De auferibilitate pape ſeculi neceſſe eſt lege ſtāte Math̓. vltimo. ⁊. xxiiij. Hoc ergo fiet ꝑ viuificū influxuꝫ capitis in ip̄m Pro quo facit parabola qͣ xp̄s ſe viti cōparat diſcipulos palmitibꝰ. Ꝙ ſi quis dixerit oppoſitū dicens eccl̓iaꝫ. incepiſſe ab abel iuſto ẜm grego. quo tꝑe nondū xp̄s erat incarnatꝰ. Rn̄deat Iohā nes in apoc. qui dicit agnū fuiſſe occiſuꝫ ab origine mūdi p̄uiſiue ſcꝫ ⁊ acceptatiue a deo. licet nōdū corporaliter exhibitiue. quia nec ipſis antiqͥs erat ſalꝰ niſi in fide. multū tn̄ implicita ⁊ generali mediatoris ⁊ capitis eccleſie xp̄i tūc futuri. qͥbꝰ erat ne ceſſariū credere ſctm̄ illud ſymbolū qd̓ de us eſt/ ⁊ ꝙ eſt remunerator in ſe credentiū ¶ Rurſus deducit̉ qd̓ dictū eſt ex ipſa cōditione matrimonialis vinculi inter xp̄m ſponſum ⁊ eccleſiā ſpōſam. ſicut ioh̓es in apoc̄. eccl̓iam ſub typo ciuitatis noue hie ruſalē vidit deſcendentē de celo ſicut ſpōſam ornatā viro ſuo. Nā ad exēplar celeſtꝭ eccleſia terrena formata eſt Qd̓ āt deꝰ con iunxit homo nō ſeꝑat. ita vt lege ſtāte nō poſſet aut debeat dari libellus repudij inter ſpōſum ⁊ ſpōſam cōiunctos legitime. Que autē coniūctio matrimonialis magis legitima qͣꝫ xp̄i ſit ad eccl̓iam ꝯfederatio? Propterea dicit ꝑ oſee. Deſponſabo te mihi in eternū. ⁊ ꝑ alteꝝ ꝓphetam. Si poteſt obliuiſci mater ꝙ nō miſereat̉ filio vteri ſui ego tamē tui nō obliuiſcar Loqͥ tur de eccleſia ſpōſa ſua. Nā relinquet homo patrē ⁊ matrē ⁊ adherebit vxori ſue. ſic ⁊ xp̄s eccleſie. cū matrimoniū carnale id̓o ſumat indiſſolubilitatē. quia ſacramētuꝫ magnū eſt in xp̄o ⁊ eccleſia/ qꝛ eſt illiꝰ matrimonij ſacrum ſignū. ¶ Conſideratio. II. Uferibilis eſt abſolute loquēdo ſponſus eccleſie xp̄s homo ab ip̄a eccleſia Neqꝫ enī minꝰ hoc eſt poſſibile qͣꝫ ꝙ xp̄s deſineret eſſe hō ſicut ſpon tanea volūtate verbū caro factū eſt. aut ꝙ deſineret eſſe nedū eccleſia ipſa. ſed oīs ge neraliter creatura Porro ſicut nō eſt abſo luta ⁊ inauferibilis habitudo cuiuſcunqꝫ creature ad alterā creaturā. neqꝫ tanqͣꝫ finibilis ad ſuū finē. neqꝫ tanqͣꝫ effectꝰ ad ſu am cām. ſic nō eſt hoc modo eēntialis vel in auferibilis habitudo eccleſie ad xp̄i humanitatē. quā vtiqꝫ cōfitemur creaturam Et ita ſtaret abſolute xp̄m hominē eſſe et eccleſiā ſimil̓r eſſe. nec tamē ip̄am a xp̄o vt homo eſt. vitales influxus ſuſcipere. ¶ Conſideratio. III. Uferibilis eſt ſpōſus militātis ec cleſie xp̄s a quolibet ſuorū filiorū hic in via. licet nō ab oībus collectiue qͣꝫdiu ꝑmanebit militans eccl̓ia ⁊ legeſtante. ſicut deinceps loqui ꝓponimꝰ. Perſpicua eſt prīa ꝑs huiꝰ diſiuncti. qͦ nia nullus eſt homo viuēs qui nō videat mortē ⁊ ſi hoc nō ſufficiat qꝛ dicit apl̓us ꝙ ſiue viuimꝰ ſiue morimur ⁊c̄. aut ꝑinde nunqͣꝫ ſeꝑamur a xp̄o. Conſtat tn̄ ꝙ ſit ſe ꝑatio ꝑ mortē talem. qͣ deſinit eſſe qͥs viator ⁊ de eccl̓ia militāte. Conſtat p̄terea ꝙ qͣꝫdiu manebit hic aliquis in via. ſicut p̄t ꝓficere ita deficere culpabil̓r ⁊ a xp̄o vera vite vt palmes aridus/ et cōbuſtioni ſoli aptus ſeꝑari. niſi tamē fuerit ꝑ cōfirmatō nem quodāmō poſitus extra ſtatū. prout eſt viator. ¶ Altera pars diſiuncti ſeqͥtur ex prīa conſideratōe ⁊ eius deductiōe. qm̄ ⁊ oīm collectio nihil alid̓ eſt qͣꝫ eccl̓iaſtici corꝑis indiſſolubilis cōpago. quēadmodū dici ſolet. totū nihil aliud eſt qͣꝫ ſue par tes ſimul ſumpte. ſed hec cōpago manet in eternū lege ſtante. Conſideratio. IIII Uferibilis nō eſt ſpōſus eccleſie xp̄s ab ipſa qui influat quotidie tam ꝑ modū meriti ⁊ impetratōis vt alij ſctī ⁊ plus qͣꝫ ipſi qͣꝫ etiā ꝑ modū dignatiue cōdeſpiratōis ⁊ viuificatiōis. per ſpm̄ ſctm̄ ſuū/ fidē ſpem ⁊ caritatē/ cū ceteris dotibꝰ infundēdo gratuitis. virtutū donorū ⁊ beatitudinū ⁊ maxime ſacramētoꝝ Itaqꝫ ſicut nō ꝑmanet corpus aliqd̓ veꝝ ⁊ viuens. niſi habuerit qͣlitatiuas diſpoſitōes reddētes ꝯplexionē armoniacā ⁊ decentē. per manutenentiā forme cū cor pore organico. ẜm exigētiā ipſiꝰ. ac forme actiuitatis. ⁊ oꝑationū ſuarū. cur aliunde venit mors: nō aliter ſentiendū eſt de cor pore miſtico eccleſie. Ip̄e enī ſpūſſctūs qͥ eſt ſpūs xp̄i. eſt etiā ſuo modo forma corporis eccleſie xp̄i. p̄bens ei vitā vnitatē. ⁊ motū ⁊ hec nō ꝑmaneret ceſſantibꝰ qͣlitati uis diſpoſitionibꝰ prenoīatis diffuſis ꝑ totū corpꝰ eccleſie ⁊ ꝑ mēbra varia. ꝓut vnicuiqꝫ mēbro donatum eſt. ⁊ ꝓut opꝰ hꝫ ad edificatōneꝫ corꝑis vniuerſi. Tradit hoc
