Errores cōtra preceptū logia tanqͣꝫ regulis/ aut maximis/ aut ve ritatibus ad inferendum conſtitutiōemliquam nullo modo ſunt iudicio fidei re­probande ſi poſſint ad vnum ſenſum trahi vel gloſari/ qͣꝫtumcunqꝫ concluſio fuerit et rōnea vel impia licet bene concedatur cuꝫ hilarioqꝫ intelligentia dictorum ex cauſis aſſumenda eſt dicendi. Qd̓ dicens ſe fa cere conformiter ad legem diuinam natu­lem et moralem occidendo hominem non eget alio mandato iudicis cuiuſcunqꝫ qm̄ autoriſatur a triplici leget nec oportet aſſignet expreſſe talem legem. Qd̓ in oc ciſione hominis non requiritur notorie­tas allegationum ſeu ꝓbationum fecerit talia que debuerat interfici taliter et a ta­li ſic occiſus. Qd̓ fur nocturnus inſi diator viarum hereticus ſortilegus oc ciditur meritorie a quocunqꝫ ⁊c̄. etiā ſi po­teſt horum quilibet duci ad iudicem ſuum nec immineat certū mortis periculum oc­ciſori ꝓpter quod ip̄e debeat vim vi repelle re occidendo. Qd̓ occiſio hominis ſi fi­at bona intentione redditur iuſta vel excu ſabilis vocando intentionem bonam zelū legis vel ſui pͥncipis. Qd̓ mors ſubita improuiſa ac villana que fit ſcꝫ ſine diffida tione p̄uia. poteſt et debet meritorie chriſti anis aliquibus non iudicialiter condem natis aūt bannitis inferri. īmo hec eſt ꝓ­pria mors aliquoꝝ chriſtianorum. Qd̓ fides qͣꝫuis ſit hoſti ſeruanda non tyrā­no ſortilegia et carmina ſine tactu cunqꝫ hominis cōtra quē fiunt poſſint vir tute ſua hominem occidere non minus qͣꝫ gladius defixus in corpore ab hac le ge Non occides excipitur tyrannus eo ſcꝫ occidēdus ē a quocunqꝫ iuxta legem il­lam Maleficos non patieris viuere. Et ē tyrannus qui in republica non iure prin­cipatur aūt pͥncipari conatur. Mi­chael occidit luciferum eterna morte/ ſine mandato dei quocunqꝫ vel alterius Sil̓r Phinces occidit Zambri ſine mandato cunqꝫ dei vel alterius Et ſimiliter Moyſeſ egiptum et inde meruerunt. Et ſimil̓r Pe trus volens occidere ſeruum pontificis faciens cōfederationes iuramen­to firmans multipliciter excuſatur ſi in tendat aut vult eas ſeruare/ dn̄m hoc facit vt occidendus non ſibi p̄caueat neqꝫ per­cipiat debet occidi. quotienſcūqꝫ aliquis facit aliquam rem que eſt melior li cet iurauerit illam non facere/ hoc non eſt ꝑiurium ſed ꝑiurio contrarium. me ritorium eſt quādoqꝫ occidere hominē vel occidi facere ſponte abſqꝫ autoritate iudi­ciaria extra caſum neceſſitatis actualiter ī­ſtantis ſeu periculi ineuitabilis niſi vis vi repelleretur occidendo/ et ſecluſa reuelatio ne diuina meritorium eſt quandoqꝫ occidere hominem vel occidi facere ſponte non ſibi ſubditum monitum diffi­datum. qui neqꝫ vim neqꝫ mortem inten­tet actualiter. meritorium eſt vt pͥus occidere ſponte hominem ex ſolis cōiectu ris. ſeu factis que non habent euidentem/ vel notorietatem iuris vel facti. me­ritorium eſt quandoqꝫ occidere vel occidi facere ſponte hominem qui intentatctualiter vim vel mortem vbi neqꝫ eſt accu­ſator neqꝫ teſtis neqꝫ pars neqꝫ iudex qui hoc mandauerit. meritorium eſt qn̄ qꝫ occidere vel occidi facere ſponte homi­nem modis p̄dictis ſic poteſt cadere ſub­voto iuramento vel precepto et ex cōſequē ti ſub debito ſic fiat. meritoriū eſt quandoqꝫ inſidias falſas occidere homi nem voluntarie vel occidi facere blan­dicias fictas in quibus eſt vſqꝫ ad morteꝫ deceptio. meritorium eſt quandoqꝫ. īmo debitum hominem chriſtianum face­re ſubito viliter occidi/ ſicut beſtiam pre­cludendo qͣꝫtum in occidente eſt ſalutem anime ſpūalem eo magis meritorium fit a ꝑſona maioris ſtatus atqꝫ dignitatis. meritoriuꝫ eſt facere occidi homineꝫ accuſatum qꝛ p̄ſumitur ſortilegia feciſ­ſe aduerſus regem ſuum/ ſuppoſito non conſtiterit legitime de actu vel non effectu huiuſmodi ſortilegiorum. meritori um eſt confederationes deliberate factas iuratas non tenere ſuppoſito abſqꝫ p̄iu dicio ac detrimento anime valeant obſer­uari. qualibet lege datur cuilibꝫ ſub iecto licentia tyrannum occidere. Itē pec­cat grauiter quilibet ſubiectus habens op portunitatem occidere et non occidit tyra num. Et iterum autoritate legis diuine et exemplo xp̄i/ cuilibet ſubiecto ſine ſuperio ri interp̄te licitum eſt tyrannum occidere nulla. ix. aſſertionum denunciatarū debet fidei iudicio reprobari īmo quamli bet illaꝝ non fore iudicio fidei reꝓbanda: debet eodem iudicio declarari qꝛ nulla eſt contra ſcripturam ſacram Inter quas tu