Coram concilio conſtantienſi 1ꝰ Deniqꝫ ſecūdo fidei ſunt. Deniqꝫ tertio virtutis et eccleſiaſtice ſūt libertatis qm̄ ad hec tria pͥncipaliter ſynodus hec ſacra tendit. Inſſit heſterno veſꝑe ambaſia tores nūcios ſuos hic p̄ſētes qͣtenus hoc matutino tempore eſſem habiturus orati onē noīe ſuo veritatis elucidatōne circa ea hoc ſacrū ꝯciliū agēda vident̉ occur rere/ Nullus opinor mirabit̉ ſi ad hāc iuſ­ſionē ego fragilitatis mee ꝯſcius temꝑis artatiōe p̄ſſus expaui Nihilominus ī deo cuius glorificatio querit̉ fiſus/ de ſtudio p̄terito ſuꝑ hac ꝟitatis inquiſitiōe memor regis p̄terea eccleſie regni ſui voluntate inſtructiōes cognita. Iuſſioni deniqꝫ ma­tris inclitiſſime cuius legē dimittere neq̄o monitus a ſapiente ego tanqͣꝫ obediētie fi lius parere deſiderans conatus ſum aggre­di hūili dicendoꝝ oīm ad hoc ſanctorū concilium ſubmiſſione vt iure ſuo dirigat omnia vel acceptet vel corrigat. Et ī pri mis quatenꝰ habeat̉ ordo dicendoꝝ luci­dus breuis/ qꝛ vel eſt qd̓ texit̉ ordine lon guꝫ ꝯuertamꝰ interim dilato themate ocu los noſtre ꝯſiderationis ad hoc qd̓ dictū ē deū eſſe glorificat̉ in cōcilio ſanctoꝝ qui magnꝰ eſt t.ſ. o.. i. cir. e. ſunt. Defigamꝰ in hoc pſalmate verbo mētis intuitū ne multa vagemur fallor ſi ibi videbimꝰ huiꝰ ſacro ſancte ſynodi cām quadruplicē efficientē videlicet formalē finalē mate­rialem ⁊c̄. Uult aliqͥs cognoſcere cām ef ficientē plane illa eſt. Deus magnꝰ terri­bilis cuiꝰ inſtinctu miſeratōne afflatu at tractu collecta eſt nūc eccleſia ſicut eleuatꝰ ſpū p̄cecinit pſalmiſta. Deū eſſe qui diſꝑ­ſiones iſraelis ꝯgregabit qui ꝯgregat ele­ctos ſuos a qͣtuor ventis a ſolis ortu oc­caſu ab aquilone mari. tm̄mō qui cepit orandꝰ eſt vt ip̄e ꝑficiat/ leua ī circuitu tuo o ſacer cetꝰ oculos tuos vide omnes iſti ꝯgregati ſūt venerūt tibi Quidni ꝯtingat tibi qd̓ idem ꝓph̓a loquit̉ yſaias. Tunc vi debis affluēs mirabit̉ dilatabitur cor tuū. Et ſi dilatet̉ nūquid implebit illd̓ ſpū ſuo deus. Porro formalis eſt hec ip̄a collectio ſeu ꝯnexio ꝯcilij ſanctoꝝ vel ſpūſancto formāte exemplāte. qui ē nex vinculū ꝯpaginans in vnū diuerſa mem bra ſanctoꝝ/ ſic agnoſcit eccl̓ia petens ſe ip̄a vt ſpūſancto ꝯgregata hoſtili nullate­nus incurſione turbet̉. Querit aliqͥs p̄­terea finalē huiꝰ ſacre ꝯuētus cām/ ſane illa eſt vt glorificet̉ deus magnꝰ terribilis iu xta vocē apl̓i dicentis oīa in gloriā dei faci te. hec itaqꝫ recta hec efficax ſemita ad oīm que voluerimꝰ adeptionē ſi primo queſie­rimꝰ gloriā ſuā dedit hoc intelligi dum ait Primū querite regnū dei iuſticiā eius hec omnia adicient̉ vobis. Omnes po­ſtremo in circuitu dei ſunt accipiunt̉ ve luti materiali de ſe informi. Nam ſic̄ hoībꝰ ſciſmata peccantibꝰ ꝯſequēs ē vni uerſa ſub deo qd̓āmō deformari qm̄ fi­nis eſt oīm dicentibꝰ platōne et ariſtotele neceſſe eſt aūt ẜm exigentiā finis oīa mode rari ſic ex aduerſo veniūt oīa hoc ſancto cōciliū dn̄o efficiēte formāte finiēte re formāda. Ita enī de p̄cioſo ſanguīe xp̄i ca nit eccl̓ia/ terra pontꝰ aſtra mūdꝰ quo lauā­tur flumīe. Quo circa videre fas eſt dein ceps quo titulo relucet in efficiēte ac re­ſidet infruſtrabilis auctoritas eſt deꝰ magnꝰ terribilis ex quo oīa in menſura: Relucet in formali exēplaris vnitas vt ſint oēs vnū/ ſicut eſtis nūc in ꝯcilio ſācto hoc in deo quē oīa in numero. Relu cet in finali ſpūalis vtilitas/ qꝛ vt glori­ficet̉ deꝰ in quo oīa in pondere. Demuꝫ ꝯcludit̉ in materiali generalis viuendo rum reformādorūqꝫ vniuerſitas oīm ſcili­cet que in circuitu dei ſunt/ quatenꝰ oīa re­forment̉ in nūero pondere mēſura. Con cedente deo: Ex quo oīa hinc modus vni tas mēſura. Per quē oīa/ hinc ſpēs veri­tas numerꝰ. In quo oīa hinc ordo boni tas pondꝰ/ quo pondere refluūt oīa ī cām que dedit eſſe. Ceteꝝ prima triplicitas ap propriat̉ pr̄i/ ſcd̓a filio/ tertia ſpirituiſācto bene habet iacta ſunt fundamēta ſolidita te quadrāgula ſupedificare poſſumus te­tras pytagoricū hoc eſt quadruplicē con­ſtructionū ꝑietē vel ſtructurā dicere pro prima ꝯſtructione. Deus magnꝰ terri bilis ſic glorificat̉ in hoc cōcilio ſanctorū/ eidē ſufficientē p̄bet infallibilē aucto­ritatem vt efficiens/ quo ad primū fun­damentū. Rurſus ſcd̓a ꝯſtructōe De magnꝰ terribilis trahit allicit oēs in cō­mune xp̄ianos ad vniꝰ veri capitis vnita­tem/ tāqͣꝫ formās exemplās/ quo ad ſe­cundū fundamētū primū in reformatione Ampliꝰ pro tertia ꝯſtructōe Deus ma­gnus terribilis ſic glorificari vult in cilio ſanctoꝝ oīa p̄cipue fiāt ad honorē ꝯſeruatōneꝫ ſue legis ac fidei ſine qua ei