Tabula quattuor librorū Summarium libri de conſolatiōe theologie. N prohemio notā tur quatuor cauſe theologice cōſolatiōis que ſunt Spes Scriptura Patientia Doctrina. In primo metro deflet̉ mi­ſeria ciuilis diſſenſionis. In prīa pro­ſa pͥmi libri colloquūtur monicus id eſt ſolitarius. volucer id eſt nūcius int̓me­dius/ ſuper ſtatu peregrini ſeu viatoris/ de eius conſolatiōe theologiā. In ſecūdo metro ponitur laus theologie in hoc eſt efficax conſolari. In ſecūda proſa ponit̉ primo theologia ſuam ſolatōem inchoat vbi et vnde deſinit phi loſophica cōſolatō/ ſcilꝫ cuncta agimꝰ ante oculos iudicis cuncta cernētis. Am plius. triplex eſt iudiciū dei vnde con­ſurgit ī nobis ſpes timor/ quomodo ſe comitātur Amplius. cum ſobrietate poteſt vtiliter recogitari tradi conſide­ratio iudicioꝝ dei in predeſtinatōne re­probatōne ſicut fecit apoſtolus. Et dein de qualit̓ oritur inde cōſolatio intima et ſolis expertis cognita In tertio metro agitur de ſentimento talis conſolatiōis. In tertia proſa agitur primo in ſpecia li ſi cauſa ſit aliqua cur deus iſtū vel illuꝫ predeſtinauerit. Deinde qua cautela talis ꝯſideratio in particulari debeat aut poſſit admitti. Demū quo pacto poteſt quietari ſpes in deo In quarto metro ponūtur exempla quomodo per tentatō­nes non euellit̉ ſpes. In quarta proſa traditur pͥmo in quo ſpes conſiſtit de nullo hic eſt deſperādum. Amplius quo modo ſummā deſperatōem venitur ad ſpem. quātum ſit vtilis conſideratio di uine predeſtinationis: Rurſus agitur de corroboratōne ſpei exemplo ſanctorū et quomō ſtat cum libertate. nec tamen ple ne poteſt hoc intelligi ſine gratia dei que eſt vnctō docens de om̄ibus. In quīto vltimo metro ponit̉ comparatio cuiuſdā naute qui ex medijs tempeſtatibus exilit in locum tutū et ſecretum. De ſecūdo libro N prima proſa ſecundi li(tabula bri fit ſermo de ſtatu peregrini inter ſerendo de varijs ſpeciebꝰ falſe ſpei. ad­dendo ex cōſideratōne diuine bonitatꝭ omnia libere gubernātis; ſumit̉ ſecunda cauſa theologice cōſolationis. In pri mo metro reprobat̉ opinio philoſopho­rum deus agit de neceſſitate nature ſi­cut ſol lumen ſuū. In ſecūda proſa da tur ratio cur diuina volūtas eſt dicen da agere ad extra de neceſſitate nat̉e Quo modo preterea ꝓcedit aliter theologia qͣꝫ philoſophia Addit̉ diſtinctio trimēbris de voluntate humana et de cōformitate eius ad diuinā. In ſecundo metro de­clarat̉ qualit̓ affectōes et induſtrie ſpar ſim ſunt in brutis aīmalibꝰ/ collecte ſunt in homine in eius ratione cui ſubditur eius appetitꝰ In tertia proſa fit cōque ſtio ſuper difficultate quā patitur liberū arbitriū in regendo corpus cōformit̉ ad rectam rōem de modo conformādi vo­luntatē humanā diuine exemplo chriſti. Tandem cauſa redditur de varietate iu­dicioꝝ hūanoꝝ In tertio metro datur ratō diuerſificatōnis iudicij rōnis per ſi­militudinē luminis viſi nubes aut in ſpecul̓ variatis In quarta proſa fit in­ueſtigatio qualiter adiuuat̉ libertas arbi trij Et infert̉ nihil eſt caſuale vel fortui tum in ordine ad primā cauſam. et iuxta quē ſenſum ipſa poſſet dici fortuna vel fa tum. Addit̉ qualiter ex his que deus in­uenitur reuelaſſe preſciuiſſe pulcerrime ſalubres veritates eluceſcūt In quar to metro docemur ſub exēplo quadrupli ci qualiter inſequi debemꝰ dei voluntatē. Tabula tertii libri N prima proſa tertij libri poſt recapitu­latōem inchoat ſermo de cōſolatiōe theo logie patientiā deſcribendo quid ſit ze­lus. In primo metro docet̉ ſimilitu­dinē ignis fuliginis qͣꝫtum periculoſus eſt zelus ſi non gubernet̉ ratione In ſe cunda proſa deducit̉ hoc idem affectus humanos dando cauſam cur zelus tur­bat iudiciū velut in ſomnijs. Qualis pre terea zelus eſſe debeat tam in habētibus auctoritatē regitiuam qͣꝫ in carentibꝰ ea. Deniqꝫ notantur plures cauſe turbatiue zeli in rectoribꝰ In ſecūdo metro lauda tur vita ſolitaria ſibi vacās In tertia ſa fit ſermo de illoꝝ zelo qui habēt re­gimen aliquod publicū/ docēdo ſub qui