Transkription / 1 [144

De auferibilitate pape putantium ex tali facto pape ꝙ neqꝫ iura mētis ſuis obligant̉ neqꝫ votis qͣlem caſum habere videmur in manibꝰ ¶ Deniqꝫ ⁊ ſi caſus notati in hac ⁊ precedēti cōſideratōe. vix aūt nunqͣꝫ viſi fuerint/ nihilo minꝰ expediēs eſt tāgere ad inqͥſitiōem ſo lidiorē veritatis ⁊ ad cōfutatōem illoꝝ. qͥ in iuribus ſuis ſcriptis oīa particulatim et ſufficiēter arbitrantur eſſe deciſa. Conſideratio. XX. Uferibilis non eſt vſqꝫ ad cōſummationē ſeculi vicariꝰ ſponſus eccleſie/ qͥn aliquis certꝰ ⁊ vnicꝰ pre ficiat̉ ⁊ hoc lege ſtante; ⁊ p̄ſuppoſita mun di duratōne lōgiſſima ¶ Detur oppoſitū tunc eccl̓ia maneret imꝑfecta vſqꝫ ad con ſummatōꝫ ſeculi nec ſuoꝝ gauderet interitate mēbroꝝ ⁊ p̄ſertim mēbri prīcipalis. ¶ Quocirca cōcludamꝰ ſub qͣdruplici corollario morali cōformiter ad p̄dicta ⁊ ad alias cōſideratōes alibi notatas ſuꝑ eadē materia ¶ Et dicamꝰ prīo ꝙ hi repugnāt ordinatōi xp̄i ⁊ ſpirituiſctō rebelles ſunt qui pn̄tis ſciſmatis terminatōm impediūt modis talibꝰ quos ſciūt aūt ſcire debēt ad pacē protinꝰ reducendā eē vl̓ inutiles vel nociuos vt ſi querat̉ fieri pax ꝑ reductōem vniꝰ obediētie ad alterā. vl̓ ꝑ vim armatā vel ꝑ diſpoſitōem iuris. q̄ nō ſunt ꝓbabil̓r ⁊ ſalubriter expectanda Nec ſufficit dicere. habemꝰ papā xp̄m. ſufficit vt credamꝰ in euꝫ nam talis vnio ad xp̄m ⁊ ſi ſit neceſſaria nō tn̄ vſqꝫqͣqꝫ ſufficit vt in ea ſtemus nō ꝓcurando qͣntū in nobis eſt vnionē alterā ad vnū vicariū ſuū in terris de quo cōſtat eccleſie ¶ Addimꝰ cōſequēter pro ſcd̓o corollario/ ꝙ hi fallunt ⁊ fallūtur qui ꝓpter affectōem qualēcunqꝫ cōmodi vel honoris vel amicitie circa alterū contēdentiū/ tenderēt īpedire ſuā ceſſionē/ pro impletōe iuramentoꝝ ⁊ votoꝝ ſuoꝝ ⁊ pacis datōe ſi nollent ſuā deiectō nē vbi hoc agere renuerēt/ īmo ꝓrſus qͣn to magis aliqͥs fuerit amicꝰ tanto ampliꝰ dꝫ hoc querere vt eoꝝ ſpūs ſaluꝰ fiat/ et vt pateat oībꝰ qꝛ n̄ zelo malo zelati ſunt eos aliqn̄ ſed zelo charitatis. licet forte vel error. vel deceptio in iudicio ꝑticulariū agē dorū interuenire potuerit. Dicamꝰ preterea ꝓ tertio corollario ꝙ hi nutu dei ⁊ ſpi rituſſancti(ſicut credendū eſt) inſpiratiōetracti fuerūt. qͥ ad cōuocatōem ſacri conci lij piſis celebrādi dederūt operā ⁊ ꝓmptitudinē preſtiterūt/ preſtant ⁊ preſtabunt Ille orando. ille exhortando. hic ꝓtegendo. ille compendo. ⁊ ita de ſingulis Impe ditores ſi qͥ eſſent numerādi ſunt inter illos de quibꝰ nūc tetigimꝰ. qui rei ſunt detrimentorū omniū tam temꝑaliū qͣꝫ ſpiri tualiū. ex hoc ſciſmate horrēdo naſcētiuꝫ qualia vix ſuffecerit tractatꝰ grādis vel ſūmatī enarrare. Nā quō ꝑatus eſſet audire eccleſiā. qui ſuā congregatiōem vel nollet damnabiliter. vel dānabilius impediret: Hanc cōuocatōem pro finali ſcuto ſue ꝓtectōnis ad deū. queſiuit in morte rex frā cie karolus qͥntus. Ad hāc eſſe debet fina lis reſolutio oīm qui de ſciſmate nolūt in crepari apud deū. immo ad hoc tēdit neu tralitas accepta ſi bene capiat̉ ¶ Dicamꝰ ad extremū ꝓ quarto corollario ꝙ hi qui ſacrū conciliū piſanū conſtituerat. ſufficientem habeant autoritatē deijciēdi duos cōtendētes. aut ſuos cōplices. ſi noluerit. parere dictatis ꝑ hoc conciliū. in ceſſione facienda realiter. ⁊ de facto ⁊ cito ⁊ alijs re quiſitis Poterūtqꝫ procedere ad electōeꝫ vnius certij vicarij. qui tertiꝰ ⁊ indubitatus ab eccleſia poterit ⁊ debebit reputari. Etiā vbi nō oēs obedire vellem ſic electo. quod tamē nō eſt indebite preſumendū. Ecce ergo viginti conſideratiōes quodā ordine geometrico ſe ſequētes. Que iū ctis alijs ſedecim in quarū qualibet initi um eſt vnitas eccl̓iaſtica Additis qͦꝫ alijs qͣtuor dudū taraſcone p̄dicatis. reddūtur xl. conſideratōes. Et he qualē poſſint afferre ſtudioſioribꝰ cognitōis materiā. ſit eorū iudiciū qui viderit. ¶ Poſtulemꝰ tā dem vt inauferibilis ſpōſus. eccleſie xp̄s. vicariū certū. ⁊ vnicū nobis inſtituat. ad gloriā noīs ſui ⁊ noſtrā oīm ſalutē. preſtā te eodē qͥ eſt benedictꝰ in ſecula ſe. Amen. ¶ Sedecim conſideratōnes quarū hic mentionē fecit. paulo poſt ſubſequi. 44 Quatuor alie in ſermōe taraſcone predicato. qͥ incipit Apparuit gratia dei ⁊c̄. etiā ſubiungentur. om ¶ Sententia Magi ſtri Iohannis de Gerſon de modo haben di ſe tempore ſciſmatis. D tollēdū quorūdaꝫ in pn̄ti ſciſmate ꝑtinaciā in ꝓbitatēqꝫ nimia ſpecialiter in patria flādrenſi. ſi ꝓ