Seite
CXXVIII Hora canonica cōmune cum monaſterio. xvj. q. j. ne ꝓ cuiuſſibet nō dicet monachale. ſꝫ illius eccleſie ad quā trāſla tus eſt et placꝫ Io. xvi. q. j. c. iij. ⁊ Goff. in ſumma de ſta. mo. et Ho. in ſum. eo. ti. Secus eſſet ſi non eſſet tranſlatus niſi ad tp̄s. qꝛ debet dicere mona­chale ⁊ hoc videt̉ ſentire glo. ī cle. fi. de cele. miſſa. Et facit tex. ibidem in argumētū. 15 Quid ſi dicendo officiū in choro cū alijs ex aliqͣ neceſſitate intermiſit pſalmū vel lectioneꝫ? ℟. ẜm Inno. in. c. dolentes. de cele miſſa. ꝙ non tenetur illud reaſſumere licet ſit cautius reaſſumat. dūmō nō ſubtrahat vocē ſuā ab officio chori. immo plꝰ dico ꝙ etiam ſi aliquid omiſit ex negligētia ſua ꝙ non debet ſupplere ſubtrahēdo vocem ab officio chori: ſꝫ poſtea ſuppleat ſi aliquid notabile omiſit. Si vero eſſet verſus vel qͥd minimū ſuppleat per aliquē pſalmū vel pater nr̄. Idē dic ẜm Henri. d̓ gan. in quolibet. ꝙ ſi qͥs nō ex malicia. ſꝫ cuꝫ cauſa legitima nō interſit in pͥncipio officij vel fini ꝙ nō oportet a capite reincipere vel finē ꝑficere ꝓpter ꝑ fectionē charitatis. qͣ vnū corpus reputant. et qd̓ vnus dixit extimat̉ alter dixiſſe. Et hoc veruꝫ niſi chorus multū in pͥncipio ꝓceſſiſſet vel multū de fine reſtaret. hec ille. 7 Utrū teneat̉ qͥs dicere id qd̓ ẜm cōſuetudineꝫ chori aliquis ſolꝰ dicit vel aſſociatus: qn̄ dicit offi cium in choro? ℟. ꝙ nō ẜm Pe. de pal. in. iiij. diſ. xv. quia id qd̓ dicit vnus reputat̉ dici ab oībus. qn̄ ex aliqua rōuabili cauſa ita eſt conſuetū vt ſolꝰ tale quid dicat. Utrū dicens officiū ſi p̄termittat vnā horaꝫ ex obliuione vel qͥd ſimile. puta lectionē vel pſalmuꝫ teneat̉ iterū reiterare totū? ℟. vt colligo ex doctri na Inno vbi sͣ. ⁊ ſeqͥtur Landū. ꝙ non. ſꝫ ſufficit ſupplere qd̓ omiſſum eſt. Un̄ qui dimiſit imnum vel pſalmū pͥmi nocturni cū aduertit. ⁊ eſt in.iij. nocturno. nō oportet reincipiat diſturbādo offici um vel qui dixit terciā et aduertit nō dixiſſe pͥmaꝫ nō oꝫ dicat iterū terciā. Sꝫ poſt officium ſuppleat omiſſuꝫ ⁊ doleat de negligētia. Dicit Pe. d̓ palu. vbi sͣ. ꝙ qͥ notabilit̉ male dixit officiū: ſi vult eua­dere mortale dꝫ reincipere totū. Sꝫ ſi modicuꝫ di­miſit: puta pſalmū vel verſuꝫ vel dictionē tenetur illud repetere poſt officiū vel aliqͥd loco eius dice­re. ſi vult euadere peccatū veniale. Utrū debeat dicere pr̄ nr̄ poſt horas? ℟. ꝙ ſic. poſt veſperas et matutinū. de ꝯſe. di. v. c. id ſemꝑ et de ꝯſuetudine dr̄ in fine oīm horarū. qꝛ matuti­nū accipit̉ ꝓ omni officio vſqꝫ ad nonaꝫ. et ꝓ ve­ſpere om̄e aliud qd̓ reſtat. vt pꝫ in. d. c. id ſemper. ⁊. c. cōuenit ibidem. Qua hora ſunt dicēde hore canonice? ℟. debēt dici tꝑe ſuo.ſ. matutinū in nocte. prima in ortu ſo­lis. Et ſic de ceteris: niſi ex neceſſitate. vt hic infra dicam. 21 Sed nūqͥd in ſero poterit qͥs dicere matutinū ſine peccato? ℟. vt ex p̄dictis ptꝫ. ꝙ ſic ſi ex rōnabi li cā facit. qꝛ ẜm Tho. in quol̓. Melius ē ſi deo de bitas laudes p̄ueniendo reddamꝰ ⁊ alia honeſta officia poſtea faciamꝰ ꝙͣ ſi ꝑ vnū alid̓ īpediat̉. Se cus eēt ſi faceret nō ex rōnabili cā. qꝛ ſic eſſet pctm̄. ar. c. clericus. el. j. xcj. di. Utrū ſit mortale pctm̄ nō dicere horis debitis 22 ſine cā rōnabili? ℟. ꝙ nō niſi quis faceret in con­temptū dei vel eccleſie: cū nullu ius precipiat ꝙ di catur horis debitis: niſi cle. j. de cele. miſſa. q̄ videt̉ p̄ceptiua ꝓpter verbū ſancimus.ſ. ꝙ officiū horis debitis in cathedralibꝰ regularibꝰ ⁊ collegiatis ec cleſijs deuote pſallat̉. Et io credo ꝙ peccarēt mor taliter prelati. ſi in prefatis eccleſijs horis debitis n̄ facerēt dicere. et etiā illi qͥ vel ſuut beneficiati in p̄­fatis eccleſijs vel ſubditi prelatorū regl̓ariū: cū im ponit̉ eis a prelatis ſi nō dicerēt. Nec accipias ho ram debitā ita ad punctū. ſꝫ groſſo mō et largo ſi­cut dicere matutinū in aurora vel qͣſi cenſeatur in media nocte. et hmōi. alias aūt a ꝑticularibꝰ per ſo nis vel in alijs eccleſijs a p̄dictis nō dicere horis debitis erit pctm̄ vēiale ſine rōnabili cā. Ex cā ve ro rōnabili etiā in predictis eccl̓ijs liceret. vtputa qꝛ ꝓceſſio ē fienda vel predicatio et hmōi. Et ꝓpt̓­ea preueniunt tēpus debitum. Utrum matutinum ſit dicendum anteqͣ miſſa 23 dicatur. vide. jͣ. miſſa.§. ij. Utrum idē ſit de pͥma. vide ibidē. Ubi debēt dici hore canonice? ℟. ꝙ in eccleſia. 25 vt no. glo. xcij. di. j. c. fi. Sꝫ hoc intelligo quo ad cle ricos q̄ in ipſa ſunt beneficiati ꝓpter verbū poſitū in. d. c. fi. eccleſie deputatꝰ. ergo u idet̉ clericus be­neficiatus ꝙ peccet mortaliter ſine rōnabili cā ibi nō dicēs officiū: qꝛ dicit ibi tex. in. d. c. fi. ꝙ qͥ nō cō uenerit deponat̉ a clero. ⁊ qͦ ad eccleſias collegia­tas vel regulares. clarū eſt ꝙ ē de p̄cepto. vt ibi di cat̉. vtꝫ in cle. j. de cele. miſ. no. Inno. in. c. j. d̓ cele. miſ. quo ad alias nō credo. Sed nunqͥd peccet totiēs mortalit̉ quotiēs nō 16 ꝯuenit clericus bn̄ficiatus vel religioſus ad choꝝ ſine rōnabili cā? Rn̄. ꝙ nō credo. qꝛ mā nō videt̉ ita pōderoſa. ſꝫ qn̄ duceret in ꝯſuetudineꝫ. vel qn̄ officiū eccleſie pateret̉ iacturā in celebratōne. tunc nō excuſareꝫ a mortali. Et ſic limito ⁊ intelligo. d. c. fi. ex aliqua tn̄ rōnabili cā licet prelatis et alijs ſe abſentare: dūmō officium dicant eūdo vel ſtando in domo ſua. Nec ob. c. epūs. de conſe. diſ. iij. Qd̓ videt̉ innuere ſufficere ep̄o. ſi die dn̄ico ad eccleſi­am cōueniat. qꝛ illud. c. nō dat licentiā abſentie: ſꝫ nō vult vt ꝓ alia cā ꝙͣ infirmitatis et ſimilis abſit diebus feſtiuis. Et ꝙ alijs diebꝰ debeat intereſſe facit. c. ꝑuenit ad nos. vij. q. j. et. c. ep̄s vilem. xlj. di. ceſſante. intellige impedimēto. Quō ad attentionē ſeu deuotionē. Querit̉ vtꝝ 2 peccēt mortaliter nō dicētes officiuꝫ deuote et ſtu­dioſe? Rn̄. glo. in cle. j. in verbo fructꝰ. d̓ cele. miſ. tenet ꝙ ſufficit dicere ore: licet nō corde. Et cuꝫ ea cōcurrūt multi canoniſte in. c. dolentes d̓ cel̓. miſ. Alij aūt tenēt ꝙ eſt de precepto vt dicat̉ deuote et ſtudioſe. ꝑ. d. c. dolētes. Ut ſic deuotio denotet at tentionem ⁊ ſtudioſitas modū dicēdi. Sed tu dic ẜm Pe. de pal. in. iiij. di. xv. ꝙ attentio ad officiuꝫ ſicut ad quodlibet bonuꝫ opus poteſt requiri du plex. Primo vt officium ab intētione ꝓcedat. et iſto modo attentio requirit̉ ad officium nō ſolum ꝓpter meritū: ſꝫ etiā ad euitandū peccatū. qꝛ nullū