Seite
Latro CLXXII. tus diuinus vel bonus. et duobus apud latinos. ſcꝫ religio et pietas. qui correſpondent p̄fatis duo bus. differt tamen latria proprie a theuſebia. quia hec reſpicit cultum dei interiorem qui ꝓprie ꝑtinet ad virtutes theologicas. ſed latria reſpicit ſeruitu tem exteriorē que ꝑtinet ad iuſticiā. vt elicit̉ a ſan­cto Bona. in. iij. di. ix. q. ij. ar. iij. et ſic ē virtus car­dinalis ꝓprie. ⁊ qn̄ aliqui doctores dicunt ꝙ ē vir tus theologica intelligit̉ ẜm qd̓ eſt theuſebia. Qui ſunt actus latrie? ℟. ꝙ ſunt due ſpēs actu um latrie. prime ſpeciei actus ſunt illi quo ꝓducit mediantibꝰ virtutibꝰ quibꝰ imperat ordinās eos in dei reuerentiam. ⁊ ſic religionis actus ꝑ modū imperij ponitur Iaco.j. eſſe viſitare infirmos. qui eſt actus elicitus a miſericordia ⁊ immaculatuꝫ ſe cuſtodire: qui elicitur a temperātia. Scd̓e ſunt illi qͦs ꝓducit ꝑ ſe et immediate ꝑ quos homo ordi­natur tm̄ ad deum et inter hos habet aliquos in­teriores tāqͣꝫ pͥncipales et ꝑ ſe. vt eſt deuotō et ora tio. Aliquos v̓o exteriores quaſi ſecūdarios et or dinatos ad interiores quibꝰ ip̄a vtit̉ qͣſi ſignis ad excitandā mentē ad actus ſpūales. Et in aliquibꝰ horū exteriorū corpus ad venerāduꝫ deo exhibet̉ vt in adoratione. In aliquibꝰ vero deo de rebꝰ ex terioribꝰ offert̉. et hoc vel ꝓmittendo. vt in votis vel in dando. vt in ſacrificijs. oblationibꝰ. primi­tijs. decimis et hmōi. 1 Utrum ſacrificium ſit latrie. Rn̄. ꝙ triplex eſt ſacrificium primum bone operatiōis. et iſtd̓ ē om­nium virtutum. ẜm orationis et iſtud virtutū the ologicarum eſt. tercium eſt immolatiōis et iſtud ē latrie ſpeciale. Atro in quo differt a fure? Rn̄. ꝙ latro furatur de die. ſe fur de nocte. Iu­ra tn̄ ſepius vnuꝫ ꝓ altero accipiūt: vt patet in. c. i. de homicidio. Quis dicatur publicus latro vel depopulator agrorum vide. jͣ. Immunitas.§. xvij. Audemium eſt quedam ſo­lutio quinquageſime partis vl̓ extima tionis rei fienda dn̄o ab eo qui de no­uo acquirit empitheoſim. d̓ quo dic. vt. jͣ. Emphi theoſis.§. xxxiiij. Ectoris officium eſt lectiōes ꝓ nunciare. ⁊ ea que ꝓphete ꝓnūciaue­rūt populis p̄dicare. xxv. diſ. ꝑlectis. et xxj. diſt. cleros. 1 Quō debet ordinari habet̉. xxiij. di. c. lector. ſed melius in paſtorali ep̄orum. quid eſt. Rn̄. ꝙ ē do­Egatum natio quedā a teſtato re relicta ſed ab herede p̄ſtanda. qꝛ de­bet̉ poſt mortē teſtatoris. ⁊ poſt aditaꝫ hereditatē ab herede colligit̉. inſti. de leg.§. j. ⁊ ho die fideicōmiſſuꝫ ⁊ legatū fere idē ſunt. et fere ade­quata ſit. et quicquid iuris eſt in vno: eſt etiā in lo fideicōmiſſum dictū eſt. qꝛ olim fideicom miſſa pendebant ex fide heredū. ⁊ ideo fideicōmiſ ſarij dicunt̉ quibus legata ſoluenda fidei cōmit­tuntur dicuntur etiam teſtamētorum executores. Quis pōt legare. Rn̄. ꝙ ſolū illi qui pn̄t teſtari ī ff. de leg. j. l. ij. et qui pn̄t teſtari. vide. jͣ. Teſtm̄.§. j. Legatū em̄ reliqui nō pōt niſi in teſtō vel codi­cillo. Unde teſtari: codicillari: et legare ad hoc eqͥ pollent: vt qui pōt vnū poſſit et reliquū. ff. de iure codicill̓. l. diui.§. codicillos is domū. Fallit hoc in legatis ad pias cauſas. vt. jͣ. Legatum. ij.§. vij. Cui pōt legari. ℟. ꝙ regulariter illi ſoli qui pōt 2 heres inſtitui. ⁊ qui pōt inſtitui. vide sͣ. Heres.§. xxv. et ꝙ ſit ꝑſona certa. aliter nō valet. l. vulgo. ff. de ſta. ho. Fallit tn̄ hoc in aliquibꝰ caſibus. de qui bus in.§. ſequentibꝰ. ⁊ Legatum. ij.§. ij. Sed nūquid pat̓ poſſit legare filijs ſpurijs rōe 3 alimentoꝝ vel relinquere dotes filiabꝰ ſpurijs cū dos ſuccedat loco alimentorum. qui tn̄ ſpurij non pn̄t inſtitui heredes? ℟. ꝙ ſic ẜm Bar. in aut̓. ex cōplexū. C. d̓ ince. nup. vide sͣ. filius.§. iiij. Utrū fratribꝰ minoribꝰ poſſit legari? ℟. ꝙ ſic. 4 cle. exiui. de ver. ſig.§. cupientes. dumō non ſit va lor hereditatis vel tanta eius ꝑs ꝙ p̄ſumat̉ fieri in modo et formā legati fraudulenter ꝓ ſucceſſione hereditatis de qua nō ſunt capaces. Utrū cum legatur fratribꝰ mēdicantibꝰ anni­ 5 uerſarium ꝑpetuū liceat eis reciꝑe. Rn̄. ẜm Pet. de pal. in epl̓a ad mgr̄m ordi. p̄dicatorum. ꝙ ſic. re cipiendo gratis et petendo extra iudiciū. quia hoc nō eſt habere redditus. ſed in iudicio petere ea tā­ꝙͣ redditus ſibi debitos eſt contra ꝓfeſſionē eorū. Idem dicit de cenſibus annuis ac etiā de redditi­bus fratrum ad vitam. Farinerius ordinis mino rum generalis in conſti. dicit ꝙ nō licet fratribus inducere aliquē ad talia legata facienda ꝙ ſi facta fuerint in iudicio nō petāt. qͣſi tacite innuat qd̓ di­cit petrus: ꝙ extra iudicium peti pn̄t ꝑ moduꝫ ele moſine. Nec obſtat qd̓ dicunt aliqui non licere ni ſi quando dans ſciret non teneri ſe ad talia danda et tamen ex ſua liberalitate dat. quia licet in conſci entia ille teneatur ẜm qd̓ infra dico. ⁊ ꝓpterea det. nihilominus fratres ea petere poſſunt extra iudi­cium per moduꝫ elemoſyne. ſicut liceret petere ele moſynam ab illo qui habet vltra neceſſitatem ſui ſtatus: qui ꝙͣuis ipſe teneat̉ facere elemoſynaꝫ nō tn̄ ꝑ hoc ſequit̉ ꝙ frater minor non poſſit ab eo pe tere. Aduerte tn̄ ꝙ annuos redditus ad modicuꝫ tp̄s.ſ. decem annorum legatos poſſunt petere mē dicantes in iudicio exceptis fratribus minoribus qui licet de talibus ſint capaces non tn̄ poſſunt in iudicio talia ꝑ ſe petere: vt in. d. cle. exiui.§. veruꝫ de ver. ſig. Similiter ſunt capaces annui redditꝰ etiam imꝑpetuum qn̄ eſt ad certum vſum diuini cultus. puta vinū ꝓ miſſis: frumentū ꝓ hoſtijs fi endis. et hmōi ẜm. d. Car. in. d.§. ⁊ fed. de ſe. ſecꝰ ꝓ victu vel veſtitu. Utrum quis poſſit legare eccleſie conſtruēde? 6 Rn̄. Pan. in. c. nos quidem. de teſta. ꝙ ſic. ſed nō donare. quia non valet donatio. c. abbate ſane. de re iudi. li. vj. Ratio diuerſitatis ponitur a Bart. in. l. ſeruos ad cuſtodiam. ff. de ali. ⁊ ciba. leg. quia donatio requirit perſonam et ſciētiam. ideo abſen