¶ Propoſitio facta maſſilie bes ex ſnīa illd̓ Ecc̄i. Hereditas mea ſuꝑ mel ⁊ fauū. Nā eloqͥa dn̄i dulciora ſuꝑ mel ⁊ fauū; ⁊ p̄ceptū dn̄i lucidū illūians ocl̓os in intellectu. ¶ Uenerat in mentē laudes hmōi tum augere. tū ſuo modo deducere. de reliqͥs hereditatis tue partibꝰ hoc eſt fa cultatibꝰ. quo magis animaret̉. S. t. ſibi be nedicere ſed negligentiꝰ iſtud ago breuita ti ſtudēs. ⁊ ſciēs nihil laudū harū te latere. Dicā vero te cōcedēte id quod nuꝑ in meditatione mea dū ſolꝰ eſſem: ⁊ non ſolꝰ. ſolus qͥdem corꝑe nō ſolus cogitatione/ ver ſabat̉. Itaqꝫ poſita erat ante mētis oculos ſedes tua p̄clariſſima ⁊ thronꝰ ſicut ſol ⁊ lu na ꝑfecta. aſtitit regina illa virtutū dilectio a dextris tuis in veſtitu ſapiētie deaurato. circūdata varietate virtutū. Nam ita iuſſit rex optimꝰ ⁊ maximꝰ xp̄s vt ſedē papalem dilectio ſtabiliret. dū ait Petro int̓rogato ter. ⁊ ter rn̄dente ꝙ diligeret eū. paſce oues meas. paſce agnos meos. Que dilectō vna eſt in qͣdam trinitate virtutū in mīa ⁊ veritate q̄ cuſtodiūt regem oēm duabꝰ manibꝰ hic ⁊ inde portētes thronū eiꝰ ⁊ ī p̄clariſſima virtutū iuſticia ⁊ neqꝫ heſperꝰ neqꝫ luci fer ita admirabilis. Has ſub cōpendio nu merauit ꝓpheta reginas eas paci conſocians. miſericordia inqͥt ⁊ veritas obuiauerūt ſibi. iuſticia ⁊ pax oſculate ſunt. Quaꝝ officiū alibi deſcripſit ꝓpter veritateꝫ/ inqͥt de chriſto cuiꝰ vicariꝰ es. ⁊ manſuetudinē ⁊ iuſticiaꝫ ⁊ deducet te mirabiliter dextera tua. Hec preclara dilectio ſeu caritas vna in hac trinitate virtutum ſicut apoſtolꝰ inſinuauit ad Corinth. ſcribēs parabat orar̄ ꝓ filia tua pariſien̄. vniuerſitate vt ei modo quo diximꝰ benediceres tanqͣꝫ heredita ti tue. Nā vbi adeſſet vel qn̄ rogaret dilectō ſi int̓ pr̄em deeſt ⁊ filiā? Nihilominꝰ affuit ⁊ ſathan a ſiniſtris. ita mihi mōſtrabat meditatio mea. Aderat ⁊ infelix ꝓles ſua emulatio liuida ꝑ quā mors intrat in orbē ter raꝝ/ monſtꝝ heu horrendū informe ingēs Cui qͦt inſunt in dilectione ꝟtutes. tot inſūt vitia. crudelitas. falſitas. iniqͥtas. Crudelitas ꝯtra mīam; cōtra veritatē falſitas: ⁊ iniqͥtas ꝯtra iuſticiam. Agnoui ex deſcriptione naſonis quenā illa eēt. Pallor in ore ſedet. macies in corꝑe toto. nuſqͣꝫ recta acies liuēt rubigine dētes. Pectora felle virēt lingua eſt ſuffuſa veneno Riſus abeſt niſi que viſi fecere dolores. Nec fruit̉ ſomno vi gilantibus excita curis ⁊c̄. Obſtupui viſu ſubito geliduſqꝫ cucurrit oſſa tremor. Dū ecce terrifico boatu/ rabida ora laxanſ ⁊ dē tibus frendēs. Eheus pr̄ ſctē/ caue bn̄dixe ris hereditati huic tue/ q̄ facta ē tibi ſic̄ leo in ſilua. odi ꝓpterea eā ⁊ maledic. Caue be nedixeris ei in collatione gr̄aꝝ. Nā ⁊ tard̓ venerūt ⁊ in multis a tua ſnīa defecerunt. Abijce eos potiꝰ a te. calcibꝰ ꝓtere. ⁊ impe ¶ D ra vt diſcedāt maledicti. ¶ Ita ꝑabat portentū hoc horrificū magno conatu contumelioſa nefandaqꝫ mēdacia ꝯtra filiā tuaꝫ delatrare/ dū tu pater btīſſime hͦ indignabunde ferēs/ toruū e latere vultū pauliſꝑ ī hāc emulationē impiā mendacē ⁊ neqͣꝫ viſus es declinare. ⁊ vt cōfeſtim abſcederet īꝑare. Abi hinc in malā horā ⁊ in crucē tuāpeſtis horrida. ſatrix diſcordie mater neqͥcie. Uide ne vltra mutire vel apparere pre ſumpſeris. Attende ne filiā criminari ſtudueris apd̓ pr̄em. cui etiā ꝓ magno peccato ſatis eſſet modicū ſupplicij Falleris ſi te recipi vl̓ audiri exiſtimas. vbi in ꝯſpectu meo pr̄na dilectio ꝟax ⁊ iuſta ꝓ eis decreuit orōnem aſſumere. Dictu dilctō. Hac ī crepatōe deterrita emulatō triſtis abſceſſit ⁊ dilectio ſic orſa eſt. Facis pr̄ ſctīſſime id qd̓ te decet te pr̄em erga filiā ⁊ talē filiā. te vicariū illiꝰ qͥ accuſatorē fratꝝ deturbauit in ſtagnū ignis ardētis. qͥ iuſſit pontificeꝫ agere in ſpū lenitatis qm̄ ⁊ ip̄e circūdatus eſt infirmitate. qͥ poſtremo ꝓpt̓ decē iuſtos toti pētapoli peccatrici peꝑciſſet Preterea me dilectionē iuſſit aſſiſtere a dextris tuis que natura patiēs ſuꝫ. benigna ſū. nō emu lor. nō ago ꝑperā. Age igit̉ pr̄ b. age quod agis ne vlla te vnqͣꝫ accuſatrix emulatio/ a meo ꝯſortio diuulſerit. Nō audiat̉ p̄cor ad uerſū me crudel̓ hec ⁊ maligna emulatio. Abſit vt pōat hāc maculā in gl̓ia tua. ſpre uiſſe hereditatē tuā abieciſſe a te ⁊ pedibuſ tuis ſupplices tuos cultores qͦqꝫ in vinea dn̄i ſabaoth et coadiutores tuos vacuos abſqꝫ vtili ꝓuiſiōe ingl̓ioſqꝫ remiſiſſe. vbi tāta ē ꝓuiſiōis tenuitas de bonis eccīaſticis. vt vix pauci ex mgr̄is ⁊ doctoribꝰ ēt in theologia/ ſine aliqͦ q̄ſtu valeāt hr̄e alim̄ta ⁊ qͥbꝰ tegāt̉ ⁊ h̓. xvij. anꝰ agit̉. Hec ē hēditaſ tua peculiarꝭ ⁊ electa ⁊ p̄clariſſia ſtudioꝝ velit nolit emulatō vbi gn̄atō p̄terit ⁊ gn̄a tio aduēit. ſꝫ ip̄a t̓ra tua ī et̓nū ſtat. Tu ſup̄ mus paſtor ⁊ cuſtos īopie ſue ꝓuidere/ irrigare arida. ruinoſa reparare. nō conquaſare. poſitus es hoc miẜicordia petit titulo
