De modo viuendi fidelium confeſſus ſis ab habente poteſtatem/ ⁊ an in hoc te decipias. vel alter te Conſideratio Octaua. Tatus pͥuilegiatoꝝ hͦ habet. dū d̓ pctīs publicis abſoluūt parochia nos/ vt ip̄i debeāt facere fidē de ab ſolutione ⁊ abſoluēdi ptāte. ſi ſuper hͦ a cu ratis parochialibꝰ fuerint reqͥſiti. ſub pena de negādi rōnabiliter talibus cum ſe dicūt. abſolutos euchariſtie ſacramentum. Conſideratio Nona. Tatꝰ pͥuilegiatoꝝ hͦ habet vt non debeāt inducere voto vel ꝓmiſſo alios ad eligēdū ſepulturā in eccleſijs ⁊ locis ſuis. Ul̓ ad ꝑſiſtendū in iaꝫ electa ibidē. Et hͦ ſub pena excōicationis late ſnīe. Debēt p̄terea reddere qͣrtam ꝑtē lega toꝝ ſeu funeraliū curato parochiali ip̄ius defuncti/ que pars canonica nominatur Conſideratio Decima Tatus pͥuilegiatoꝝ ad p̄dicanduꝫ debet ẜm qͣlitatē auditoꝝ formare. ẜmonē ne corā laicis ⁊ ſubditꝭ detegāt̉ vitia clericoꝝ atqꝫ dn̄oꝝ. Hoc eī eſſet nō extirpare vitia. ſed nutrire rebellioneꝫ/ ſcꝫ murmuratiōis ⁊ ꝯtemptꝰ apud audien tes. Fiat inſuꝑ p̄dicatio pͥncipaliter de pūctis noſtre religionis in fide ſpe ⁊ caritate cum ceteris virtutibꝰ. Sed ⁊ p̄ſertim confeſſiones mulieꝝ ⁊ iuuenū nō niſi locis pa tentibus ⁊ publicis audire nec ꝯuēticula in cameris ⁊ angulis agere p̄ſumant. ab oī ſpecie mala abſtinentes ſe. De vtroqꝫ ſtatu ſimul. Conſideratio Prima. Tatus vter. q̄ curatoꝝ ſcꝫ ⁊ pͥuilegiatoꝝ/ inuigilet cognoſcere caſus reſeruatos p̄latis. ne ſeducant̉ ⁊ ſeducant/ ſi tranſgrediant̉ limites ſue ptātis qͣꝫuis expediret pauciores caſus p̄ſertim occultos reſeruari vt ſunt pctā illa carnis q̄ freq̄ntiſſime cōmiſſa vix cōfitent̉. preſertiꝫ per mulieres ⁊ adoleſcentulos. Conſideratio Secunda. Tatus vterqꝫ ſtudeat alter alteriꝰ onera portate ſine contētōe ⁊ emu latione/ de rebꝰ predicatis vel alijs/ ne ſi in uicem more cornicū ſe mordeant ꝯſuman tur. Ne p̄terea ſurgat feda opinio ecl̓iaſticoꝝ apud laicos ⁊ vituꝑet̉ miniſteriū ꝟbi dei. Nonne deꝰ q̄ſo abunde diues eſt ꝓ oī bus. Nōne pacis eſt deꝰ nō diuiſionis. Deniqꝫ qͥd ꝓdeſt phariſaica ꝯtentio de ſta tus p̄eminētia qͥn ſanctius eſt dare oꝑam. vt qͥs ꝑfectꝰ inueniat̉. qͣꝫ ſi iacēs in imis de ꝑfectōe ſtatꝰ gl̓iet̉. Attēto p̄ẜtī ꝙ ꝯcilioꝝ ec cl̓aſticoꝝ bẜuatio n̄ p̄t ita ꝯcludi ſub regul̓ qͥbuſcūqꝫ. qͥn ncc̄e ſit r̄currere ſepiſſime ad gloſā ſapiētiſſimi Augu. tractā ex oꝑbꝰ xp̄i vicꝫ ꝙ talia dant̉ in obẜuanda animi p̄ꝑa tionē. ⁊ nō ſꝑ oꝑis exhibitiōe. Que animi p̄paratio p̄t apud oēm ſtatū ⁊ ꝑſonaꝫ xp̄iaue religionis ſi vult inueniri. Finit. Incipit tractatus eiuſdem Cancellarij pariſi eij de modo viuendi omnium fidelium. Ad nobiles Conſideratio prima. Egula prima que ſpectat ad nobiles potentes ⁊ ſcabinos. ne pauperes videlicet per potentiam ſuam opprimant̉ et a ſubditis ſuis opprimi per mittant. Malos vſus in villis ſuis deſtruant. Cauſas pauperum/ viduarum/ et orphanorum/ libenter audiant. ⁊ cito iuſte iudicent. Muuera pro iudicio faciēdo vl̓ feſtinando. aut retardando. non accipiant Nil a ſubditis ſuis extorqueant. ¶ Ad milites Conſideratio ſecunda. Egula ad milites tangitur Luce. iij. Nemineꝫ concutiatis ſcilicet in perſona per potentiam indebite. Nemini calumniam faciatis in rebus quā per militiam facere poſſetis. Et ꝯtēti eſtote de ſtipendijs veſtris id eſt redditibus veſtris multis temporibus. accipiendo vero ad defendendam patriam. ij. Machabeo. xv. Accipe gladium ſanctū munus ⁊c̄. Romanoꝝ. xiij. Non ſine cauſa gladiū portat ¶ Ad ſimplices Conſideratio tertia. Egula ſimplicium quo ad eccleſiā vt ieiuni ad miſſam veniant. In miſſa non loquantur nec circūſpiciant. Ante miſſam orare debent vt gratiā dei recipiant. In miſſa memoriam paſſionis chriſti habeant. Ante euangelium ſan cti Iohannis nō exeant. Sermones libē ter ⁊ diligenter audiant. ⁊ referre poſt miſſam gratias deo ſatagant. Ad epiſcopos ⁊ prelatos. ¶ Egula ep̄oꝝ ⁊ prelatoꝝ ſatis patet ad Thimothe. iij. Oportet epiſco pum ſine crimine eſſe ſicut dei diſpenſatorem. Et Mat. xx. Qui maior eſt veſtꝝ ſit veſter mīſter. i. Coꝝ. vi. Hortamur vos ⁊c̄
