¶ De poteſtate Propīqua inqͣꝫ cor ẜm facultatē remotā ⁊ obedientialē nō eſt impoſſibile apd̓ deum om̄e verbū. ¶ Porro notat̉ cauſa efficiens principalis cū dicit̉. A xp̄o ſuꝑna turaliter collata. ¶ Cauſa vero materialis vel ſubiectiua ſignat̉ cum ſubdit̉. ſuis apl̓is. ⁊c̄. ¶ Cauſa formalis inſinuat̉ cū dicit̉ ẜm leges euāgelicas dant enī formā vtendi. ¶ Deniqꝫ cauſa finalis cōcludit̉ Ad edificatōem eccl̓ie militātis ꝓ cōſecutōne felicitatis eterne. ¶ Additū eſt hoc aduerbiū ſpecialit̓. ad excluſionē donoꝝ ſuꝑnaturaliū. que om̄i viatori pn̄t eſſe cō munia. ſicut ſunt fides ſpes charitas ꝓphetia/ timor pietas ⁊ ſil̓ia. ¶ Un̄ ⁊ eccleſia cōtracte ſumit̉ dum loqͥmur hic de eccleſiaſtica ptāte. pro illis videlicꝫ qͥ ſpecia li quodā ſignaculo dedicati ſunt ad diuinū ſeruitiū. a clericatura que infimū tenet gradū. vſqꝫ ad ſupremū quo papa decora tur. ¶ Fallor ſi nō ſit hec deſcriptio ꝓpria cōpetens omni ⁊ ſoli eccleſiaſtice poteſtati. qm̄ om̄is alia poteſtas. vel eſt naturaliter indita quo ad cām efficientē. vel ē ẜm leges naturales aūt humanas regulata qͦ ad cauſam formalē. vel eſt ad finē naturalem īmediate ⁊ principalit̓ ordinata Uel deniqꝫ quo ad cām ſubiectiuā radicat̉ in habentibꝰ eā ẜm dona naturalia. etiā vbi ſuꝑnaturalia nō adeſſent. qͣlia ſunt fides ſpes. ⁊ charitas ¶ Unde poteſtas ſecularis cōuenit alijs qͣꝫ xp̄ianis baptiſatꝭ. Po teſtas autē eccleſiaſtica de neceſſitate fundat̉ in dono ſuꝑnaturali ſicut eſt caracter baptiſmalis de cōmuni lege. qui caracter in viatoribus. eos de eccleſia militāte red dit. facit inſuꝑ idoneos ⁊ capaces eccleſia ſtice ptātis Fatemur itaqꝫ ꝙ charitas ſeu gratia gratū faciēs valde decens eſt in ſuſcepturis. vel iā habētibꝰ eccleſiaſticā poteſtatē. non tamē exigit̉ pro dando titulū quaſi ſine ea nequeat ī aliqͦ fundari l̓ ſubſiſtere poteſtas huiuſmodi. Hic eī fuit error vetus ⁊ valdenſiū ⁊ paupeꝝ de lugduno qui ꝑ ⁊ vycleſi ⁊ ſequaces ſuos renouari queſitꝰ eſt. ſed iuſte dānatꝰ. Cur ita: Ne hierarchicus ordo poteſtatis eccleſiaſtice maneat inſtabilis vagus ⁊ incertus cū ne mo ſciat an amore vel odio dignus ſit. Et minus hoc de grā predeſtinatōnis cōſtet quā ponunt radicē neceſſariā ꝓ titulo vel iure cuiuſlibet ptātis. ¶ Hac igit̉ deſcriptione p̄ſuppoſita ꝓ intelligētia quid ſit 41. SIS eccleſiaſtica poteſtas in genere. deſcendemus ad ſpecies. Pro quarū noticia ml̓tiplex animaduertēda eſt diſtinctio. vt differentie que addite generi conſtituūt ſpeciem innoteſcant. ¶ Conſideratio. II Oteſtas eccleſiaſtica ſecernit̉ prīa ſui diuiſiōe in poteſtatē ordinis: ⁊ poteſtatē iuriſdictōis Rurſus poteſtas ordinis. duplicē habet reſpectū Unꝰ eſt ſuꝑ corpus xp̄i myſticū veꝝ. quo ad conſecratōem eius. Alter eſt ſuꝑ corpꝰ xp̄i miſticū ſeu membra eiꝰ Et hoc dupl̓r. vel quo ad adminiſtratōnem corꝑis xp̄i veri. vel quo adminiſtratōeꝫ vel exhibitō nem alteriꝰ ſacramēti ſicut eſt ordo vel cōfirmatio. vel penitētialis abſolutō ¶ Po teſtas iuriſdictōis duplex eſt. vna in foro exteriori. Altera in foro cōſciētie interiori ¶ Rurſus poteſtas iuriſdictōnis in foro ext̓iori dupliciter ꝯſiderat̉. vno modo ꝓut immediate tradita eſt a xp̄o ẜm legem euangelicā. Alio mō ꝓut ſuꝑaddita eſt ex humana cōſtitutōne vel dono per principes ſeculares aūt aliter. Subīde ptās iu riſdictōis in foro interiori cōſurgit ex duplici radice. Uno mō ex ꝑte hoīs vltro ſe ſubijciētis tali poteſtati ſicut cū ſpōte cōfitens ſubijcit ſe p̄ſbitero. ⁊ ordinādꝰ ep̄o Alius ſubiectōis modus ꝯſurgit ex auto ritate ſuꝑioris. hūc vel illū tali vel tali ſubijciētis quod fieri poteſt nō ad arbitriū illius qͥ ſubijcit̉ Et ſic inter duplicē hanc ſubiectōem differētia magna patet. ¶ Et quoniā ad pauca aſpiciētes de facili enūciant. ⁊ enunciantes ſeipſos vel dicta ſua nō reſoluūt ſed ꝯfundunt Eoꝝ doctrina reddit̉ vel erronea vel in intelligibilis: vl̓ difficilis ⁊ pplexa. Doctrina vero ſapiētū facilis teſte ſapiēte. quia reſolute ⁊ ordinate ꝑ diſtinctōes tradent om̄ia ſeparantes precioſum a vili. ⁊ p̄cauētes ne lucē veritatis tenebroſa nubes erroris inuoluat. ſed ſit ignis ſine fumo Declaratōeꝫ multi plicis huiꝰ diſtīctiōis meliꝰ aliter dare nō poſſumꝰ qͣꝫ ſi ſua. cuilibet membro donet̉ deſcriptio vel ſpecialis notificatio. ¶ Di camꝰ igit̉ ꝙ poteſtas ordinis primo mō cōſiderata eſt ptās ecc̄iaſtica reſpiciēs prī cipaliter ⁊ eſſentialiter cōſecratōnem corporis xp̄i veri qua.ſ. pōt hn̄s eaꝫ ꝯſecrare corpꝰ ⁊ ſanguinē xp̄i virtute verboꝝ ſacra
