnū factū dat̉ intelli­t gi aliud. qd̓ eſt credendum. Tercio anagogice ab ana qd̓ eſt ſurſum ⁊ goge qd̓ eſt ductio. ⁊ eſt qn̄ ꝑ vnū factum datur intelligi deſideranduꝫ.ſ. gloria reſis. xxiiij. q. iij. Qui aliter ſcripturam intelligit ꝙͣ ſenſus ſpūſſancti flagitat a quo ſcriptura eſt. lꝫ ab eccleſia nō receſſerit. tamē hereticus poteſt appel­lari. ⁊ de carnis operibus eſt eligens q̄ peiora ſunt hec ille. facit ad hoc. c. relatum. xxxvij. diſt. Quod bene nota. Xpoſitus filiꝰ infans a patre: ſiue ab alio eo ſcien­te: vel ratū habente eo ipſo liberat̉ a pa tria poteſtate. Idē in ſeruo ⁊ liberto ex poſitis qͥ liberant̉ a dominica poteſtate. Idem in languidis cuiuſcūqꝫ etatis ſint expoſitis. vel ſi ali cui alimenta negari cōtigerit imꝑie. vt in. c. vnico de infan. expo. Si v̓o eo ignorāte vel inuito ſit ex­poſitus poterit euꝫ repetere. ſꝫ reſtituet expēſas. jͣ. x. dies poſt epiſtolā coteſtationis factā. vt ibidem no. ⁊ in. c. fi. lxxxvij. di. Utrū recolligens talē expoſitū acqͥrat aliquod 1 ius in eo? Rn̄. ꝙ nō. vt in dictis iuribus. Utruꝫ expenſas factas poſſit repetere? ℟. ꝙ ſi 2 ſunt alimēta vel cauſa alimentoꝝ facte nō tepetet niſi in duobꝰ caſibus ẜm glo. in. d. c. fi. Primus ſi ꝓteſtatꝰ eſt ꝙ volebat repetere. vt. ff. de nego. ge. l. nenſennius. Hoc limito niſi eſſet ꝑſona que ad hoc teneret̉: ſicut eccleſia que tenet̉ alere pauperes quia qͣlitercunqꝫ ꝓteſtet̉ nō repetet. vt. c. ſacroruꝫ. xij. q. ij. ⁊. l. alimēta. C. de neg. ge. et qd̓ ibi no. Li­mito ſcd̓o ꝙ in cōſcientia poterit repetere ꝑſona q̄ ad hoc nō tenebat̉. licet nō fecerit ꝓteſtationē qn̄ a principio habuit animū repetendi. ar. eoꝝ q̄ no. jͣ. lex.§. iiij. Scd̓s caſus eſt qn̄ expoſitus ⁊ collectꝰ nō vult ducere filiā collectoris in vxorē. C. de nup. l. patrē. Si v̓o ſunt alia ab alimētis que expendit. puta in erudiendo puero in aliqͣ arte ⁊ hmōi repe tere poterit. C. de infa. ex. l. j. Sed nunqͥd excuſent̉ p̄dicti exponētes: ſi ex ne ceſſitate. puta quia eos alere nō poterant expo ſue runt? ℟. glo. in. d. c. fi. ꝙ nō. quia debuit eū mitte­re in xenonem.ſ. hoſpitale. vt. C. de ca. tol. l. vnica §. ſꝫ ſcimus. ꝙ ſi talis locus nō erat: tunc videtur glo. dicere ꝙ excuſat̉ de filio. ſꝫ de ſeruo non. ꝑ. d. l. vnicā. ⁊ in auten. de nup.§. ⁊ multopotius. Sed ego credo verū quo ad penā p̄dictā. in.§. j. ſꝫ non quo ad deū quia qͣntū in ipſo eſt occidit: niſi forte expoſitio tali modo fieret ꝙ nullū ꝑiculū expnſito immineret. xpreſſio quādoqꝫ nocet. Un̄. l. nō nunqͣ. ff. de con di. ⁊ de. dicit. Nonnunqͣ contingit vt quedaꝫ nominatim exp̄ſſa officiant: ꝙͣ­uis omiſſa tacite intelligi potuiſſent nec eſſent ob­futura. Inde dictū eſt exp̄ſſa nocent non expreſſa nō nocent. hec ibi facit ad hoc. l. ſi quis. ff. de here. inſti. ⁊ glo. in. c. conſulti. de ꝓcu. ff. de reg. iu. l. ex­preſſa. Xtimatio rei qn̄ debeat fieri ℟. ꝙ tꝑe cōtractus vt in. c. cū dilecti. de emp. ⁊ vendi. et in l. n̄. C. de. reſcin. ven. Quantū fieri debeat? ℟. glo. in auten. de ali. et 1 emphi.§. ſanctiſſimas. ꝙ debet fieri ẜm redditus deſideranduꝫ.ſ. gloria Quarto tropogolice. a tropos qd̓ eſt conuerſio: et logos qd̓ eſt ſermo. ⁊ eſt qn̄ per vnum factū datur elim faciendi. et ꝓpterea dicit. Vero in cle