Seite
Ornatus CCXVII pudicos. ⁊.xxvj. diſt. vſqꝫ ad. xxxv. ⁊. lxxxvj. diſt. ꝑ totū. Non litigioſus. xlvj. di. lxxxx. diſ. lxxxviij. diſ. lxxxvj. di. ꝑuenit. Non cupidus. xlvj. di. et. d. c. ꝑuenit. Itē domui ſue bene p̄ſidens. lxvij. di.§. neceſſe. lxxxvj. di. lxxxix. diſ. lxxxxj. di. Itē ieiunus lxxv. di. ꝙ a patribus. Scd̓o debet miſſa celebrari ab eo qͥ vult ordinare. Unde aliqͥ vt Ray. tenent ꝙ ſi miſſa omittat̉ nihil ſit. ſꝫ totum iteranduꝫ eſt. Hugo tn̄ et Io. vij. di. in. c. ordinationes. el pͥmo et Ber. in. c. ꝙ ſicut de elec. tenent ꝙ nō eſt de ne­ceſſitate. qd̓ credo veꝝ in minoribꝰ. ſecus in ſacris quia eſt de ſubſtantia. vt sͣ. ordo. iiij.§. v. Fallit in pͥma tonſura: que cōmuniter hodie ſine miſſa da­tur. Et ſi vnus dicit miſſam ⁊ alius cōſecret: nihi­lominꝰ tenet ordo. vt dicit Ber. ⁊ Hugo. vbi sͣ. licet fieri nō debeat. Qd̓ limito verū in minoribꝰ ſꝫ nō in ſacris. Tercio debēt habere ordinandi in­dumenta ꝑtinentia ad ordinē quē volunt ſuſciꝑe Quarto ꝙ ordinans in quocūqꝫ ordine ſeruet ri­tum paſtoralis: maxime circa porrectionē inſtru­mentorū in quibꝰ caracter confert̉: dicendo verba cōuenientia. ⁊ faciendo vtordinandi tangant cor­porali tactu ꝓ maiori cautela. ⁊ nihil omittat de or dinatis in paſtorali. quia vt dixi excepto loco. tꝑe. etate. vnctone. impoſitione manuū tactu corpora li ieiuniū. miſſa in minoribꝰ. et ꝙ ſit ꝓprius ep̄us vel nō. et or̄onibus aliquibꝰ que nō dicunt̉ cū ali quoꝝ corporaliū traditōne. omnia alia ab iſtis cre duntur ita de neceſſitate ꝙ ſi aliqͥd omittat̉ cōiter tenet̉ ꝙ nihil ſit. ⁊ totuꝫ eſt iterandū ẜm aliquos. licet vt dixi teneant theologi ꝙ in aliquibꝰ confer­tur caracter. ⁊ ſic ẜm eos: ſi alia omitterent̉ eſſent ſolū ſupplenda. ſꝫ quia hoc nō habemꝰ exp̄ſſuꝫ te nendū eſt ſecurū. vt dixi. 1 Sed nunqͥd cū quis interrogat̉ ⁊ examinat̉ te netur dicere peccatu ſuū? ℟. ẜm Inno. in. c. inqͥſi tionis. de accuſa. ꝙ nō. niſi etiā poſt penitētiā im­pediat executionē ordinis. vel ẜm Hoſtiē pōt re­ſpondere. ſi aliqd̓ hoꝝ cōmiſi egi penitentiam: nec indigeo diſpenſatione. Utꝝ ep̄s poſſit ſuo ſubdito ſine cauſa legitima denegare collationē ordinis? ℟. ꝙ aut eſt regula­ris. ⁊ ſic nō tenet̉ ei conferre: īmo ſuus p̄latus pōt hoc ſibi denegare. Nec cōtra ſui prelati volūtateꝫ pōt ꝓmoueri. ⁊ ſic loquit̉. c. ad aures. de tēpo. or. Aut eſt ſecularis et ſic non tenet̉ epūs. Aut eſt in dignitate et beneficio. et ſic non poteſt epiſcopus ei denegare. et ſic loquitur. c. ex tuarum tenore. de tempo. or. 3 Utrum ordinans indignū ſcienter peccet mor taliter: ℟. ẜm Aſten. li. v. ti. v. ꝙ ſic. quia infideli­ter agit cum domino qui eum diſpenſatorem con ſtituit. rnatus que requirunt̉ vt ſit ſine pctō: Rn̄. ꝙ ſex. ⁊ intelli go tam de ornatu veſtimentorū ⁊ cor­poris viroꝝ ⁊ mulierū ꝙͣ de ornatu do moꝝ ⁊ ſuꝑpellectiliū. 1 Primū recta intentio.ſ. vt nō fiat ꝑ ſuꝑbiaꝫ vel libidinē. ſꝫ ex legittima cauſa. Nā vt dicit Criſo. in c. ſicut. xxxij. q. v. Sicut em̄ peccatū opus ſine vo­luntate nō facit. ita iuſticia ex opere non cōſūmat̉ niſi voluntas affuerit. Nā vir ornans ſe vel mu­lier vt nō appareat in contemptū honeſtis perſo­nis. vel vt placeat vir vxori ſue. et vxor viro ⁊ hu iuſmodi. ex tali intentiōe licitus eſt quilibet orna­tus ſi mō alie adſint cōditōnes de quibꝰ infra. Si autē fiat ꝓpter aliā intentionē ſic tale erit peccatuꝫ quale eſt peccatum intentio. Unde Auguſtinus de ſermone domini in monte. Exponendo illud. cū ieiunatis nolite fieri ſicut hypocrite ⁊cͣ. In hoc autē inquit. c. maxime aduertendū eſt non in ſolo nitore rerū corporaliū atqꝫ pomꝑa. ſed etiā in ip̄is ſordibus et lutuoſis eſſe poſſe iactantiā. et eo peri culoſiorem quo ſub nomine ſeruitutis dei decipit hec ille. Ex quo patet ꝙ et ſuperabundantia ⁊ de fectus et etiam mediocritas ornatus ex intentio­ne mala ſemper mala eſt. Diſcutiatur ergo prima intentio ornatus. et ſi ſit ad ꝓuocandū alios ad li bidinem ſic eſt mortale peccatum. quia non ſoluꝫ concupiſcere ſed velle concupiſci extra ſtatuꝫ ma­trimonij. damnabile eſt ẜm Auguſtinū. ſimiliter ſi ſit propter elationē. vanā gloriam. et ſuperbiam que ſit mortalis. ⁊ quādo ſit. vide Superbia ⁊ va na gloria. Sed nunquid mulier nupta poſſit ſe ornare vt 2 placeat alicui viro? ℟. ꝙ licet quidā indiſtincte te neant ꝙ nō per dictū apoſtoli pͥme Coꝝ. vij. cum dicit. mulier que nupta eſt ⁊cͣ. Tu tamē tene illud nupta accipi quantū vel ad rem. vel intentionem Et ideo illa mulier q̄ intēdit nubere vt placeat ali cui ꝓ vxore. ſi ſe ornat nō habet prauā intentionē ſꝫ bene illa que cū non intendat nubere vel nō po teſt cum aliquo querit ei placere. ⁊ in hoc concor­docto. ꝯmuniter. Alexan. ⁊. S. Tho. xxij. q. clxix. facit. c. non ſatis. lxxxvj. diſtinti. et do. Luce. ij. Si oculus tuus ſimplex fuerit ⁊cͣ.i. ſi intentio tua re­cta vel nequā fuerit. opus indifferens erit rectum vel nunqͣ. Secundū quod requiritur in ornatu eſt hone­ 3 ſtas. Nihil em̄ inhoneſtū poteſt eſſe licitū. Unde ſicut ſine iuſticia nemo ingredietur regnū dei. ita ſine honeſtate que eſt vna de partibus eius eſſen­tialibus. l. iuſticia.§. iuris p̄cepta. ff. de iuſti. ⁊ iure Et ꝓpterea Pau. ad Gal̓. v. ponit impudicitiam vnum de excludentibꝰ a regno dei. Directe auteꝫ habet inhoneſtatem ille ornatus exquo mulieres vel viri oſtendunt loca impudica. ⁊ licet viri non oſtendant nude ſufficit ad impudicitiam taliter eoꝝ formas oſtendere ꝙ ẜm rationem rectam im pudicitiam oſtendunt. Sicut faciunt qui veſtimē ta ita breuia portant ꝙ omnia ſigna virilis mēbri apparent. Similiter continet impudicitiā ꝙ mu lieres taliter veſtimenta aperiant ꝙ pectus ⁊ ma millas oſtendant. Unde tales nō audeo excuſare a mortali quando notabiliter in hoc excedūt. Ex­cuſarem bene viros quando tali habitu vterent̉ ex aliqua neceſſitate. puta equitando. et coram ta­libus qui non habent prouocari ad laſciuiaꝫ ſicut eum iuuenes ludūt in dyploide ſimul ⁊ huiuſmo di. et idem dico de mulieribus in domo coram vi ris ſuis: aut alijs mulieribꝰ aliter non. Nec valet