Seite
Reſtitutio. ij eo per quem fa. erit. 22 Utꝝ ille qui mutuat pecuniā vſurario poſſit re ciꝑe eiꝰ reſtōeꝫ? ℟. ꝙ aut mutat ſcient̓ ad ludū vel alio mō ad ꝯſumandū inutilit̓ ⁊ ſic ſi eſt nō ſoluen do nullo mō pōt reciꝑe eiꝰ reſtōeꝫ. ⁊ ſi recipit tenet̉ reſtituere. Si v̓o ignorabat ꝓbabilit̉ ꝙ vellet eam inutiliter ꝯſumere. ſic ẜm Pe. de pal̓. in. iiij. di. xv. ⁊ Aſten. ⁊ Rodo. poterit reciꝑe eius reſtōeꝫ mul­tomagis ſi dedit vt vtiliter eā expenderet. Idē dic ꝙ debētes hr̄e ab vſurarijs et ꝯͣctu.ſ. qͣſi vl̓ ex de licto vel qͣſi. ꝙ pn̄t recipere qd̓ ſibi debetur lꝫ vſu­rarius ſit nō ſoluēdo. 23 Quid de ẜuiētibꝰ vel mīſtrantibꝰ neceſſaria ad vitā vſurarij. Rn̄. ꝙ lꝫ quo ad foꝝ cōtentioſum ſi nō eſt ſoluēdo nō poſſint reciꝑe mercedē. vt colli­git̉ ex glo. ī. c. qꝛ in oībus de vſuris. tn̄ in ꝯſcīa cre­do poſſint recipere niſi ſint tales qui ex p̄cepto cha ritatis teneātur facere elemoſynaꝫ et ſubuenire qd̓ quādo ſit habes sͣ. elemoſyna.§. j. 24 Quō recipiētes elemoſynas vl̓ viuētes d̓ bonis vſurarioꝝ licite poſſint habes sͣ. Raptor.§. j. ⁊ ẜꝫ illā diſtinctōeꝫ qꝛ quo ad deū vſurarius raptori co paratur circa bona habita ex vſuris. Uxor qn̄ nō p̄t dare eloſynas ⁊ acciꝑe d̓ rebꝰ vi ri. vid̓ el̓oſyna.§. vij. ⁊. jͣ. Uxor.§. v. cū ſeq̄n. eſtitutio. ij. .ſ. cui faciēda ſit. et quo ordine. Pro cuius declaratōe querūtur plura. Utrū res rapta vel qͣlitercūqꝫ acce­pta iniuſte a v̓o dn̄o ſit ſꝑ ei reſtituēda. Rn̄. ꝙ ſic regulariter. iij. q. j. reintegrāda. de re. ſpo. qͣi per to tū. ⁊ de ho. ſicut dignū.§. eos. Fallit tn̄ hoc in.v. ca ſibus. Primus ſi iuſto bello poſtea ſit pͥuatus ea. Secūdus ſi edicto īperiali ſiue eccīaſtico ſit ei īter­dicta ad tp̄s vel ſimpl̓r. de here. c. excōicamꝰ. el. j. d̓ homi. c. ꝓ humani. li. vj. Et tūc reſtō differret̉. ſi ī­terdictū eſt ad tp̄s. vel dabit̉ illi cui eſt applicanda per tale edictū. Tercius ſi dn̄s eſt pupillus vel fu rioſus aut minor. qꝛ tunc non illi ſꝫ tutori vel cura tori eius reſtituetur. Quartus qn̄ dn̄s mortuus ē qꝛ tūc debet reſtituere heredibꝰ ꝓprie dictis. ⁊ qui ſint habes sͣ. heres. in p̓n. ⁊.§. ij. ⁊ ſi dn̄s in morte oīa ſua reliquiſſet pauperibꝰ diſtribuenda tūc pau peribus debꝫ dari ẜm Inno. in. c. qd̓ ſicut. de elec. Quintus qn̄ leones et hmōi aliquid acceperūt a p̄latis eccīaſticis qꝛ reſtitui nō ei dꝫ ſꝫ eius ſuperio ri vel ſucceſſori vel in vtilitatē eccīe expendāt. arg. c. ſi quis in atrio. xvij. q. iiij. et. c. cum vos. de offi­ordi. ⁊. c. de hoc. de ſymo. et hoc autoritate iudicis pnīarij ẜm Ricar. vel ẜm Ho. ⁊ glo. Ray. ſi eccle­ſia ſatis abundat dabitur pauperibus. arg. d. c. ſi quis in atrio. et hoc idem tenet Monal. ti. Reſti­tutio pͥmo. Utꝝ res ablata ab eo qͥ nō erat dn̄s ſꝫ iuſto titu lo poſſidebat ſit ei reſtituēda. ℟. ꝙ ſic nec v̓o dn̄o dꝫ reſtitui ſine eius volūtate. l. is cuius. ff. de fur. ⁊ l. ſi qͥs ꝯductōis. C. loca. etiā ſi ſit fur qͥ ea tali titu lo alteri dedit. d. l. ſi qͥs. Fallit hͦ qn̄ eā recepiſſꝫ ſub tali titulo in fraudem veri dn̄i. quia tūc teneretur facere ꝙ dn̄s eam haberet eidē denunciando rem caute tn̄ ſine ſcādalo alicuiꝰ. xxij. q. v. hoc videtur. Utꝝ hn̄tes de bonis infideliū ex vſura ⁊ hmōi 3 teneant̉ eis reſtituere? Rn̄. ẜm monal. ti. reſtō. iij. ꝙ ſic. niſi eccīa habeat bellū ꝯͣ ip̄os qꝛ tūc non eis. ſꝫ pauperibus xp̄ianis reſtitui debēt. Utꝝ acceptū ex turpi cā reſpectu dātis ī caſu in 4 quo reſtituere tenet̉. poſſit reſtitui illi qͥ dedit? ℟. ꝙ nō. ſꝫ dꝫ pauꝑibus errogari ſi ille qͥ dedit potuit alienare. qꝛ in pari cā turpitudīs portior eſt ꝯditio poſſidētis. l. ſi ob turpē.§. porro. ff. de ꝯdi. ob tur. ca. ⁊. l. ij. C. e. t. iūcto. c. cū tu. de vſu. Fallit hͦ ī duo bus caſibꝰ. Primus qn̄ iniuriā alteriꝰ eſt datū. qꝛ tūc illi in cuius iniuriā eſt datū dꝫ reſtitui vt ptꝫ in ſymoniace dato. qd̓ reſtituitur illi eccīe in cuius in iuriā eſt datū. d. c. de hoc. Secūdus caſus eſt quā do turpit̉ datū et acceptū ip̄o iure applicat̉ fiſco vl̓ pͥuato: qꝛ tūc nō dꝫ dari pauperibꝰ. ſꝫ illi cui appli catur. qꝛ de alieno nō eſt facienda el̓oſyna.j. q. j. nō eſt putāda. ſi tn̄ excepto iſto caſu ſcd̓o reſtituiſſet ei qui dedit eſſet liberatus obligatōe reſtōis. qꝛ nul­lo iure hoc ꝓhibetur. ⁊ pene ſunt reſtringende. c. odia. de re. iu. li. vj. Utrū acceptū ex turpi cā reſpectu ſolū ip̄ius re 5 cipiētis. ſit dāti reſtituendū ī caſu qͦ reſtituere obli­gatur. puta dedit qͥs alicui ne faceret tale malū vel vt faceret id ad qd̓ tenebatur. Rn̄. ꝙ ſic vn̄ iudex qͥ nō vult dare ſnīaꝫ. niſi data ſibi pecunia ⁊ hmōi ei qͥ dedit dꝫ reſtuere. l. j. ⁊. ij. ff. de ꝯdi. ob tur. cām ⁊ exp̄ſſe ī. c. nō ſane. xiiij. q. v. Fallit. hͦ in caſu. c. cuꝫ ſit. de iudeis. vbi ea q̄ infidelis lucratꝰ fuit a xp̄ia­anis occaſione officij publici int̓ ip̄os reſtituere te­netur pauperibus ẜm ꝓuidentiam ep̄i. Quid de oblatōe recepta a māifeſtis vſurarijs Rn̄. ꝙ lꝫ ſint opi. diuerſe in. c. qꝛ in oībus de vſu. tu tn̄ dic ẜm Io. an. ꝙ aut vſurarius inchoauit re ſtituere. vl̓ eſt paratus. et ſic reſtituetur ei vt ip̄e re ſtituat qͥbus extorſit. ⁊ ſic intelligēda eſt ſcd̓a opi. q̄ eſt in glo. d. c. qꝛ in oībus. Si v̓o nō eſt ꝑatus reſti tuere tūc habebit locū pͥma opi. ī p̄dicta gl. quā ſe­quitur Goff. Inno. ⁊ Ho. vꝫ ꝙ fiat ep̄o. vt ip̄e re ſtituat dānificatis. qd̓ verū credo qn̄ ep̄us eſt talis qͣlitatis ꝙ hoc faciet. aliter ip̄e qui eaꝫ reciꝑet dam nificatis reſtituet. Quid ſi ille cui reſtō eſt fienda longe diſtat ⁊ nō pōt ei mitti ſine ſumptibus. Rn̄. ꝙ nihilominus reſtituēda eſt ei. niſi ſit modicū quid reſpectu illiꝰ cui debetur. qꝛ abūdans eſt. qꝛ tūc ẜm Rodo. poſ ſet pauperibus dari pro anima eius. Quid ſi neſcitur vbi habitet? ℟. ꝙ nō tenetur g euagari vt eū q̄rat. ar. l. ꝙ niſi fiat.§. j. ff. de ope. li­ber. ⁊ ideo pauperibus dabitur. niſi expectetur ve riſimiliter rediturus. Sꝫ cuiꝰ ſumptibꝰ mittet̉ ei qn̄ ſcit̉ vbi ē. ℟. Pa. 4 ī. d. c. cū tu. d̓ vſu. ꝙ ſi ē malefid̓i poſſeſſor. puta fur aūt vſurarius: aut hmōi. et ip̄e receſſit de loco vbi ea accepit vel extorſit. tenet̉ ſuis ſumptibꝰ eidē mit tere. Si v̓o ille cuiꝰ erāt fuit ille qͥ ſe trāſtulit alibi. tūc ſuis ſūptibꝰ ei mitteret̉. ⁊ ſic intelligēda eſt glo­ī. d. c. et ſic diſtīguit lex ī re legata. l. cū res. ff. d̓ le. j. qd̓ limito verū. niſi inueniret̉ aliqͥs fidus qui gra­tis vellet deferre. ar. c. ſignificāte. de pigno. nota ta mē ẜm Ber. ꝙ ſi ſumptus excedūt ſummā rei re­