¶ Epiſtola miſſa ſtudētibus Sequitur alia epiſtola ab eodem cācellario miſſa eiſdem ſtu dentibꝰ collegij nauerre pariſien̄. Ecce parto votis veſtris/ ſocij ⁊ fratres dilectiſſimi. Nuꝑ ſiquidem ad vos vnam excogitatiobus meis litteris expoſui. Hoc bonū p̄cipue ꝯmonens. qͣtinus electioribꝰ doctrinis veſtrum ſtudiū inſudaret. Neqꝫ enim habetis neceſſe inſtar virgilij in luto aurū querere. aut ex ſterilis doctrine petra ſugere mel oleūqꝫ de ſaxo duriſſimo. Suꝑ addidi colendū ſic ītellectum eſſe. vt incultus et aridꝰ minime deſereret̉ affectꝰ ſed trā ſiretis ī affectū cordis. Reſcripſiſtis iſta beniuole vos accepiſſe. et vt tale aliquid pluries agerē poſtulaſtis. Sic fiat. ¶ Accipite rurſus aliud qd̓ ex familiari vobiſcū allocutōne meum alleuet ſtudium/ quod animū īdignabundo luctu plenūqꝫ exoneret. amaricatōnis bilem euomat. cui tamē vſq̄ quaqꝫ ſua nō deſit vtilitas. ¶ Olim pluries ſed nōiſſime crebriꝰ atqꝫ ꝓfūdius in qͦdā ocio aduerſe valitudinis mee/ pia meditatōue recogitaui ſtatū alme vniuerſitatꝭ pariſien̄. matris mee/ vt abſentiā meā ab eaego vnus ex filijs eius minimis mentꝭ p̄ſē tia cōpenſarem. Occurrūt animo multa ſꝑ in ea preclaris laudibꝰ attollenda. Aſpicit̉ quippe tanqͣꝫ coruſcus quidā ſol ſpūalis/ eccleſiaſticam machinā irradians. errorū quoqꝫ tenebroſas caligines ſua nitenti puroqꝫ fulgore diſpergens. Uidet̉ inſuꝑ qͣſi fluuiꝰ ille paradiſi in quatuor ꝑtes diuiſꝰirrigās vniuerſā ſuꝑficiem terre. ¶ Sed heu hic nihil apud nos ex omni parte beatū. Ingerunt ſe rurſus cogitatōi mee non pauca lugubria/ ⁊ q̄ ſeuerā correctōis aut emēdatōis manū exigūt. qͣle ē illd̓ ꝙ ꝯtētōſe opinionū atꝫ ſententiaꝝ ꝑtialitates quedā illic nimis pertinaces ꝑſtrepūt. que et ſtudium veritatꝭ interrumpūt plurimū. ⁊ totū vniuerſitatis corpꝰ actuoſum inqͥetū et pa rum modeſtum/ et tumultuoſum magis qͣꝫ ſua reqͥreret ꝓfeſſio cōſtituūt. Ab his inqͥetatōnū phas ꝯtētionūqꝫ fluatibꝰ velī vos qͣntum extiterit alienos effici Neqꝫ fruſtra niti om̄es exuꝑare conatꝰ imꝓbos ꝑuerſorū. p̄ſertim vbi ex altiori trahunt ſue factionis aut imꝓbitatꝭ originem. Capiteqꝫ dico. alioqͥn nūqͣꝫ pax vobis. nūqͣꝫ ſecuritas et ſtudio veſtro nūqͣꝫ decēs tanqͣlitas dōa bit̉. Obſunt p̄terea ꝑtialitates q̄dā affectate. ⁊ vincēdi ꝑtinax animoſitas. ꝑſonarū inſuꝑ natōnum/ vel p̄acceptio vel cōtēptꝰ Non enim ſinunt ābulare ī domo dn̄i cuꝫ ꝯſenſu ꝑ veritatis atꝫ charitatis iter. quod cōmune pacificum/ et a talibꝰ expeditiſſimum eſſe debꝫ Cum chriſto enī neqꝫ aduena/ neqꝫ ſcitha/ neqꝫ barbarus ¶ Alium 5 ſubinde in chriſto cerno vniuerſitatis ſtu dio defectum et hunc qͥdē maximum. Iſte eſt circa iuuenum diſciplinā in moribꝰ īmo ⁊ infundamētali primitiuoꝝ ſuoꝝ eruditi one non mediocris defectꝰ/ aut error. agē te hoc vt pl̓imum nimis exuberāti pedago goruꝫ multitudine. quoꝝ aliqͥ ſalua laude bonoꝝ ⁊ abſqꝫ cōtumelia cuiuſqͣꝫ dixerim vel ceca ignorātia/ vel ſegni neglientia. vel queſtuoſa maleqꝫ placēte adulatione: vel inepta leuitate vel quod intolerabiliter pe ſtifeꝝ eſt contagioſo ꝑuerſiſſime vite exēplo ip̄is ſuis ſcholaribꝰ noxij ſunt. aqͥbꝰ nō extirpāt malas inclinatōnum radices. ſed nutriunt ⁊ augmētāt. dum vl̓ corrigere eos ne abeant extimeſcunt. vl̓ qꝛ religio pietas qꝫ ſordēt eis et ſuum indignum officio de putāt talia ſuos edocere ſcholares. aut qm̄ verent̉ ne docētes illd̓. qd̓ negligunt incidāt illud imꝓperium pueris etiam notiſſimum/ Turpe eſt doctori cum culpa redar guit ip̄m. Sic adoleſcētie frena laxant̉. ſic eunt in ad inuētiōibꝰ ſuis dimiſſi ẜm deſi deria cordis eoꝝ. ⁊ ꝑ vitioꝝ auia ruunt p̄ci pites. Fiūt exīde cōtūelioſi. vagi. petulantes īobediētes. ꝓni ad īimicicias inferēdas impatientiſſimi ad illatas. irreligioſi prete rea nihil amplius a paganis d̓ chriſtiana religionē ꝑdocti. Poſtremo vt de qͥbuſdā Iudas apl̓us ait Macule ſunt. vel vt vul gus loquitur ſacci carbonum. alter alterū peſſimis modis maculantes. Sed et qua les. domi ſunt foris in ẜmonibꝰ palam faciunt. vbi ꝓ ſūma que ibi obſeruanda erat morum modeſtia inſolentiſſimis atꝫ incō peſcibilibus ſibilatiōibꝰ. geſtibꝰ ⁊ obmur murationibus omnia cōfundunt et verbū dei cū ſuo euangeliſante probroſe ſpernūt impediunt. turbant. et obrūpunt Nec ꝑuū exiſtimandū eſt illud incommodū. quoniā ſatis eſt ſcitum illd̓. Ar. Non parum refert iuuenem ſic vel ſic aſſuefieri. Et qꝛ certe ex non bn̄ morigeratis/ et ex ſiniſtre inſtructꝭ adoleſcentibus fiūt iuuenes atꝫ viri poſt modum/ non tm̄ īutiles reipublice vniuer
