Seite
Reſtitutio. ij. CCLII. ſtimēde ꝙ tunc pauperibꝰ eſt diſpēſanda. ar. d. c. cū tu. ⁊. c. anterioꝝ. ij. q. vj. Si aūt nō eſt malefidei poſſeſſor. ſꝫ aliquo iuſto titl̓o hꝫ. tūc credo arbitrio boni viri ſit ſeqn̄. cuiꝰ ſumptibus mittat̉ pēſata cā ⁊ qͣlitate abſentie. ⁊ non fuerit in mora. 10 Utrū cū plures ſunt obligati alteri inſolidū. et vno ſoluēte totū. alij teneant̉ eidē ſoluēti. qͥlibet ꝓ­ꝑte ſua? ℟. Monal. ti. Reſtō. vj. ꝙ ſic ī foro ꝯſcīe qꝛ vtiliter egit negociū eoꝝ. l. cū pecuniā. ⁊. l. ſoluē do. ff. de nego. ge. Fallit hoc in raptoribus ⁊ furibꝰ et hmōi quia ſi ille qui habuit rem ſatiſfacit nō te­nēt̉ alij eidem ſatiſfacere. niſi inqͣntum de talibꝰ bo­nis peruenit ad eos. 11 Sꝫ qͥd fiet qn̄ qͥs neſcit cui reſtō ad quā tenet̉ fi­enda ſit. nec eius heredes cogͦſcit. Rn̄. ꝙ nihilomi nus panꝑibus vl̓ in pias cās ē reſtō faciēda. ar. d. c. cū tu. ⁊. c. diuine. lxxxvij. diſ. ⁊. c. ep̄s. lxxxviij. di. ⁊. c. ꝯceſſo. xij. q. ij. ⁊. c. fi. vj. q. iij. ⁊. c. j. de rap. vnd̓ dicit Tho. ſcd̓a ſcd̓e. q. lxxij. ꝙ ſi ille cui reſtō dꝫ fieri ſit oīno ignotus facta diligēti in inqͥſitōe de ꝑſona eiꝰ. vl̓ eiꝰ heredibꝰ. dꝫ hō reſtituere dādo eloſynas ꝓ ſalute ipſius ſiue ſit mortuꝰ ſiue viuus. Et addo ꝙ int̓ pauperes eligendi ſunt pauperiores. ⁊ inter eqͣliter pauperes iuſtiores qꝛ ſi ⁊ oībus debet̉ miſe ricordia iuſto tn̄ amplius. vt dicit Amb̓. in li. d̓ of­ficijs. et no. ī. c. non ſatis. lxxxvi. di. vt dicit Hie. ⁊ no. in. c. fi. xvi. q. j. in pauperibus nō tā paupertas qͣꝫ religio attendenda eſt. 12 Quid ſi facta reſtōe ī predictos pauꝑes apꝑeat dn̄s rei. vel eiꝰ heres. Rn̄. ꝙ ſi talis qͥ reſtituit fecit debitā diligentiā ad ip̄m inuenienduꝫ. ſic nō tenet̉ amplius. qꝛ bona fides nō patit̉ vt ſemel exactum exigatur. c. bona fides. de re. iu. li. vj. Secus ſi non adhibuit debitā diligentiā. qꝛ ſic iterū teneretur: qꝛ vt d̓r in. c. ſicut dignū.§. eos. de hoī. nō em̄ aliena cū ipſa potuiſſent eis quoꝝ fuerūt. reſtituere debu erūt pauperibus erogari. 13 Utrū reſtō p̄dictoꝝ incertoꝝ ſit neceſſario faciē da pauperibus illius loci in quo p̄dicta reſtituēda ſunt habita. vel damnū eſt datū. Rn̄. Ho. et aliqͥ alij doc. ī. d. c. cū tu. tenēt ꝙ ſic. qꝛ citius p̄t perueni re forte ad heredes. vel ad eos qͥbus eſt fienda. Sꝫ Fede. ꝯſilio. xxiij. do. An. ⁊ Pa. tenēt ꝙ eſt d̓ bono ꝯſilio non de neceſſitate. ⁊ hoc tene qꝛ iura ſimpli­citer dicūt. ꝙ erogatio fiat in pauperes. vt ī. d. c. cū tū. et in. d. c. ſicut dignuꝫ. Nec ob. c. j. de rap. qꝛ ibi ſciebat perſona cui faciēda erat reſtō. al̓s epūs nō fuiſſet motus excōicare ex officio ſuo niſi ad petitō nē partis. c. innotuit. in fi. d̓ elec. ⁊. l. iiij.§. hoc autē ff. de dam. infec. 14 Sꝫ q̄ro an reqͥratur aucͣtas ſuꝑioris ꝓ tali reſtō ne incertoꝝ. ℟. Inno. de īmu. ec. c. qꝛ pleriqꝫ. dicit ꝙ dꝫ fieri aucͣte cōfeſſoris. Ray. v̓o tꝫ ꝙ fiat aucͣte ep̄i vel pnīarij. vel capellani in cuiꝰ dioceſi habita ſunt. c. diuīe. lxxxvij. di. c. ep̄s. la. vltīo. lxxxviij. diſ. mō ꝯceſſo. xij. q. ij. Ho. ī. c. cū ſit. de iudeis. ⁊ in. d. c. cū tu. tꝫ ꝙ neceſſario reqͥritur aucͣtas ep̄i. Sꝫ tu tene cū ſco. in. iiij. di. xv. q. ij. ꝙ lꝫ ſit bonū hr̄e cōſiliū cō feſſoris aūt alterius bone ꝑſone. tn̄ magis ſecurū ē ꝙ ille qui dꝫ reſtituere ip̄e reſtituat. Et ꝙ non reqͥ ratur alia aucͣtas. tꝫ Archi. in. c. ii. de teſtis. et in. c. nō ſane. xiiij. q. v. et Io. mo. i. c. qͣqͣꝫ de vſu lib̓. vj. Io. de lig. Pau. et Gemi. ⁊ Io. cal. ſuꝑ cle. j. d̓ pͥui. Pa. ī. d. c. cū ſit. Et facit ad hͦ. d. c. cuꝫ tu. ⁊. d. c. ſicut dignū.§. eos ī glo. ⁊ in. c. tua. de teſta. ⁊ alia iura q̄ cōiter dicūt. ꝙ obligatꝰ ad reſtōeꝫ dꝫ reſtituē. Nec ob. d. c. cū ſit. qꝛ loqͥtur de iudeo. de quo p̄ſumit̉ ꝙ nō recte diſpēſaret. ꝓpt̓ea ibi d̓r ꝙ fiat aucͣte ep̄i. ⁊ iō nō extēdet̉ ad caſuꝫ diſſil̓is rōis. Tn̄ veꝝ ē ẜm p̄ dictū Archi. ꝙ ī. iiij. caſibus epūs pōt ſe intromit­tere de reſtōe incertoꝝ. Primus qn̄ mortuo illo qͥ debebat reſtituere. nullus eſt relictus heres vl̓ exe cutor ad reſtituendn̄. Si v̓o heres eſſet relictꝰ vl̓ ex ecutor. tūc ſolū reqͥreret̉ de ꝯſilio ep̄i aucͣtas facit. c. de laicis. xij. q. ij. ⁊. l. nulli. C. de epi. ⁊ cle. et in hoc ꝯcordant Io. Uin. Ber. ī. d. c. cū ſit. ī glo. īmo eti­am ep̄o ꝓhibēte dn̄t ⁊ pn̄t reſtituere. vt ī. c. religio ſus. in fi. de teſ. li. vj. Secūdus caſus ī quo p̄t ep̄s ſe intromittere ē qn̄ ille qͥ dꝫ reſtituere nō vult. ⁊ in iudicio agit̉ ꝯͣ eū. Tercius eſt qn̄ reſtituēs male di ſpēſaret. puta amicis qͥ nō indigēt ⁊ hmōi. qꝛ ep̄s poſſet ſe intromittere. vt legittime iterū diſpenſaret qꝛ non d̓r factū ꝙ alit̓ eſt factū qͣꝫ debuit. de re. iu. qͥ ex timore. nec etiaꝫ excuſaret̉ ſi int̓ueniēte aucͣte ep̄i male diſtribueret qꝛ epūs nō hꝫ ſe intromittere. ni ſi ꝙ bn̄fiat. ꝓpterea ābo celeſtē incurrerent iracūdi am. l. ſi quis ad declinandam. ad fi. C. de epi. ⁊ cle. Quartus caſus ē qn̄ talia incerta ſunt māifeſtoruꝫ vſurarioꝝ. qꝛ tūc ep̄o diſpēſare ꝑtinēt vl̓ eiꝰ aucͣte. Et addit Io. de ligna. ī. d. c. cū ſit. ẜm Io. cal. ī quo dā ꝯſilio ſuo. et frēm Clarū. ⁊ Ugo. ꝙ epūs excōi­care nō pōt de iure ſacerdotes qͥ ſe intromittūt de diſpenſatione incertoꝝ. Ex quo pꝫ ꝙ ml̓tominus religioſos exēptos. ⁊ ꝙ non eſt caſus ſuus nec ſibi pōt de iure retinere. niſi in qͣtuor caſibꝰ p̄dictis. ali ter bn̄ poſſet ſacerdotes excōicare. Utꝝ vſurariꝰ ſit tutus qn̄ p̄miſſo edicto genera 15 li. ꝙ qͥ ſoluit vſuras veniat infra tot dies ꝓ reſtōe hn̄da. qͥbus diebꝰ elapſis epūs fert ſnīaꝫ ꝙ cū nul lus appareat bona ſunt īcerta. ⁊ ipſe tanꝙ incerta aſſignat ep̄o. ſi poſt t̓minū p̄dictū appareat aliqͥs? Rn̄. Fede. ī ſuis ꝯſilijs tꝫ ꝙ ſic. Sed ego diſtinguo ꝙ aut ſunt diſpēſata pīe. ⁊ ſic verū dicit ⁊ ſecurꝰ ē. Aut nō ſunt diſpēſata pie. puta qꝛ partē dedit ep̄o ꝓ menſa ſua. ⁊ partē ſibi retinuit. nō tn̄ vt pauper ſꝫ vt ſtatū teneatur. ⁊ ſic non eſt tutus. niſi talibus ſatiſfaciat. Et ex p̄dictis collige ꝙ ſi hr̄ ep̄s tal̓ ꝯdi tōis qui redditus ſuos diſpēſet in pauꝑes reẜuata ſibi ſolū neceſſitate. ꝙ tūc tales hn̄tes diſpēſare in­certa nō dn̄t id facere ſine eius ꝯſilio ⁊ aucͣte. qꝛ pre ſumendū ē ꝙ nouit melius pauꝑes qͣꝫ aliqͥs alius Si v̓o talis ē epūs qͥ d̓ pauperibꝰ nihil curat. ſꝫ po tius de pōpis ⁊ ſtatu. aut ſublimatōne ꝑntū: tūc ta li nō ſunt dāda talia incerta. qꝛ qui tali ea daret nō eſſet tutus in ꝯſcīa. ſꝫ ipſe ea diſpenſet vel videat q̄ mō diſpēſentur. Quō ordine tenet̉ qͥs ſatiſfacere qui pluribꝰ hꝫ reſtituere. ⁊ ex diuerſis cauſis. ⁊ nō valēs om̄ibꝰ ſa tiſfacere. Rn̄. ꝙ pͥmo et neceſſario dꝫ reſtituere cer ta. qꝛ ſi reſtitueret incerta ex qͣ reſtōne efficeret̉ non ſoluēdo ꝓ certis non ſatiſfeciſſet. īmo potius dam nationē ſibi acquireret. vt ptꝫ ex predictis. qd̓ facit