De conſolatione theologie buſdam regulis qualiter vbi debeāt vti vel vti zelo ſuo In tertio metro do­cemur quilibet ſit cōtētus vacatōe ſua et ẜm illam bn̄ agat ita proderit om̄ibꝰ nec ſe ledet. In quarta proſa declarat̉ quō ſolitarius poteſt om̄ibus proficere. Deinde ſubiūgitur ſermo de patientia in ea cōſolatio theologica reponatur. In quarto metro ponit̉ vtilitas patien­tie ſub exemplo Iob afflicti. Tabuia quarti Il­N quarto libro proſa prima loqui(bri tur de trepidatōne conſciētie humane re ſpectu iudiciorū dei. Et nihilominus labores aſſumendi ſunt pro republica et adiutorio aliorū fundādo ſe in doctrina ſacra. In primo metro datur ratō cur deus legem naturalē dedit in ſcriptis la­pideis. dehinc in euangelica lege repeti­uit. In ſecunda proſa ponit̉ diffuſe di ſtinctō de triplici certitudine; addendo liter intelligi debeat illud Gregorij. Bo­narum mētium eſt culpam agnoſcere vbi culpa non eſt. Et qualiter poteſt hoc ſine mendacio fieri. In ſecundo metro docemur qualiter vti debeamꝰ ſcrupulis orientibus ex preteri­tis culpis. In tertia proſa fit iterum ſermo ſuper ea dem re: docendo ſerenatio conſciētie ſentimenta deuota eſt ſignum efficax diuine gratie gratum facientis. Additur de modo ſe habendi reſpectu ſcrupulorū conſurgentiū circa ea que ſunt poſterius agenda. et qualis certitudo ſufficit vn­de colligitur. In tertio metro loqͥtur precepta legis nature ſunt etiā precepta fidei ac legꝭ euā gelice. conquerendo de erroribus contin gentibus circa ea. In quarta proſa loqͥtur incidēter de the­ologis iuriſtis quales eſſe deberent les aliqui ſunt. Concludendo in mora li negocio poteſt vniuerſalis ars tra­di/ que cōferre ſufficiat certitudinē in ꝑ­ticulari quolibet agibili/ quin cōfurgere poſſint ſcrupuli mentis inquietatiui. In quarto metro docet̉ quomō pax men tis poſſit aūt debeat inueniri. In quinta proſa ponitur ſub ꝑſona the­ologie/ grandis oratō cōſolatoria ſuper caſibus humanis. noīatim illius qui tūc franciā cōturbabat. Concludendo ſupre conſolatiōis theologie gradū/ in ani mi preparatōe ad martyrium. Explicit tabula quatuor libro rum de conſolatione theologie. Nota pro intelle­ctu huius dyalogi. volūcer eſt intellle­ctus diſcurſiuus ratiocinatiuꝰ. Moni cus eſt intellectus meditatiuus inquiſi tiuus. Peregrinus eſt homo cōtemplati uus ſimul actiuꝰ Pro ſenſu vero litte­rali notandū/ eximius doctor Ioh̓. de gerſon ex concilio cōſtantien̄. recedēs franciā ꝓpter minas ducis burgundie pe­tere auderet Seceſſit in montana Ba uarie Ibiqꝫ in Rathembergopido; anno dn̄i. Mccccxviij. conſcripto hoc dialogo introducit volucrē nuncium a ſe peregri no; ad Iohānē monachū fratrē ſuū/ qui prior celeſtinorū lugduni degebat/ profe rentē quēadmodū theologiam ꝑegrina tionē ſuam conſolet̉. Et ſicuti Boetiū de conſolatōe philoſophie in forma ſcriben di imitat̉. Ita etiam cōſolatiōis argumē tum vbi ille dimiſit; hic cōtinuare conat̉ Sequitur Liber primus de cōſolatione Theologie. aa 3