¶ De cōſolatione theologie Ui vel arte pelli. Duc petimꝰ quo vis mora nulla ſit. Ibit alacris mens. Si caro tardat; per qͣꝫ pericula Cuncta te ſequetur. Grata. nec inualido cum murmure Perget aūt trahetur. Cur peccata ſciēs cumulet noua Dum licet mereri. ¶ Explicit liber ſcd̓us. I IIncipit̉ liber tertiProſa prima. ¶ Monicus Sſum volūcer deſiderans rurſus ex te audire verbū ſuper cōſolatione peregrini. ſolicitam enī ſuper hoc auidita tem/ ex ꝑuigili cordis mei cura/ que te loco temporeqꝫ preuenit intelligis. ¶ Uolucer ¶ Spes vt dixi monice ſolatur eum/ cōfugens ad deum tanqͣꝫ ad thronū gratie. ad templū ⁊ aram miſericor die. ad arcam federis. ad libertatis aſilum ad firmā petram. ⁊ ſolidū littus. A natura ſiquidem ita videmus inſtitutum vt debi lior innitat̉ fortiori. ſicut vitis vlmo. edera quercui. naufragus tabule/ puerulus matri. Solatur ip̄m preterea ſcriptura ſacrareuelans decurſum mundani regiminis/ a prima volūtate liberrima/ cui noſtra cōformis eſſe debet. Quēadmodū vero per ſpem vis iraſcibilis. ſic per hmōi conformitatē rationalis ordinat̉/ et ex cōſequenti cōcupiſcibilis/ dum ita fuerit cōformis et ſubdita ꝙ ipſius ⁊ dei ſit vnum velle et vnū nolle quod amicicie ꝓpriū eſt. ¶ Uidens aūt ꝙ iraſcibilis ꝑ impatientiā contūbat̉. ⁊ per ignorantiā ſeducit̉ rationalis Deinceps igitur ꝯplebit̉ ſermo ſuꝑ impedimentis hmōi tollendis/ primū ꝑ patien tiam. alterū per doctinā/ vbi nōnulla que in prioribꝰ dici potuerāt/ inſerent̉. ¶ Mo nicus ¶ Placet qd̓ dicis qm̄ et dictoꝝ recordationē ſummariā/ ⁊ dicendoꝝ lucidū ordinē tradis. ¶ Uolucer ¶ Locuturꝰ ergo de ꝯſolatione ꝑ patientiā recte mihi videor id agere ſi de moderaminezeli incho auero. habet itaqꝫ zelus inter paſſiones vehemētiā multā. Audi ſapiētē Dura ſicut ī fernꝰ emulatio. Prefert inſuꝑ ſibi ſpēm iu ſticie qͦ fit efficacior ad nocendū dū deuiat Quid enī efficacius ad nocendū qͣꝫ familiaris inimicus. ⁊ qͣꝫ demoniū meridianū/ quod in angeluꝫ lucis ſe tranſfert? ¶ Por ro zelus et ſi qūqꝫ ſignificat inuidiā. qn̄qꝫ odium. aliquādo imitationeꝫ. vtemur hic zelo ꝓut eſt deſideriuꝫ vehemēs quo quis incitat̉ ea tollere que rei ſibi dilecte videntur aduerſa. Sic homo zelat pro vxore/ ne mechus abutatur ea/ et hinc zelotypia. ma ter pro filia ne violetur. iuſtus ꝓ domo dei volens ab ea tollere quicquid viderit ſcan daloꝝ. Unde iſtud eſt. zelus domꝰ tue comedit me. Cuius recordati ſunt diſcipuli chriſti/ dum eijceret vendentes ⁊ ementes de templo ſeu domo dei. Zelū hūc vltimū laudauit qui dixit nullū eſſe deo acceptiꝰ ſacrificiū qͣꝫ zelū animaꝝ. vere quidē ſi comitetur ip̄m beniuolentia/ diſcretio/ ⁊ con ſtantia. que tria ſi deſerat aūt contēnat zelus. recte ꝯꝑaueris ip̄m gladio bicipiti in manu furioſi. igni rurſus et fulmini ſine obice ꝑuaganti. Primū metrū tertij monocolon choriambicū aſclepiadeuꝫ currēs cupuo carmie Horac Mecenas atauis edite regibꝰ. Ngēs flāma rapax libera ſi manet Mox ſup̄ma domꝰ ꝑuolitās vorat Quo plꝰ abſqꝫ mō torrida cāduit. Eſtas/ fulguribus crebrius emicat Eliſusqꝫ vapor diſſipat infima: Eſt igni ſimilis zelus/ et eſtuat Intus cor ſtimulans. quo vehemētior Incumbit cohibe/ fac teneat modum. Collidunt in eo ſe pariter duo Affectus/ nimiū ſingulus improbꝰ. Hinc impellit amor hinc furit odium. Zelus nam quia rem diligit ⁊ colit Ledi non patitur/ protinus incitus Ira corripitur recta nec inſpicit. Odit/ perſequitur/ nec requiem capit. Fingit iuſticiam/ tendit in ardua Supra poſſe ferox frangitur ⁊ ruit Secum multa trahens que pereūt ſimul. Decūda proſa tertij. ¶ Monicus. Omneeſꝰ excuſato volucer ꝓpt ītētōꝫ boni finis/ etiāſi leſerit vt. duꝫ vult tollere ſcādala a domo dei/ ſatagēs ab hoībꝰ vel hereſes corrigi vl̓ ſymoniā abijci. l̓ tyrānidē ꝯpeſci. nōne ſuf fragat̉ ſibi vbū xp̄i Si oculꝰ tuꝰ qͥ ē intētio fuerit ſimplexto. cor. tu. lu. erit. ¶ Uolucer
