¶ De laude ſcriptorū Primū tet̉. Alioqͥn rectū ī addiſcēdo deſerēs ordinē letos iuxta boetiū exitꝰ nō hr̄et. Primū ſimplicitati clauſtraliū religioſoꝝ. Alterū magꝭ appropriatū ē ſtudioſitati ſapīam cū p̄dicatiōis officio ꝓfiteri q̄rētiū. Tu deni qꝫ ſi nō potuerꝭ āplos libroꝝ manipl̓os ad aream eccl̓ie reportare vl̓ ꝑuulos ⁊ paucoſ īmo ſi gregorio credis vl̓ vnū afferre ſtude vt in tab̓naculo dn̄i nō vacuꝰ appareas. ſi ſolꝰ et capraꝝ pilos habuerꝭ vl̓ mīuta duo ¶ Decima conſideratio ꝙ ſcriptor eccleſiam armat Criptor nr̄ eccleſiā armat. Cōpa rat ſalomō ī cāticis eccleſiā turri dauid q̄ edificata eſt cū ꝓpugnaculis et mille clypei pēdēt ex ea/ oīs armatura fortiū. Et apl̓s noīat verbū dei nūc clypeū ignitum. nūc gladiū ancipite ⁊ penetrātē. nūc gladi um ſpūs. Et pſalmiſta ſagittas potētꝭ acu tas. Quiſquis igit̉ hēt zelū legis(⁊ hr̄e debet ſūmus pōtifex p̄cipue cū p̄latꝭ ⁊ clero) vigilet oportet hāc armaturā libris mīſtra tā augere aduerſus oēm ſcīam extollētē ſeſe ꝯtra xp̄ianaꝫ religionē. Sꝫ heu qͥd dicit apl̓s. Oēs q̄ ſua ſunt q̄rūt nō q̄ ieſu chriſti Qui nec opponūt ſe murū nec armis ſpūa libꝰ induunt̉ nec ſcripta qͥbꝰ alij ſe fidēqꝫ di latēt. abūdare ꝓcurat Uide ſi nō carior eſt hodie ꝯſcriptor citationū qͣꝫ euāgeliorum Mētior ſi nō plurꝭ emunt̉. ſi non ſedulius apud quoſdā xp̄ianos cōꝑant̉ ſcripture fabuloſe qͣꝫ religioſe. ⁊ ꝓphane qͣꝫ ſacre. et lubrice qͣꝫ caſte. Inūc ⁊ eccleſiā īter has ma nus ꝓſperari cōfide. Si nō erat animꝰ ad ſcrutādū iuxta xp̄i iuſſionē ſcripturas illas tamen multiplicare reſeruareqꝫ ꝓ neceſſitatibus et oportunitatibus equum erat. Non ꝙ ipſi etiam theologi memoriter om nes incorporēt. Hoc enim nequaqͣꝫ factibile ē vel tēptādū cū ſit ꝯſultiꝰ paucis rite digerēdis īmorari. Ueꝝ expedit reponere repoſitaſqꝫ cogitare ſcpͥturas velut ī ſūma quadā qͣtinꝰ ꝓ loco ⁊ tꝑe poſſint hr̄i confeſtim vt ita loqͣmur ad manū ꝓ infidelibus vel ꝯuertēdis vel reuincēdis. Ad erudiendū etiā nūc hͦ mō nūc illo fideles. Talis ſit oportet oīs ſcribadoctꝰ ī regno celoꝝ ſimi lis hoī pr̄ifamilias qͥ ꝓfert de theſauro ſuo noua ⁊ vetera. Cui ꝑabolice ſil̓itudini nō ne videt̉ alludere ſpōſa blādiēs ſpōſo. oīa poma noua ⁊ vetera dilecte mi ẜuaui tibi? ¶ Offert hͦ loco ſe ꝯſiliuꝫ qͥd ꝑ cōꝑationē ad armaturā dei quā eē dicimꝰ libros legꝭ. ſit de armis diaboli libris reprobis facien dū. Legat qͥ neſcit illud de actibꝰ capi. xix. multi ex eis qͥ fuerāt curioſa ſectati ꝯtuler̄t libros ⁊ cōbuſſerūt corā oībꝰ. Et cōputatꝭ p̄cijs eoꝝ īuenerūt pecuniā denarioꝝ qͥnquagīta miliū. ita fortit̉ creſcebat v̓bū dei et ꝯfirmabat̉. Sil̓e factū nuꝑ accepimus de libro magico eſtimatiōis mille aureoꝝ qͥ vt palmes īutilis aruit ⁊ arſit. Sic olim pariſiꝰ ī grauia ⁊ nuꝑ ī atrio maioris eccl̓e Utrū ꝟo ſit expediēs apud p̄latos ⁊ inqͥſi tores tales aliqͦs reẜuari ꝓpter exēplar ꝯdē natiōis ſimiliū. ip̄i cōſiderēt. De bonis qͥ dē nulla fit dubitatio. qn̄ videmꝰ precepto dn̄i tabulas legis in arca cuſtoditas fuiſſe repoſitas. q̄ cuſtodia cuꝫ honore ſignata ē in exēplari vita xp̄i qͥ librū legꝭ poſtqͣꝫ acceperat ⁊ legerat arma ꝓ ſe contra ꝑfidos ex eſaia ꝓferēs. plicuit libruꝫ referēter mīſtro reddēs illū vt habet̉ luce. iij. ca. ¶ Morē rurſus eſſe iudeis ſcribit Nicolaus de lyra nō ita ſedere alte qͣꝫ alte poſiti ſūt libri legꝭ ¶ Scitur inſuꝑ de xp̄ianis aliqͥbꝰ ꝙ ip̄is par eſt deuotio ad librū aliquē ſctm̄ ſic̄ ad ſctōꝝ reliqͥas. quē vt ſignaculuꝫ ſupra corvel pectꝰ ſuū ponūt oſculāt̉ ⁊ ſtringūt. Nec parū credūt opitulari. dū ī ſe verſant: qd̓ de euāgelio mathei ſuper egros impoſito tra dunt hiſtorie cum ceteris Undecima conderatio ꝙ ſcriptor cuſtodit eccleſiam Criptor nr̄ eccleſiā cuſtodit. Opitulatio ſcripturaꝝ duplex ē aduer ſus hereticos. Una vt vicant̉ ⁊ ſic armat. Altera ne vīcāt ⁊ ſic cuſtodit. ¶ Sꝫ nob̓ ta lia diſſerētibꝰ mox occurrere vid̓r aīalis hō ⁊ opponere pͥmo illd̓ eccl̓aſtes ī fine. ꝙ ſcri bēdi pl̓es libros nullꝰ eſt finis. Deinde ꝙ de ſūt ſcrutatores ſcripturaꝝ p̄ſertī deuota rū. Ampliꝰ ꝙ ex lectura libroꝝ multi ſuſce per̄t occaſiōem errandi īmo ⁊ inſaniendi. Sic oppoſuit paulo qͥ dicebat Multe lr̄e faciūt te iſanire paule Rurſꝰ oꝑteret libroſ ip̄is etiā laicis ⁊ mulierculis ꝓpinare vt do cerent̉ ꝑ ſe legēdo eos/ facta tranſlatōe ad vulgare ſuū ſi nō aliter ꝯciperēt. ¶ Atuero primū nō impedit. vel oblitterat laudē ſcri ptoris noſtri. Nō enī ꝓgredit̉ in īmenſum ſine fine ſed finē conſtituit cū eccleſiaſte timorē dei. cū ſuoꝝ obſeruatiōe mādatoruꝫ Quo fine retēto nihil nimis. Nec iam erit
