Unum ex quatuor¶ PrimūM. autē diſcipuli abierūt in galileā in montemvbi conſtituerat illis Ieſus Et videntes adorauerunt. quidā autē dubitauerūt. Et accedēs Ieſuslocutus eſt eis dicēs. Data eſt mihi oīs poteſtasin celo ⁊ in terra. Euntesdocete oēs gentes baptiſantes eos in nomine patris ⁊ filij et ſpūſſancti Docentes eos ẜuare om̄ia quecūqꝫ mandaui vobis. Et ecceego vobiſcū ſum om̄ibus diebꝰ vſqꝫ ad cōſummatōeꝫ ſeculi ¶ Nouiſſime R. autē recūbentibꝰ. xi. Apparuit illis ieſus ⁊ exprobrauit incredulitatē illoꝝ ⁊ duriciam cordis quia his qͥ viderāt eū reſurrexiſſe nōcrediderūt. Et dixit eis.Euntes in mūdū vniuerſum p̄dicate euangeliumom̄i creature Qui crediderit ⁊ baptiſatusfuerit ſaluus erit. Qui vero nō credideritcōdemnabit̉. Signa autē eos qui crediderint hec ſequētur In nomīe meo demonia eijcient. linguis loquētur nouis ſerpētes tollent. Etſi mortiferū quid biberintnō eos nocebit Suꝑ egros manus imponent ⁊ bene habebūt Eduxit L. autemeos foras in bethaniā/ eteleuatis manibꝰ ſuis bn̄dixit eis Et factū eſt dumbenediceret illis receſſitab eis ⁊ ferebat̉ in celū EtR. dn̄s quidē ieſus poſtqͣꝫ locutus eſt eis aſſumptus eſt in celū. et ſedet adextris dei Et L. ipſi adorantes regreſſi ſunt hieruſalem cū gaudio magno.Et erant ſemꝑ in templolaudātes ⁊ bn̄dicētes deūIlli. R. autē ꝓfecti p̄dicauerūt vbiqꝫ dn̄o cooꝑāte⁊ ſermonē cōfirmante ſequētibus ſignis. SuntI. autē ⁊ alia multa quefecit ieſus. que ſi ſcribantur per ſingula. nec ip̄marbitror munduꝫ capereeos qui ſcribendi ſunt libros.Finit vnum ex quatuorMagiſtri Iohannis gerſonisibi fuiſſe abxj. ſicut apl̓sloqͥt̉ ꝙ apꝑuit plꝰ ꝙͣ qͥngētis fratribus ſimul inquibꝰ aliquipotuerūt dubitare vl̓ nōcredidiſſe vllis qui videbant.¶ Undecīa rubricella.¶ Duodecimarubricella.¶ GloſaUidet̉ apudLucā hec apparitō fuiſſefacta in diepaſche vbi vigillāter intēdatur aliorūſimul euāgeliſtaꝝ narratō ſupplemētum eoꝝ queLuc̄. omiſitnō ꝙ ex ignorantia ſic patet Actuumj. vbi narratſe p̄buiſſe viuū in multiſargumentisꝑ dies quadraginta.¶ Sequitur tractat.eiuſdē Cancellarij Pariſien̄. de poteſtateeccl̓iaſtica. Et de origine Iuris ⁊ legū. editus Conſtantie temꝑe Concilij general̓.Oteſtas eccl̓iaſtica debꝫ abeccl̓iaſticis quid ⁊ qualis etquāta ſit agnoſci Habꝫ hocitaqꝫ fieri. vt et honoret̉ cognita. cū deus dederit talempoteſtatē hoībus ⁊ vt in ſuis termīs honorata ſeruet̉ ne plus dubito falſe eā opiniones vel deprimāt vel exaltent. Qm̄ primū eſt ſacrilege impietatis Alteꝝ de adulatōne peſtifera ſuſpectū eſt ¶ Cōſtat igitur ꝙ de poteſtate eccl̓iaſtica diſputare vl̓inqͥrere nedū lꝫ ſed decet ⁊ expedit. tantūmodo ſit intentōis oculꝰ ſimplex ⁊ rectusQuidni ſic liceat. cū de ipſiꝰ oīpotētis deipoteſtate crebro fiat abſqꝫ omī temeritate cōquiſitio Hec me ꝯſideratio mouit vtde poteſtate eccl̓iaſtica ſub pauculis cōſideratōnibꝰ diſſererē/ quatinꝰ materia quequodāmodo videt̉ infinita. ſicut tractariſolet ab aliqͥbus ꝑ autoritates ⁊ allegatōnes. reſolueret̉ ad paucos certos ⁊ clarostermīos. ꝑ deſcpͥtiōes ⁊ diuiſiones reſolutiue ꝓcedendo allegationū cōfuſione dimiſſa. qͣles apud doctores inuēire. nō eſtdifficile. Ceterū non vſurpo nunc in hocopuſculo vel alijs. me dicturū aliquid qd̓alibi nō inueniat̉ ſciēs illud comici Nullum eſt iā dictū qd̓ non dictū ſit priꝰ Satis eſt ſi ex bene inuētis ⁊ doctrinis aliorūego meis verbis. meo ordine fauū aliquēveritatis inſtar apū ꝓpria quadā arte compingā. Fiet autē initiū a quid noīs terminorū. qm̄ hoc ignorato ꝑalogiſant̉ facil̓rinquiſitores veritatis. Erit vero finis deorigine Iuris ⁊ legum.¶ Prima conſidera. ⁊teſtas eccl̓iaſtica eſt ptās que ap xp̄o ſuꝑnaturaliter ⁊ ſpecial̓r collata eſt ſuis apl̓is ⁊ diſcipul̓. ac eorum ſucceſſoribꝰ legitimis. vſqꝫ in finē ſeculi ad edificatiōem eccl̓ie militantis. ẜmleges euāgelicas. pro cōſecutiōe felicitatꝭeterne. ¶ Hec deſcriptio data eſt ꝑ cauſaꝫquadruplicē ẜm quā diſtinguit̉ poteſtaseccl̓iaſtica ab alia qͣlibet poteſtate. ¶ Poteſtas ibi ponit̉ pro genere ¶ Eſt aūt poteſtas. facultas ꝓpinqͣ ad exeūdū in actuꝫ.