Seite
ſitatis ſecularis tranſiret. et vide bonam glo. in. c. ſatis peruerſum. diſtin. lxvj. que dicit. ꝙ licꝫ pater commiſerit crimen leſe maieſtatis. Ex quo filij effi ciuntur infames. l. quiſquis. C. ad. l. iuli. maie. vj. q.j. ſi quis cum militibꝰ. filij tn̄ clerici nō efficiunt̉ infames ⁊ nō ꝑdunt beneficia ⁊ ſic nec ius patro­natus. etiam filij qui non ſunt clerici niſi cum vni uerſitate. 27 Quid ſi laicus habet ius patronatus cum eccle ſia ſil̓ habebit ne ſex menſes ad preſentandū. Rn̄. ẜm Io. an. ⁊ Archi. in dicto. c. vnico. eo. ti. li. vj. ꝙ ſic. ita ꝙ ratione cōmunionis priuilegium eccleſie tranſibit ad laicum. ad inſtar eius quod dicitur d̓ eo qui habet rem cōmunē cum pupillo q̄ non po teſt vſucapi vel preſcribi ꝓpter pupillum: vt in. l. ſi cōmunem. ff. quemad. ſer. amitt. ita per eccleſiā cō ſequitur quod ꝑ ſe conſequi non poſſet. de cōceſſ. preben. c. penul. Idem dic quando clericus et la­cus habent preſentare ꝙ habet tempus ſex menſi um ẜm Panor in. c. eam te. e. ti. qꝛ maius dignum trahit ad ſe minus dignum. c. ꝙͣ in dubijs. de con ſe. eccle. vel alta. et hoc tenet Io. an. licet Hoſt. ali ter. Et intellige de patrono eccleſiaſtico qui habet ius patronatus ratione eccleſie. quia ſi haberet ra trine patrimonij eſſet idem per omnia ſicut in la­co ſic et in clerico. c. cum dilectus. eo. ⁊ glo in cle. fi. eo. ti. no. Panor. in. d. c. eam te. et in. d. c. cum autē. qd̓ nota. uſticia ẜm ꝙ eſt habitus v̓tutis poteſt accipi quatuor modis. ẜm Ri­char. in. iij. di. xxxiij. art. v. q. iij. Primo cōiſſime. ſcilꝫ pro qualibet rectitudine animi. et ſic quelibet virtus eſt iuſticia quedaꝫ. et ſic diffinitur ab Anſel. li. de veritate. c. xij. Iuſticia eſt rectitudo voluntatis propter ſe ſeruata. Secundo pro recti tudine ꝑ quam homo iuſtificatur in cōſpectu dei. ſcꝫ ꝓ charitate. et ſic diffinitur ab Aug. li. lxxxiij. q. lxj. iuſticia que ꝑ cetera diffunditur eſt dilectio dei et ꝓximi. Tercio ꝙ qualibet virtute ordinata per iuſticiam legalem ad bonum cōmune. ⁊ ſic eſt idē cum qualibet virtute. differens tamen ẜm ratiōꝫ Quarto pro habitu determinante voluntatem ad firmiter volendum ſeruare rectitudinem debi tam in operationibus que ſunt ad alterum. Et hͦ dupliciter: aut ad alterum vt eſt perſona ſingula­ris. et ſic eſt iuſticia particularis diſtincta ꝑ eſſenti am ab alijs virtutibus que ſic poteſt diffiniri. Iu ſticia eſt conſtans et perpetua voluntas ius ſu­um vnicuiqꝫ tribuens. ff. de iuſti. et iur. l. iuſticia. Alio modo ad alterum. quod eſt cōmunitas. ⁊ ſic eſt iuſticia legalis. et hoc eſt omni v̓tuti generalis inquātum precipit omnia exteriora cuiuſlibet vir tutis ad bonum cōmune referri ẜm ꝙ vult Ph̓s. v. Ethicorum. c. ix. Eſt tamē vna virtus ſpecialis diſtincta in eſſentia ab alijs virtutibus. vnde non eſt generalis alijs ꝑ predicationem. ſed ꝑ virtuteꝫ. 1 Que ſunt partes eius ſubiectiue? ℟. ẜm Ph̓m v. Ethi. due.ſ. commutatiua que dirigit vnam pri uatam perſonam ad aliam in his que conſiſtunt mutuo inter duas perſonas ad inuicem. Alia di­Iuſticia ſtributiua que eſt ordo eius quod eſt cōmune ad ſingulas ꝑſonas queꝫ dirigit iuſticia diſtributiua cōium ẜm ꝓportionabilitatem. uſtificatio imꝑ quatu or requirit. primū motum liberi arbi­trij. contritionem animi. infuſionē gra­tie et remiſſionem culpe. Alcus dicitur a laos grece ⁊ lat­tine pplus ẜm Iſi. vij. Ethi. et ſunt illi qui poſſunt habere vxorem poſſidere proprium de quibus. xij. q. j. duo. Utrum laicus poſſit eſſe ꝓcurator. vel ſindicꝰ rerum eccleſiaſticarum? Rn̄. Panor in. c. decerni mus. d̓ iudi. Collectarius dicit ꝙ generalis admi niſtrator eſſe nō poteſt loco p̄lati abſentis: vel illi us qui reputatur abſens vt eſt minor. vt in. c. ij. d̓ etate ⁊ quali. or. Sed ſi prelatus preſit ſpiritualibꝰ bene poteſt cōmitti cura temporalium laicis: ma­xime vbi clericus non reperit̉ idoneus. allegat no. per Inno. ⁊ placet Panor. qui allegat glo. in. c. iu­dicatum. lxxxix. diſt. et ideo dictum. c. decernimus loquit̉ ꝙ nō pōt eſſe iconomus. id ē habere gene­ralem adminiſtrationē oīm bonorum eccleſiaſti­corū tam temporalium ꝙͣ ſpiritualium. et ſic preſit omnibus ſed bene poteſt eſſe iconomꝰ eccleſie in temporalibus. c. in noua. xvj. q. vij. hoc ideꝫ tenet Gaſpar. de cal. ⁊ Hoſt. et Ioh̓. an. in. c. vnico. de ſindico. Utrum poſſit eſſe procurator clerici laicꝰ ad eli gendum. Rn̄. ꝙ nō. vt no. doc. in. d. c. decernimꝰ qꝛ vbi habet exercere actum ſpūalē iudicio ſuo nō pōt conſtitui laicus: vt no. in regula qd̓ alicui ſuo nō licet. de re. iur. li. vj. Et ſic limita. c. j. de ꝓcu. li. vj. vt ſolum habeat locum in iudicialibꝰ vbi etiaꝫ in cauſis ſpūalibus admittit̉ ad agenduꝫ. ⁊ defen dendum. Utrum poſſit laicus eſſe vicarius epiſcopi? ℟ 3 ẜm doct. ꝙ non: vt no. in dicto. c. in noua. et in. d. c. cōtingit. de arbi. ⁊ in. c. vno de ſindico. facit glo. in. d. c. decernimus. que dicit ꝙ cauſe ſpirituales non poſſunt committi laicis etiam tanqͣꝫ delega­tis per epiſcopum. Et hoc intelligo ꝙ non poteſt eſſe vicarius epiſcopi in ſpiritualibus. ſecus ſi epi­ſcopus habet iuriſditionem temporalem in loco: qꝛ bene poteſt laicū ſuum vicariuꝫ facere: vt in. c. fi. ne cler. vel mona. li. vj. Sed in ſpiritualibus te­nent docto. ꝙ nec etiam clericus cōiugatus. c. Io hannes. de cle. coniuga. ⁊ in. c. vnico. de cle. coniū ga. li. vj. Utrum laicus poſſit p̄dicare? ℟. Panor. in. c. 1 decernimus. ꝙ ſic ſi cōmittit̉ ei ab ep̄o: vide bona glo. xcvj. diſ. c. bn̄ quidē. facit. c. cū ex iniuncto. de here. vide glo. in. c. addicimꝰ. xvj. q. j. ſed nō tene­as dum dicit etiam mulierem. Atria grece idem eſt ꝙ rigol tine. ẜm Augꝰ de ciuitate dei. c. iiij. vnde dicit ibidē. ꝙultꝰ deo debitus quatuor nominibꝰ nul duobus apd̓ grecos ſe latria ⁊ thenſebia. i. V