¶ Cōtra preceptū nō occides Il Ereticorum ſermo ſicut cancer ſerpit. ait apl̓us. Canceris autem morbida tabes/ niſi cauterio celeri fortiqꝫ colat̉/ creſcit aſſidue ſua contagio nō aliter heretica peſtis que dū ſe vult fouere ſit egrior/ dū de fenſorem querit ille mittit verbum in rete pedes ſuos et in maculis eius ambulat ſe non euoluēs ſed inuoluens ac pōdere ſuo de errore in errorem means. Uerū quippe eſt illud ph̓icū vno incōueniētidato multa ſequūtur. p̄ſertim dum error eſt in pͥncipijſ qui ꝑuus creſcit in pl̓imos et ſit velut vna cathena tenebraꝝ qua colligant̉ heretici. Aīaduertere ſiquidē eſt qͣꝫtas hoc vnū īcōueniens qd̓ eſt iuſtificatio mortis iniuſtequales et qͦt prohnefas peperit ⁊ effuderit erroꝝ tenebras hereſes blaſphemias ⁊ in ſanias falſas. ita vt iaꝫ ſedeat hereſis velut autoriſata in cathedra peſtilentie ꝑuagās corpus eccleſie/ neqꝫ videtur remedij locuſ niſi ꝑ cenſuram iudicialem ſacri cōcilij pu trida labes cū omni celeritate cauteriſetur neqꝫ audiatur maleſuada diſſimulatio ſua lactatrix ⁊ fautrix que ſpēm diſcretiōis aut pietatis ī ſumma deſipientia/ ⁊ impietate mētitur. ¶ Enumerabimus ergo nonnul los erroꝝ ramos ab hac vna mortis radice ꝓdeūtes iungendo quoſdam alios in gremio conſtan̄. huius concilij poſitos vel in ꝓpria forma vel in audientiū intelligentiavel in cōſequentia neceſſaria ⁊ certa/ quate nus euitetur error cognitus qͣtūs inſuper paſtoralis ſollicitudo ꝓuidere vigilantius animetur. ¶ Qꝭ ph̓icalia ⁊ moralia nō ſūt de fide neqꝫ ſpectant ad iudiciū fidei ¶ Q hereſes nō pn̄t aūt debent cōdemnari niſi ſimul euocentur ⁊ damnētur errantes. Ꝙ ad ep̄os nullo mō ſpectat hereſum dānatio qm̄ maiores omnes cauſe q̄ ſunt fid̓i ſunt ad ſedem apl̓icam referende. ¶ Q ni hil eſt iudicialiter fidei condemnandū niſi cōtra fidei articulos in ſimbolo poſitos qͦ niam ſolitales articuli ꝓprie ſpectant ad fi dem. ¶ Qꝭ implicat eandem ꝓpōem eē eui denter ⁊ fide credendam et aſſerens oppoſitum eſt hereticus. ¶ Ꝙ nullus habitus fidei acquiritur ꝑ verbum chriſti ſed a ſolo deo infunditur/ et aſſerens oppoſitum ē hereticus. ¶ Ꝙ allegans iudicialia vetete legis etenis hereticus. Exemplis. iſta ſi quis ꝑ induſtriam occiderit ꝓximuꝫ ſuum aūt ꝑ inſidias ab altari meo euelles eum vt moriatur. ¶ Qꝭ demonſtrata vna ꝓpōne affirmatiua vl̓i vel vl̓r poſita hec cō ſequentia eſt irridenda a logicis et erronea particularis negatiua que opponitur huic vniuerſali affirmatiue ē vera ergo hec vni uerſalis eſt falſa. ¶ Q nulla ꝓpoſitio que poteſt ad aliquem ſenſum verum trahi vel apponi etiam de vi logice vel grammatice debet condemnari maxime iudicio fidei. ¶ Ꝙ iſte non ſunt condemnande populares poſſunt ad arbitrium ſuum corrigere ſuꝑiores ſuos. Temporales dn̄i pn̄t auferre bona eccleſiaſticoꝝ habitualit̓ delīquētium. Ratio: qꝛ deus poteſt cōcedere predi ctis talem poteſtatem. ¶ Q nullus alliga tur virtute iuramenti p̄ſtiti/ niſi ad illd̓ dū taxat ad quod tunc aduertebat/ actualiter ſe volens obligare. ¶ Qꝭ iſte terminus p̄iudicium eſt analogus ad p̄iudicium anīe quod eſt peccatum/ et ad p̄iudicium corpo ris ſeu temporale detrimentum ideo concedāda eſt iſta ſimpliciter ⁊ catholice Iuramentum quomocunqꝫ factum ſi vergat. in p̄iudicium iurantis vxoris ſue vel liberoꝝ/ non eſt tenendum ¶ Q ſenſus gram maticalis vel logicalis eſt ſenſus litteralis ſacre ſcripture. et ideo ſepe falſus. ¶ Q de monſtratis aliquibus aſſertionibꝰ qͣs Io. theologus tenetur explicita fide credere falſas eſſe et contra ſacram ſcripturam ſi dicat idem Iohan. ꝙ etiā angelo de celo non crederet ſi diceret eas eſſe veras hoc ē blaſphema ⁊ luciferiana ſuꝑbia. ¶ Qd̓ demō ¶ ſtratis aliquibus aſſertionibus qͣs Marti nus theologus ⁊ p̄latus/ tenetur explicita fide credere falſas eſſe et cōtra ſacram ſcripturam/ excuſatur ab errore vel hereſi vl̓ ꝑ tinacia ꝑ ꝓteſtationes conditionatas dicē do vel ſcribendo ꝙ vult ſtare iudicio cōcilij generalis qͣꝫtumcunqꝫ defendat interim ꝙ ille ſunt ꝓbabiles ⁊ forſitan vere/ Indu cens ad hoc alios et ſe opponens ne dam. nentur. ¶ Qd̓ aſſertiones eoip̄o reddunt̉ ꝓbabiles neqꝫ iudicio fidei veniunt repro bande ſi habuerint doctores deliberantes ꝓ vtraqꝫ parte. ¶ Qd̓ ꝓpoſitio habens duos ſenſus vnum verum ⁊ alium falſum nul lo modo debet iudicio fidei reprobari/ etiā ſi fuerit ſcandaloſa vel piarum aurium offenſiua vel ad errorem inductiua. ¶ Qd̓ aſſertiones poſite ꝑ vnum doctoreꝫ ī theo
