¶ Trilogus merula iraſcibilis. nomen vnius ſororis/ beniuo lentia cuiꝰ locus eſt in cōcupiſcibili. Altera voca tur diſcretio reſidēs in rōnali. he ſibi mutuo date erāt in adiutoriū tanqͣꝫ vno germanitatꝭ nexu cir cū plectētes ſe cū fratre. qm̄ zelꝰ abſqꝫ beniuolentia nimiū rigidꝰ eſt. grauis ⁊ auſterus. Beniuolē tia. abſqꝫ zelo mollis ⁊ languida. zelus demū ⁊ beniuolētia ſunt abſqꝫ diſcretiōe ad ſeductionē erro rēqꝫ valde prone. Porro abſqꝫ eis diſcretio quid poſſit quid ꝓdeſt. Hec trina ſocietas die noctuqꝫ pluries altercata ē intra ſecreta domꝰ mee cubicula. meū qͦꝫ frequēter rupit ſilētiū. zelus p̄cipue cuiꝰ aliqn̄ vehemēs adeo imꝓbuſqꝫ ſit impetꝰ vt nūc verbis nūc ſcriptis erumꝑe geſtiret extrinſecꝰ nō hoc nō illud diſcrimē aduertēs/ neutri ꝑti ſatis ꝑ cens. dūmō pax pax fiat acclamaret. Ac vero beniuolētie tractus qͣſi cōtrarius etſi ſuauior n̄ mul to minus validꝰ erat ad ignoſcendū oībꝰ et d̓ eis fauorabili interp̄tatione iudicandū. Quibꝰ ſic de certantibꝰ/ diſcretio ſe mediatricē moderatricēqꝫ p̄bebat Operoſum magis vero impoſſibile mihi eēt hoc certamē deſcribere. nihilominꝰ aliqͣ ſtilo mādare curaui/ tū ad obliuia vite ſolicite etenim dulce loqui miſeris veteresqꝫ euoluere queſtus/ tū p̄terea ad exercitium qͣlecūqꝫ ocioſi ſtudij hͦ mi hi ſi dabitur ſatis erit. et ſi nemini ex alijs ſim illa turus qͥdpiā cōmodi. attn̄ ſi quos iuuat adeſſe in ſi pauliſꝑ ſecedant a me. et zelū beniuolētiamqꝫ et diſcretiōem nō me loqui putent. zelū in primis ¶ Zelus. Quid ſupereſt cōſilij o ſorores? Quouſqꝫ nō pudebit inertie vſqueqͦ tandē mens pla cida cōtenta qͥete ē. Qualeqͣꝫtumqꝫ ſit concordie bonū quā ꝑue res creſcūt/ ſicut diſcordia maxime dilabunt̉/ dū etiā atqꝫ etiā recogito quibꝰ non an xietatiꝰ vrgeor qͥbus nō mordeor doloribus. qn̄ ꝑ qͣtuor luſtra ⁊ ampliꝰ. ꝓpriā ego mrēm intueor. Et o qͣlē mrēm xp̄e illa tuā ſpōſam vnicā eccīam intueor(dico) nō ī vna ſui ꝑte nō vno letali vulne re ſauciatā quin inſuꝑ eam ip̄am nō barbarica tā tum debachatione ledi cōſpicio ſed ꝑ ſuos intror ſum in viſceribꝰ ſuis eo acerbiꝰ qͦ delicatōr locꝰ eſt video(heu) his oculis/ ꝑ ſciſmaticā beluā infinitoꝝ capitū illā piā mrēm deici lacerari ⁊ ꝑ omēs artus/ truculēta rabie ac pluſqͣꝫ beluina feritate di ſcerpi/ ferre neq̄o credite etſi ferreꝰ eēt animus. ſi naturales affectꝰ etiā in beſtijs ſi paſſiōes vitioſe in reprobis tanta audēt quāta recenſere ſtupor ſit nō minas non ictus/ non ꝟbera non fuſtes/ nō ignes nō ip̄a demū mortis īmania īminētis horrenda diſcrimina pauēt. dū ſequātur q̄ ſua volup tas quēqꝫ trahit. vel ſua paſſio rapit. hoꝝ exēpla tū in aīalibus reſpectu fetuū/ tū in hoībus philocaptis in auaris in vanigl̓ioſis. in iracūdis: et ce teris hmōi qͦtidiana cernunt̉. Si hoc(inqͣꝫ) ita īfurore vel vitio/ qͥd audere debet pietatis qͥd poſ ſe virtutis affectio/ qua tanto vehementiorem ad bonū aſſe cōuenit qͣꝫto diuiniorē et ex cōſequen ti fortiorē illā eē conſtat ꝓpterea nemo dinumera uerit qui verus matris eccīe zelator neqꝫ incedat quā ſibi monſtrauerit vel ratio vel cōſcientia vel auctoritas vel inſpiratio vel tandē ip̄a neceſſitas ad liberationē ſue matris ab hac mortifica peſteet a voracibꝰ beſtie huiꝰ ſciſmatice faucibus ꝙ ſi prodeſſe ſors acerba vetuerit/ tum pulcerrimum erit pro matre/ pro pace/ pro libertate tali occum bere morti. ſed neqꝫ hoc magnū nob̓ qͥbus pro p̄ mio ſpes fida regnandi ꝓmittitur qn̄ gentes que ſpē nō hn̄t ſpontanee neci ſeſe deuouiſſe celebreſ collaudant hiſtorie tū romanoꝝ de duobꝰ decijs et curtio. tū exteroꝝ de cōdro Ip̄os ſubinde martires nr̄os qꝛ ſinguli ſingulas aīas ſuas ꝓ fide ec cleſie tradentes ſaluauerunt nos in mortali deuo tionis titulo templis extollimꝰ. Quid de labore illo qͦ nō vna aīa nō pauce ſed totū eccīe corpus p̄ ſens ⁊ futurū ſua ſalute potiet̉. ¶ E ¶ Tace frater obſecro et feruētiorē iuſto ſpūm cōprime. Caueto tu ſciens ⁊ vidēs ne nos ⁊ te in aꝑta ꝑicula mittas Egiſti hoc pluries dū ſuccēſus quiſpiam feruido ſpū tuo ſe mediū ſe veluti cōtentiones ſe daturū inter pugnātes vtriqꝫ cōflictus oppoſuit ita xp̄m comedit zelus domꝰ dei/ dū mortuꝰ eſt vt faceret vtraqꝫ vnū ſic apd̓ poetā ſenior ille galeſus occubuit dū mediū pati ſe offert iuſtiſſimꝰ vnus qui fuit ⁊c̄. Et pius eneas dextrā tendebat inermē pacē acclamās/ dū iaculo femur tranſfixꝰ eſt. hac tu recogitatiōe deterreri potueras vt ſapi entis vſus cōſilio nō miſceres te rixe aliene. ne ve te et nos omnes morſibꝰ ſeuis odioꝝ ⁊ infamie la cerandos obiectares. lacerandos dixerim aūt ab altera ꝑtium ſeu(vt frequēs eſt) ab vtraqꝫ vulgati dicti memineris. natans inter duas aqͣs/ in vtra qꝫ ſubmergit̉. Iā exꝑientia ꝓpria. hoc te docere et ſi cetera deeſſent debuerat. Nōne tutius erat cōſiliū ꝓph̓icū amos vir prudēs in illo tꝑe tacebit qꝛ dies mali ſunt. Nōne p̄terea ſalubrius id qd̓ Eze chiel̓ viſio habet lugere ⁊ gemere ſuꝑ cunctis ab ominationibꝰ q̄ fiunt. vt cū Ieremia ſedere triſteꝫ aut cū regio ꝓph̓a optare pēnas ſicut colūbe. vola lare ⁊ requieſcere ⁊ in ſolitudine ſaluū fieri apuſilanitate ſpūs ⁊ tempeſtate. dum eſt cōtradicto in ciuitate vbi ſine paſſionū tumultibꝰ ſe audiant ſe met intelligant. ſe corā videāt. fallit me expectatio mea. ſi nō ꝓtinus abiectis armis ambulabunt in domo domini cū cōſenſu aūt oſtenſo ſigno ad ſa
