De laude ſcriptorū Primū ſcriptor affligitur. Criptor nr̄ afiligit̉ ī ieiunij vicē tenet. Ieiuniū ꝓut ē tertia ꝑs ſatiſ factiōis extēſo noīe d̓r a doctoribꝰ oīs affli­ctio corꝑal̓ aſſūpta volūtarie domatiōe carnis vl̓ vice ſatiſfactiōis ſit dolorem Quēadmodū ꝑs alt̓a d̓r or̄o ꝯcludit oēꝫ mētꝭ eleuatōeꝫ ī deū hūili ſubiectōebediētia. Elemoſynā ꝟo ꝓtēdūt ad om̄e ſb̓ ſidiū ꝓxīo miẜicordit̓ īpēſuꝫ. Cōſonat vo­ pauꝑtatꝭ elemoſyne. votū obediētie ora tioni. votū caſtitatꝭ ieiunio ſeu corꝑis edo matiōi. Que talit̓ elucidata mox ꝑſpicuaꝫ faciūt hāc ꝯſideratōeꝫ duplici p̄cedēte. Nullus itaqꝫ negauerit laborioſū ſcribē bētꝭ exercitiū. acceptet igit̉ illd̓ ī pnīam ſeu ſatiſfactionē ſuis alieniſqꝫ delictꝭ. ſic enī directio ſpūalis ocl̓i reddet laborē ſuū ne­dum vno laudabilē meritoriuꝫ. ſed tot modis quot intētiones bonas addu­cet ad decoratōeꝫ actꝰ ſui. noīatim iuxta ſideratōes duodecī qͣs ſub ſcpͥture p̄conijs aꝑimꝰ Iūge ī foro pnīe pōt iſte labor ad ſatiſfactōeꝫ ſacramētalē īponi. quē labo ſi nullꝰ īponit hoīm īpoſuit ſane deꝰ ab īitio dixit Ade poſterꝭ. In ſudore vul­tui veſcis pa. t. Porro ī labore hoīm ſūt nec hoībꝰ flagellāt̉ ītumeſcāt ſꝫ ti­meāt ne demonibꝰ affligātur. Scripſit egregiū volumē Augꝰ. de oꝑe monachoꝝ qd̓ totū potuerat ad re nūc agit̉ traduci. Qm̄ ſi monachos oportꝫ oꝑari. qͣle dabit̉ opꝰ elid̓ ſue ꝓfeſſiōi nedū minꝰ aduerſū. ſꝫ ampliꝰ ꝓmotiuū attēto om̄s idonei ſūt ad difficiliora qͣlia ſūt p̄dicatio vl̓ lectio doctrīal̓ Sꝫ neqꝫ miſſaꝝ obſtat celebratō quā finit hora breuis Neqꝫ p̄terea valet ex cuſatio deſidie nōnulloꝝ dicentiū. īmo qͣſi gloriātiū neſcio ſcribere. Diſcāt diſcāt. ne­qꝫ verecūdēt̓ vl̓ deſperēt. qm̄ labor īprobꝰ omīa vicit. durꝭ veniēs ī rebꝰ egeſtas. ait virgiliꝰ. Gallice beſcens fuit vicille troter­id ē latie. Nc̄itas fac̄ vetulas currere. Qui ſe dic̄ egere ſibi poſſit faciēdo qd̓ ī ſe ē ꝓ­uidere/ ſit mēdax. ſi ſictꝰ ē. lector diiudicet. Sexta conſideratio ſcriptor ſal ſapiētie tribuit. Criptor nr̄ poſterꝭ ſal ſapīe admi­niſtrat. Iubet apl̓us nr̄m ratio nabile obſequiū ꝯformit ad figurā legꝭ p̄ci­piētꝭ in ſacrificio ſal apponi. Uideat āt ſcpͥtor ne ſuū ſal īfatuet vl̓ ſibi ſi ei ſapu erit vl̓ alijs ſi corruptū ineptias ſcribēdi reddiderit. Quales vere protulit etas nr̄a pl̓imos qͦꝝ mēdoſa fuer̄t adeo volumīa vt ꝯſultiꝰ fuiſſet. nulla qͣꝫ talia mīſtrari lr̄is incōditꝭ ſine lege ſine ſenſu vl̓ ordīe. adeo qͥdē vt auctori ꝓprio ſeu dictatori ītelli­gibilia redderēt̉ quantūlibet introſpecta. Hāc exiſtimāt aliqͥ minimā tribuiſſe iacturaꝫ ſtudijs ac vniuerſitatibꝰ nr̄e tēpe­ſtatꝭ qͥlibet admittebat̉ ad ſcribēdū. ꝓbatꝰ cognitꝰ. Exēplaria qͦꝫ dabāt̉ īcor­recta Quid ni multiplicior corruptio ſeq̄re tur. iūcta trāſcribētiū vl̓ inertia vl̓ ignorā tia. Sꝫ dant̉ viſitatores ī artibꝰ mecha­nicis ne fraus cōmittat̉ ī oꝑatiōibꝰ vt ī pā­nis vl̓ ī pane vl̓ cultellis ceterꝭ. Quis di­gne tulerit opꝰ p̄cioſiſſimū expers viſita­tionis. ne corruptio ſua ſerpat iugit̓ ī dete riꝰ Sic olī apn̄ ſcōs pr̄es hēbat̉ electio ſuꝑ ſcriptoribꝰ nec paſſim admittebat̉ indoctꝰ vt doctꝰ. ſꝫ vſqꝫ ad pūctoꝝ formatiōem. lucē dāt magnā legētibꝰ examē hēbat̉. Pri­ſci doctores nomīatim hiereneꝰ ſi fallit memoria ſubiūgebāt ī opuſculoꝝ ſuoꝝ fi­ne t̓ribilē dīni noīs obteſtatōeꝫ. vt ſcripta ſua correcte trāſcriberēt̉ poſteros ita fie ri ſuaderēt. Alioqͥn iuxta hieronimū quis vel ſcripſiſſe vel emēdaſſe fructus eſſet. Septima cōſidera­tio ſcriptor fontem miniſtrat. Ciptor nr̄ poſterꝭ aꝑit fontē aq̄ vi ue ſaliētis ī vitā et̓nā. Intelligat̉ vt auctor pͥncipal̓ ſolꝰ deꝰ ē ſꝫ vt mini ſtrator. fons vite v̓bū dei ī excelſis ne libri ſalubres qͣles intēdimꝰ ſunt/ ci­ſterne qͥdē veteres diſſipate. ſꝫ fons orto puteꝰ aqͣꝝ viuētiū fluūt īpetu de liba­no. cādidatio nuncupat̉. Cui ſapīe fonti qͣnto ꝓximiores ſūt riuuli ſcīaꝝ tāto purio res ſalubrioreſqꝫ crediderꝭ illos Quo ꝯtra tras ī lōgīquū riui ſcīaꝝ dilabūt̉ re­tinētes ꝟtutē guſtū fōtꝭ origīal̓ ſcito de facili limū viſcūqꝫ ꝯtrahūt. vn̄ ꝟmes peſti lētes vt rane buſones colubri geniti repūt et potātes inficiūt aūt ꝑimūt. Bibe igit̉ o ſcpͥtor de aqͥs tuis viuētibꝰ veniētibꝰ de li­bano pͥor. Et ne dixeris. hereticꝭ. a fur­tiue dulciores ſūt ſꝫ oīa palā in luce clare­ſcāt pro quo ſit ſequēs conſideratio. Octaua cōſi deratio ſcri­ptor lucēdat. Criptor noſter lucē ſequit̉ et po ſteris admīſtrat. Lex dei lux ē lu cerna. Lucerna pedibꝰ meis v̓buꝫ