¶ Nouus theologie auditor 1 pure phiſicalia/ aut methaphiſicalia/ aut qd̓ amplius pudet logicalia ſub terminis theologicis inuoluta miſcuerūt. ¶ Preterea ad ẜm et p̄ſumpto vel p̄ſuppoſito pͥmo ſpectent hiſtorie ſacre/ in quibus fit rc̄e viuentiū cōmemoratio vt dialogus Gregorij eccleſiaſtica atqꝫ triꝑtita hiſtorie. collationes et vite patrū cōfeſſiones Auguſtini et ſacre ip̄ius alioꝝqꝫ meditatiōes. diuīa rhetorica Guilhel̓. ꝑiſien̄. legende ſanctorum ec ſil̓ia. in qͥbus eſt ardens lectio et ad virtuoſus impetus capeſcendos vehemēter extimulans. tm̄mō pͥus non elatus pre ſtetur inſtinctus. vbi ſpeculationes altiſſimas pulcerrimas atqꝫ ſaluberrimas ſubti lis ſi ſimplex fuerit ſtudioſi oculus inuenit Et errant ꝓfecto qui iſta tanqͣꝫ rudiora ⁊ fa cilia dicūt obſtare ſubtilioribꝰ agnoſcēdis dummō tꝑe ſuo et menſurate retractentur. Spectant nihilominus ad hec miſtice di uinarum ſcripturarū expoſitōs. qͣles apud celebres ſanctiſſimoſqꝫ doctores plurime ſunt quales apud Greg. in moralibꝰ et paſtorali quales apud Bern̄. ſuꝑ canti. apud venerabilem Richardū in ſuo de contemplatione et alijs oꝑbꝰ ſatis nunqͣꝫ admirā dis. quales apud. G. ꝑiſien̄. qͥ miro grato qꝫ opificio ſpeculatiuā cum ſuis moralibꝰ abſqꝫ cōfuſione ꝑmiſcuit ¶ Teterū ſcriptis gentiliū ſe non tradere ſed cōmodare/ et ea velut ꝑegrinādo ꝑcurrere nequaqͣꝫ improbauerim. tum ꝓ copia ſententiaꝝ moraliū tum ꝓſtilo et ornatu verboꝝ. tum pro poematum ⁊ hiſtoriarū qualicunqꝫ peritia. de mum ꝓ oblectamento quodam ex varieta te lectionis. quanqͣꝫ et in ſacris doctoribuſ vt in Augꝰ. de ciui. dei. in Oroſio. in Hieronimo Lactantio ⁊ ſil̓ibꝰ iſta abundāter nec minus ſi nō plus vtiliter inueniēda cre diderim. ¶ Rurſus quolibet triū ex p̄dictꝭ aliter et aliter tractandū eſt. ¶ Primuꝫ diſputatiua inter cōſocios diſputatione robur ſumit. diſputatiōem intelligo nō ꝓteruam nō ceruicoſam. nō amaram nō ꝑtinaci aīoſitate tumultuātem. ſed modeſtā/ qͣlē eſſe decet veritatis inquiſitionē. que acuet et excitet ingeniū. quę ſtudiū renouet et inflammet. que ſtabiliat qͦꝫ veritatis poſitio nem falſitatis oppoſitione patefacta Hinc ſit vt nō extimeſcat ſtudioſus etiā in ꝓpatulo defendere qd̓ ſecretius ſe bene didiciſſe cognouerit. ¶ Atuero p̄exigitur in ſcd̓o ſi ꝑfici debeat ſecretū ſilentiū/ ſepoſitū interī ab omni turba non ſolū hoīm ſed ſolicitudinis et cure tēꝑalis. īmo et a priori ſtudio vacare tūc neceſſe eſt qm̄ ſano quietem animō p̄ſtare nequit qͥ loquit̉ Tunc mēs clau ſo ſuꝑ ſe oſtio ad ea legerit diſcat affici. ꝓponat ſibi qͣꝫterriblis deus ſuꝑ filios hoīm qͣꝫ ſeuerus improbis ⁊ electis miſericors. ¶ Cōſcendat eternitatis ſpeculā. vn̄ videat cū ſapiente qm̄ vanitas vanitatū et omīa vanitas. Nō diſcurro ꝑ plurima qm̄ ſapida eoꝝ q̄ dicta ſunt lectio docebit de oībꝰ. Addam exꝑtus ꝙ nihil ferme qͥeti mentis et cōtemplationi plus inſidioſum. nihil ita p̄cioſiſſime rei tꝑis ſcꝫ cōſumptiuū. nihil poſtremo ꝑfectioni ſcholaſticoꝝ aliūde ꝓbatoꝝ plus obuians. quemadmodū collo quia nō ſolū praua q̄ corrumpunt bonos mores. ſed illa etiam que ſuꝑflue diuqꝫ ꝓtrahunt̉/ aut ſuꝑ rumoribꝰ vulgo volitantibꝰ aūt ſuꝑ ludicris pluribꝰ/ et ineptis fabulationibꝰ aūt ſuꝑ cōtentionibꝰ hominū in aduerſa tendentiū ⁊ ſil̓ibꝰ quibꝰ a mane vſqꝫ ad veſperam. īmo ꝓfundam plerunqꝫ noctem dies ſenſim atterit̉. ꝑ que dū ſe oblectauerint vel ignauie. vel indignationivel faſtidio ſuo mederi putantes. triſtioreſ et inqͥetiores ⁊ mēte diſſipatiores remanebunt Fallor ſi vnqͣꝫ aſcendet in montē dn̄i in arcem cōtemplatiōis qͥ non ad vaniloquas huiuſcemodi fabulatiōes factus fue rit ſicut hō nō audiens/ et ſicut mutus nō aꝑiens os ſuū. Et hoc bonū vn̄ in domīo glorior attulit matris cura ꝙ huiuſcemōi cōfabulationes frequēter ſuſtulit/ mihiqꝫ loqui et vacare paſſa eſt qm̄ rarijs admod̓ alius cū qͦ mutuos miſcere ẜmones collibe ret tanta moꝝ erat inter nos ſtudioꝝqꝫ va rietas. Proſunt tn̄ nec nego ꝓbatoꝝ viro rum colloquia. qͥ aſcenſum cōtemplatiōis et ſue arduitatis. diſcrimina ſuo labore ſu iſqꝫ ꝑiculis exꝑti ſunt Deniqꝫ tertiū.i. extre mū ex pͥmis duobꝰ genitū ac nutritum vbi p̄dicatio nūc inter paucos familiares nūc palam cōſummat̉ vbi ſumoꝑe curioſuꝫ oē et omne ſcandaloſum ⁊ breui verbo qͥcqͥd audientiū caritatē edificare nō hꝫ fugiendum reijciendūqꝫ eſt. Ad qd̓ qͣꝫta diſcretionis cautela ſit adhibenda/ paſtorale vos gregorianū ꝑdocebit bn̄ valete tandē ſocij et frēs p̄cipua caritate cōiuncti. bona facite ſtudia vr̄a ⁊ me or̄oibꝰ veſtris cōmenda tū habetote. Superueniat manſuetudo ⁊ corripiamur. ¶ Finit. 88 2
