Seite
Hora canonica. ciati. hoc patet per. d. c. fi. vbi dicit eccīe deputati. ſcꝫ per bn̄ficiū. ⁊ ſic ſoluitur opinio glo. predicti. c. fi. facit. c. cū ſcd̓m. de prebē. Scd̓m genus ſunt ex iſtentes in ſacris. lꝫ nō ſint bn̄ficiati probat̉ ꝑ. d. c. primū. ⁊ in. c. dolentes. eo. ti. ⁊ qd̓ ibi no. Et qͣꝫuis Pa. in. d. c. i. dicat eſſe tutius ꝙ etiā exiſtētes in mi noribus qͣꝫuis non ſint beneficiati teneant̉. exquo in partē dn̄i ſunt aſſumpti: tn̄ ego nō credo niſi de bono conſilio. Tercium genus eſt illoꝝ qui per ꝓ­feſſionem vel votum ad id faciendū ſe obligaueri c. licet. de voto. 4 Utrum clericus beneficiatus exiſtens in mino ribus cū eſt abſens ex cauſa legittima ⁊ deſeruit ec cleſie per vicarium teneatur ad horas canonicas? Rn̄. ſcd̓m Pa. in. d. c. i. ꝙ ſic. et hoc eſt de mēte In no. in. d. c. i. ⁊ Io. an. et eſt tutius. licet Abbas ⁊ qͥ dam alij dicant ꝙ non tenetur. quos credo dicere verū ſi nullam vtilitatem in abſentia reciperet ab eccīa alias non eſt vera opinio. cum nō ſolum be neficiuꝫ detur: vt ſeruiat eccīe. ſed etiam vt oret pro his qui beneficium conſtituerunt. Concor. cū hoc Car. in. d. cle. i. Utrū clericus excōicatus teneat̉ ad horas? ℟. ꝙ ſi eſt minori excōicatione innodatus poteſt ⁊ de bet dicere etiam cum alijs ſcd̓m ꝙ. jͣ. dicam. Si ve ro eſt excōicatus maiori excōicatōne: ſic ſolus tene tur dicere ſine Dn̄s vobiſcū. ⁊ etiam degradatus ſi eſt in ſacris: vel ſi non eſt in ſacris ſi tn̄ tenet bene ficiū. facit ꝙ legitur ⁊ notat̉ in. c. legi. xvi. q. i. in pͥ­ma glo. ⁊ concor. cōiter doc. in hoc. 6 Utrū papa poſſit diſpenſare vt prefati nō tene­antur ad horas canonicas? Rn̄. ſcd̓m Pa. in. d. c. i. ꝙ non. quin ſepties in die teneant̉ laudare deuꝫ In modo aūt dicendi diſpenſare poteſt. 7 Utrū dimittens officium ex infirmitate excuſe tur. Rn̄. ſcd̓m Inno. in. d. c. i. ꝙ ſic. ſi eſt talis infir mitas in qua directe vel occaſionaliter ſibi obeſſet vel obeſſe timeretur ſi celebrationi intēderet. Dicit tn̄ Pa. in. d. c. i. ꝙ ſi nocumentū eſſet leue vt ī febre quartana vel longa vel modica: non excuſaretur ſi non diceret. 8 Quid ſi ex obliuione aliquā horam dimiſit. ℟. non credo ſit mortale peccatum. debꝫ tamē ſupple re qd̓ omiſit. ⁊ doleat de negligentia ſua. Inno. au tem. in. d. c. i. videtur ſentire ꝙ ꝯfeſſor poſſet ei im ponere aliam pnīam etiā ſi voluntarie dimiſit. lic. cōſulat vt imponat ꝙ ſuppleat que omiſit niſi qn̄ videret nō ꝓficere. Sed hoc tene de bono cōſilio. ⁊ quod ꝯfeſſor poſſit ei īponere aliud qd̓ ſit ad lau dem dei: puta. vij. pſalmos ⁊ hmoi tenet Tho. in quol̓. et Pe. de pal̓. in. iiij. di. xv. etiaꝫ ſi dimiſit vo­luntarie. 9 Utrum non habens librum vel carens viſu et hmoi excuſetur: ſi nō dicat horas? ℟. ꝙ ſic. ar. cle. fi. de vita et ho. cle. dum tn̄ ſuppleat ꝑ pſalmos vel pater noſter: et hmōi. 14 Utrum prefati obligati ad horas peccent mor­talit̓ ipſas omittendo ex negligentia. Rn̄. Heri. d̓ ganda. in quol̓. tenet ꝙ peccat mortaliter omitten­do: niſi rōne infirmitatis vel alteriꝰ cauſe legittime impediatur. Riga. vero anglicus in quol̓ dicit ꝙ ſi dimittat ex negligentia: nō auderē dicere ꝙ mor­taliter peccaret. Si v̓o ex faſtidio diuini cultꝰ vl̓ cō temptū: ſic mortaliter peccat. Credo etiam ꝙ con­ſuetudo in hmōi dimiſſione ſit mortale peccatum Hec Riga. que opinio eſt humanior. Utrum clericus beneficiatus nō dicēs officiuꝫ ī teneatur reſtituere fructꝰ quos interim recepit ab eccīa. Rn̄. Io. cal. in. d. c. dicit ꝙ ſic. qꝛ propt offici um datur beneficiū: vt in. c. diuerſis. de cle. coniu­ga. Et ideo cā aliquid datur ꝓpter cauſam: cā non ſecuta repetit̉. ff. ⁊. C. de condi. cauſa da. ca. nō. ſe. ꝑ totum. d. Card. tenet contrarium. ⁊ Pa. dicit ꝙ pͥ ma eſt nimis rigida. Sed ego credo ꝙ licet ſit rigi­da tn̄ eſt vera: et ideo ſequēda. ⁊. ℟. Pa. ad moti­ua Calde. non eſt valida. qꝛ licet dentur redditus vt viuat: vt dicit. c. dyaconi ſunt. xciij. diſ. ⁊. c. ij. de prebē. nō qͥdeꝫ tn̄ ſimpliciter: ſꝫ vt viuat ſcd̓m cul­tū dei. ⁊ facit pro hoc. c. clericus victum. xci. di. ar­guendo a maiori. ⁊ hoc tenet etiaꝫ Lau. in clericis qui nō implēt officia ſua: ſed voluptatibus vacāt ꝙ tenentur fructus reſtituere. Quid debeat dici ꝓ hora? Rn̄. Car. in cle. i. de cele. miſ. Laudunus dicit ꝙ ſi eſt ꝯſtitutio vel con ſuetudo illa ſeruetur. xij. di. nouit. qꝛ nec hoc vel il lud dicere eſt in p̄cepto. cum diuerſi diuerſa dicāt. de cōſe. di. v. in die reſurrectōis. Uerum eſt ꝙ cle­rici ſeculares debēt dicere ẜm ordinē romane eccle­ſie. d. c. in die. vel ẜm eccīam metropolitanā. xij. di. c. fi. nec reprobatur vſus alicuiꝰ eccīe antiquꝰ ſcd̓m Laudunū. vbi clerici ſunt cōtenti tribus pſalmis. licet eccīa romana vel metropolitana hoc non ſer­uet. Secus eſſet ſi priuata perſona hoc ſibi faceret Aduerte etiam quia dicit Directoriuꝫ lib̓.i. ti. viij. ꝙ clerici ordinati ad titulū ſui patrimonij pn̄t dice re quodcūqꝫ officiū volūt: qꝛ non obligant̉ ad iſtā vel illam eccīam. In regularibꝰ v̓o dicit ſeruandā eorum regulam vel ſtatutum in hoc. xij. di. c. fi. Et hoc verum niſi ſint priuilegiati vt clerici et religio ſi qui ſunt commēſales domeſtici alicuius cardia­lis ſeu ep̄i gratiam et cōmunioneꝫ ſedis apl̓ice ha­bentis qui licite ſe eis conformare debēt. vt in cle. fi. de cele. miſſa. Quid de eo qui ex diſpenſatione eſt beneficiatꝰ in duabꝰ eccleſijs. Rn̄. ꝙ debꝫ dicere officiū ſcd̓m illam in quā tenet̉ facere reſidentiaꝫ: ꝙ ſi ad nulliꝰ reſidentiam tenet̉: tūc credo ꝙ poteſt ſe conforma re illi eccīe in qͣ ſe reperit officia celebrare. Si vero dicit per ſe tūc ſcd̓m Tho. in qͦlibet videt̉ ꝙ debe­at dicere ſcd̓m ordinem illiꝰ eccleſie in qͣ habet ma­iorē dignitatem: qͣꝫuis forte alia habeat pinguiꝰ be neficium. Quod credo de bene eſſe. non de neceſſi tate fore verum. cum poſſit dicere quod vult: vt ſa tis patet ꝑ nōt. in. c. i. de cele. miſſ. per Inno. et ali­os docto. Utꝝ peccet mortaliter qͥ ad libitū ſuū mutatoſ ficiū conſuetū. Rn̄. credo ꝙ ſic in clerico prebēda to et religioſo. Secus in alio ordinato ad ſuū pa­trimoniū. Utrū monachus prepoſitꝰ eccleſie ſecl̓ari tene­atur dicere officiū monachale. Rn̄. ꝙ ſi perpeti eſt aſſumptꝰ: et ſic tranſlatus. ſic cum nihil habeat