Regis romanorū ita de multis. ſed ad ip̄ꝫ ſpectat circa hec huiuſmodi cōſulere vel dictare/ cuiꝰ dicta­mini repugnat cōtumaciter repugnat ſpirituiſancto/ cuius eſt ip̄m cōciliū in di ctando vel cōſulendo dirigere. Exemplū in homine. vbi poteſtatē habꝫ dictati­ ꝯſiliatiuā volūtas exercitiū executōꝫ Tertia directio. Conciliū generale p̄t de diſſenſiōibus guerris inter prīcipes xp̄ianos ſeuiētes in ꝑniciē totius xp̄ianitatis ꝑditōis ho­minū in anīa corꝑe. autoritate legittima cognoſcere. prohibēdo eis vias facti ad ſuſcipiendū vias iuris rōis cēſuras ec­cleſiaſticas cōpellendo Hoc practicare ppoſuit Sereniſſimus rex romanoꝝ ſꝑ Auguſtꝰ qui pͥus qͣꝫ recederet ab hoc cōci­lio ad locū conuētōis rege Aragonū. et petro de luna. orōem ad deputatos habu­it. om̄i religioſa pietate. vera xp̄iana reli­gione pleniſſimā. quā his auribꝰ ſine pia cōpunctōe letus audiui. Narrauit il­lic ꝓpoſitū ſuū eſſe. tēdere poſt ſedatōꝫ ſciſ matis. ad pacificatōꝫ Regū Francie An glie: maxime autoritatē huiꝰ cōcilij Na­rauit de pacificatōne Regis polonie cum prutenis. Dehinc de paſſagio hieroſoli­mitano precedēte pacificatōe regis polo­nie ⁊c̄. Fundamētū ſeu regulā ꝓcurauit inducēdo quālibꝫ ꝑtiū vt ſe generali con­cilio. ſueqꝫ diffinitiōi prorſus ſummitte­rēt. euiꝰ autoritati ipſemet rex quēadmo­ tūc pluries antea. ſub atteſtatōe diui­ni noīs ꝓteſtatus eſt debebat volebat ſubiectꝰ. hoc in ſpeculū exēplar eternū cuiuſlibet principis catholici temꝑalis. narta directio ſi­ue lex duodecima vltima. Conciliū generale p̄t debꝫ cōſtituere crebriorē generaliū cōcilioꝝ celebratōem qͣꝫ retroactis tꝑibꝰ fuerint celebrata. vt de decēnio in decēniū. p̄fixa futuris ſummis pōtificibꝰ iſta lege. quā trāſgredi liceat Fundat̉ in p̄miſſis hec cōſideratio ar­gumentū ex oppoſitis. qm̄ ſi tot enor­mia diſcrimina ꝓuenerūt eccl̓ie dei ceſ­ſatū eſt a cōcilijs generalibꝰ/ qͣnta demum erit ſalutaris vtilitas ex freq̄ntiori celebra­tione/ ꝑſpicuū eſt Quis itaqꝫ neſciat in ſuꝑiorū pctā minꝰ vigebūt. minorē ſi­bi ſentiēt eſſe peccādi licētiā. vel īpunitatꝭ ſpem/ ſcꝫ reddituros ſe rōem corā iudi ce ſuo. generali cōcilio ꝓſpiciēt. Sūt qͥp­pe nōnulli. etſi deū timent hoīes ta­ reuerēter. Deniqꝫ ſi ſit aſſidue lex viua. dirigens regēs actuans leges mor tuas ad effectū. ipſe ſatis ꝓficiūt. vn̄ et ph̓s tradere ſatagēs mediū virtutꝭ po­tuit illud efficaciꝰ inuenire qͣꝫ vt diceret ꝓ­ut ſapiēs iudicabit. Potuerāt ex p̄miſ­ſis oībus velut ex fundamentalibꝰ qͥbuſ­ regulis directōibꝰ ſignis in via māda­toꝝ dei leges elici ꝑticulariores. ad tollē­ ſcandala impediētia proſpeꝝ iter pacꝭ fidei virtutis. ad ſedatōem ſciſmatū quo ad primū. ad extirpatōnem erroꝝ ad ſe­cundū. ad reformatōꝫ moꝝ ad tertiū. ſed neqꝫ tꝑs neqꝫ locus ſufficiūt. Quia te­tigerūt inſuꝑ multa ex eis prudētes ſtu­dioſi ſuis in ſcriptis Quia rurſus debent hmōi leges cōſtitutōes ꝑticulares. magꝭ mutua collatōem oīm de cōcilio agitari tractari diffiniri. iuxta regionum aut pa­triarū varietatē. Quia deniqꝫ decreta de­cretales viderētur abūdanter ſufficere. ſi legem viuā fieri efficax executio Alioqͥn multiplicatio conſtitutionū hmōi. etiam penaliuꝫ. qn̄qꝫ plus onerat aggrauat qͣꝫ ſubleuet aūt ꝓficiat. Faciamꝰ tandē in­orōe finē verbis. vt reuolet ad c. dica­mus obſecrātes. Proſpeꝝ iter faciat no­bis deus ſalutariū noſtroꝝ Iter nedū ter­reſtre ſed ſpūale celeſte. iter eternitatꝭ ad deū ſalutariū noſtrorū qui eſt deus bene­dictus in ſecula. Amen. Finit Libellus de aufe ribilitate pape ab eccleſia Iohānis de ger ſon Cancellarij pariſien̄. Eniet autē dies cuꝫ auferet̉ ab eis ſpōſus Marci. ij Circa quē textū pro materia nūc currente Querit̉. Si auferibilis ſit ſpō ſus eccleſie a filijs ſuis vel ab ea Et ponāt̉ hic conſideratōnes. xx. Prima cōſiderato Uferibilis eſt ſponſus eccleſie chriſtꝰ homo. ab ipſa tota eccleſia lege ſtāte Siquidē caput eccleſie xp̄s e. ad eph̓. iiij. colo. i. et. ij Puto aūt nemo cōceſſerit abſqꝫ capite valeat ꝑma nere corpꝰ aliqd̓ veꝝ vel miſticū Sꝫ eccl̓ie corpꝰ miſticū manere ſꝑ vſqꝫ ad ꝯſūmatōꝫ