¶ Ex parte regis francie ¶ nobis iuſticiā. Oſi ꝓcūbentes eos ⁊ aduo lutos veſtris ſanctis pedibꝰ cernerēt hi mi ſericordes oculi veſtri. concipite quibꝰ iaculis intime cōpaſſionis vulnerarent̉ pijſſima corda veſtra. quia neqꝫ verbis extra ꝓferre. neqꝫ intra me pro rei magnitudine cō prehēdere ſufficio/ quod cupio. ꝑficite qd̓ nequeo. Ceterū nūquid non obſecro ſuffi cere debuerat/ patres ſapientiſſimi atꝫ miſericordiſſimi/ nature mortē immaturā taliter inflixiſſe patri? Tollat̉ ergo mors alte ra quā ſacrilega impietate crudeliter infer re ac renouare nō ceſſat tam patri mortuoqͣꝫ ſuperſtiti generoſiſſime ꝓli ſue libellus hic vere famoſiſſimꝰ/ vt rex ſcribit. vere hereticalis. ſcādaloſus. humani federis emu lus. catholice cōdemnatꝰ. ſceleratiſſimꝰ. vi pereus. legis decalogi impugnatiuꝰ. quin etiam miſeramini pereuntiū animarū/ pa tres ac dn̄i miſericordes. illorum videlicet nullū loquendo/ qui damnabiliter. ita pro fecto eſt. damnabiliter in perniciē ꝓprie ſa lutis ⁊ aliene libellū hunc letiferū pertina ci animoſitate defendūt/ ⁊ ſeruare contendunt ne pereat. ¶ Et ego nunc in ſpiritu le nitatis in ſpiritu ſacri concilij p̄ſentis qui eſt ſpiritus pacis ⁊ cōcordie. ſpiritus caritatis que benigna eſt. que nec inflatur/ nec irritatur. cōuerto vocē meā ad vos reuerēde pater ac dn̄e dn̄e Attrabatenſis/ cum qͦ vixi olim familiariter ⁊ benigne. Ad vos ſimiliter magiſter petre vice dn̄i Remēſis cōpatriota chariſſime quos ego diligo in veritate dilexi ⁊ diligam dn̄o ꝓpicio. Naꝫ qui nō diligit manet in morte. optabilius autē eſſet ꝑdere vitā carnis qͣꝫ in tali viuere morte mentis. Interrogo vos nunc aliqua. Rn̄dete p̄cor. īmo tacentibꝰ vobis rn̄debo ip̄e pro vobis. Nōne diligitis ſalutē tꝑalem ſimul ⁊ ſpūalem illuſtriſſimi principis dn̄i ducis Burgūdie. Diligitis ſcio Non diligitis ſecuritatē inclyte poſteritatis ſue in dominijs hereditādis. Diligitis ſcio. Nūquid p̄terea nō aīaduertitis vero iudicio rōnis mortē quaꝫ loqͥmur/ prauo cōſilio ꝑpetratā. qualē ⁊ qualiter nunqͣꝫ pr̄ prudētiſſimus recolende memorie philippus attentaſſet. Puto ꝙ ſic aīaduertitis. neqꝫ ſi affuiſſetis ceratis enī tunc in italia) dediſſetis tale conſiliū/ de quali dū aliqua do viuēte patre p̄fato/ fuiſſet aliquis ẜmo habitus ꝑ nōnullos ꝯtinuo camerā exiēs et medicū ſuū inueniēs/ meſtus ac turbidꝰ clamauit. Beatus vir qui nō abijt in conſilio impioꝝ. Deniqꝫ cognitū eſt ꝙ mortē hanc mox vt patefacta ē ⁊ annotata ſic ip̄e dn̄s dux pn̄s exhorruit deteſtatusqꝫ eſt vt diceret dn̄is de regio ſanguine. Diabolus inquit mihi ꝑſuaſit. Ꝙ ſi mors īiuſta fuit ſit iuſtificatio peior. ſit defenſio iuſtificatō nis peſſima ꝯn̄s eſt. Uincat igit̉ vos. non ego ſed veritas. ſed ratio ſed pietas per ſalutem animarū veſtrarū ⁊ per illā quā vos expaueſcere ac refugere cōuenit penam errantiū. per illā deniqꝫ ſeueritatē ſententie. qua xp̄ianiſſimus rex francoꝝ/ ſupremus noſter dn̄s coīs/ per lr̄as patētes ſuas credite dicenti his oculis vidi. his manibus palpaui eas. damnat hunc libellū tanqͣꝫ in iurioſum regie maieſtatis ſue. mandatqꝫ plecti defendētes illū pena crimini tali debita/ que qualis ſit nō latet vos ſcio. ⁊ hec cohibeat tꝑalis pena/ ſi nō retrahere ſufficit canonica vel eterna. ¶ Tandē ego ipſe reuertor ad vos patres orthodoxi ſupplicans petens ⁊ obteſtans per deſiderium il lud qd̓ habent reuerendiſſime ac deo amabiles paternitates veſtre ad ſalutē aīaꝝ ad extirpationē errorū ⁊ correctionē errantiū ſiquid mouet illa Ezechielis īmo dei per ezech̓ expaueſcenda horribilis tuba que ꝑ euntiū in erroribꝰ ⁊ peccatis intonat ſāgui nem a ſpeculatore mutuo requiri/ tollatur per iudicialē huius ſacroſancti cōcilij ſen tentiam/ libellus iſte famoſiſſimus morti fer ⁊ hereticalis/ ⁊ eradat̉ memoria eius a populo xp̄iano. Vt quid etiaꝫ mēbranas occupat; vt quid legentes ⁊ audientes ſua cōtagione fedat inficit cōculcatqꝫ: ¶ Hoc in receſſu ſuo queſiuit ſereniſſimus rex romanorum. Suꝑeſt ſcedula patens cui ſigillum ſuum impreſſum eſt. Et quid pari ſius egerit fame vox inſonat. Hoc ipſum petit. hoc ſuadet. hoc obteſtat̉ chriſtianiſſi mus rex francoꝝ. Hoc preclariſſima pariſienſis vniuerſitas ⁊ alij qͣꝫ plurimi. Hoc nos poſtremo huimiles ſui ambaſiatores ſupplicibus votis exoramus/ quatenus ī hoc adiutores ſitis. dando regi iudicium/ et iuſticiā filio regis. ſequēdo veſtigia xp̄iqui ad hoc venit in mundum/ vt oues errantes ad ſe reduceret. ¶ Sic itaque de prius errantibus ſi non obdormiuerint. ſi non in errore cepto ꝑtinaces qd̓ abſit ex titerint dicet̉ ex ſentētia illud de epl̓a dn̄ice currentis. Eratis aliqn̄ ſicut oues errātes
