Seite
ceteris paribꝰ. vt no. glo. xxx. di. c. j. ⁊. xlij. diſ. quie ſcamus. ⁊. lxxxvj. di. non ſatis. Eſt filius qui nō habet niſi vnum panem ⁊ hꝫ patrem qui fame perit. ⁊ filiū ſil̓r cui debet ſubueni re. Rn̄. Cy. in. l. ij. C. de pa. qui fi. di. ꝙ potius pa tri qͥa poſſet eum vendere. Ego addo qꝛ ius diui­num eū ſie obligat. qd̓ dicit. Honora patrē ⁊cͣ. Et qn̄ dr̄ ꝙ amor magis deſcēdit ꝙͣ aſcēdat. l. iſti qͥdē §. fi. ff. qd̓ me. cā. l. liberoꝝ. ff. de ver. ſig. ⁊. l. liberi. ⁊ ibi glo. ff. de inoffi. teſt. Rn̄. Ia. ibidem ꝙ verum ē quo ad ordinem dilectionis. non tn̄ quo ad effectū obligationis. nam per natiuitatem filiorum nō de bet conditio aui fieri deterior. quia iam habet illuꝫ obligatum. Sed in contrarium facit qd̓ no. Bar. in. l. ſi quis liberis. in.§. fi. vel parens. ff. de li. agno. vbi dicit poſt glo. ꝙ pater tenet̉ alere filium de iu­re naturali. ⁊ filius tenetur alere patrem de iuregē tium. ⁊ ſic videtur fortius vinculum quo tenetur pater filio ꝙͣ quo tenetur filius patri. Contrarium tamen determinat in. l. j. in fi. ff. de in. ⁊ iure. facit etiam contra quod no. Barto. in. l. non quemad­modum. ff. de li. agno. vbi vult ꝙ ſi quis habet pa trem ⁊ filium diuites ⁊ indiget alimentis ꝙ poti­us debet petere a patre ſuo qm̄ a filio ratione pre­dicta. Utrum filius poſſit nubere ſine licentia patris Rn̄. ꝙ ſic tā maſculus ꝙͣ femina. ꝙͣuis non expe­diat. vide sͣ. Dos. Et quo tenet̉ eā dotare q̄ nupſit ſine ſcitu patris in.§. iiij. Utrū poſſit vouere. vide. jͣ. Uotum. ij.§. v. filiuſſa. viuente matre emancipatus acquirit vſumfructū in maternis bonis ꝓ virili.i. pro me­dia parte ſi eſt vnus filius ⁊ pater pro alia pꝰ mor tem matris. caſus eſt. C. de bo. mater. l. ſi viuā ma tre. Idem dic in nepotibus ⁊ ꝓnepotibus. Ideꝫ dic ſi ſunt plures filij. qꝛ ꝓ virili ꝑte ſimul cum pa tre. Sed ſi aliqui ſunt emancipati. aliqui in patria poteſtate ꝓ virilibus ꝑtibus veniēt oēs. ſed vſuſ­fructus nō emancipatoꝝ remanebit apud patrē. vt in. d. l. ſi viua. Sed nunquid idem erit in alijs bonis aduenti cijs. Rn̄ ꝙ non ſꝫ ſolum in maternis. vt no. glo. in d. c. ſi viua. Utrum filius poſſit agere contra patrem. Rn̄. Pa. in. c. non eſt. de ſpon. ꝙ ſic ratione peccati. ali­as non eſt admittendus. vt no. glo. in. c. ſi eccleſia. xxiij. q. iiij. Sed glo. in. c. queritur. ij. q. vij. tenet ꝙ poteſt in caſtrenſi cauſa ciuiliter non in alia. ff. de iudi. l. iis nulla. ⁊ etiam in quaſi caſtrenſi. vt. ff. de furt. l. ſi quis vxori.j. rn̄ſo non tamen de furto ſed actione in factum. C. d̓ dolo ma. l. ſuꝑſtite. Et hoc non exiſtens emancipatus. ſed emancipatus bene poteſt agere petita venia ⁊ impetrata. C. de in iuus vo. l. vl. ſed in criminali cā non audit̉. ij. q. j. ꝓhibē tur. niſi iniuriā in ipſum cōmiſerit. vt. C. de pa. po. l. congruentius. Ad quid tenent̉ filij parentibus? Rn̄. vt colli­go ex Ale. de ales in. iij. ꝑte ſum. in tractatu de. iiij. p̄cepto. ꝙ ad tria de precepto. Primum eſt ꝙ tene tur eos diligere. Ratio. quia cum filius ſit obliga­tꝰ anime patris ⁊ matris ex cuiꝰ oꝑationis virtu te generatus eſt tenetur ei rependere quod nō pōt in alio niſi amando. quia ſic conſolatur eos cum hoc perpendunt. Et hoc eſt ꝙ dicit. Hiero. lib. de honore parentum. Redde amoris vicem. ⁊ Ioh̓. xiiij. vt cognoſcat mundus ⁊cͣ. q. d. exemplum ca­piendo ꝙ diligo patrem. ⁊ non ſufficit ꝙ conſiſtat in corde. ſed oportet vt oſtendatur in ſigno. nec de bet eſſe amor quo obligamur omnes diligere. ſed ſpecialis ⁊ p̄cipuus. Et ꝓpterea non excuſo a mor tali filios qui nunqͣꝫ ſigna amoris oſtendunt pa­rentibus immo ſemper loquuntur dure ⁊ viden­tur eos habere exoſos. Secundum ad quod tene­tur ⁊ obedire in his que pertinent ad diſpoſitionē rei familiaris. ⁊ multomagis in neceſſarijs ad ſalu tem. vt ſunt ea que pertinent ad bonos mores. In his ſcienter contemnens obidire mortaliter pec­cat. Secus ſi ex inaduertentia vl̓ raro ſine contem ptu. quia videtur veniale. Ad alia autem obedire eſt de conſilio ſolum. Tercium eſt ꝙ debent eis in neceſſarijs ſubuenire. ſiue ſint infirmi vl̓ alia neceſ ſitate. vnde mortaliter peccant qui cum poſſint eo rum neceſſitatibus non ſubueniunt niſi forte eſſet quid minimum. Utrum malicia patris noceat filijs. Rn̄. ꝙ ſic. 3 qͣꝫtum ad penam temporalem. vt patꝫ. C. ad. l. iul. maie. l. quiſquis. ⁊ in. c. cum ẜm. de here. li. vj. ⁊ in c. niſi cum pridem.§. j. de renuū. lvj. di. nunqͣ. ⁊ c. naſci. Item etiam ad penam eternam ꝓpter ma­lū exemplū vel malā curaꝫ. vt de Hely.j. ℟.j. fa­cit. c. ſi gens. lvj. di. Sil̓r malicia filij inducit p̄ſum ptionem contra patrem. vj. q. j. qui crimen. xxxvij. di. legant. Utrū poſſit filius intrare religionem ⁊ an tene­atur ad eius miniſtrationē ingreſſus. vide. jͣ. Reli gioſus.§. xj. ⁊.§. xxxj. De filijs illegittimis ordinandis. vide. jͣ. Ordo 3 iij.§. xiiij. Quō filij acquirunt ſibi ⁊ non alijs fratribus. 34 vide. jͣ. Peculium. aliqn̄ inſpiciendus eſt. aliqn̄ Inis medium. aliqn̄ prīcipium. vi­de multas allegationes in. c. ſcientes. d̓ cēſi. Et ē queſtio bocardica. Iſcus eſt burſa ceſaris vel princi pis. xvj. q. vij. maiores. vel pōt dici ꝙ fieſus hodie eſt ſaccus ſine conſciētia qui imburſat oīa qͣſita male. ff. de calum. l. in heredem. ⁊. ff. de inoffi. te. l. papini anus meminiſſe. Utrū fiſcus p̄ferat̉ alijs creditoribus. vide īfra 1 Reſtitutio. ij.§. xvj. fiſcus turpia lucra ettam ab heredibus extor­ 2 quet licet crimina ſint extincta. d. l. in heredem in prin. lagella quomō ſunt ſatiſſactoria. vid̓. jͣ. Satiſfactō.§. viij. letus de mortuis improbat̉. xiij. q. ij. qͣꝫ prepoſterum. Omēs eſt languor nature qui car nis cōcupiſcentia appella tur. xv. q. j.§. vt itaqꝫ. Qui quidē nō eſ­