Seite
De cōſolatione theologie id qd̓ de ſe licet. ſed qd̓ expedit id eſt qd̓ ex pedite fit. attenta circūſtantiaꝝ qualitate. Turbat alios incōſtantia ꝓſecutionis eoꝝ que bene precōſiliata. ꝯcluſa. incepta qꝫ ſunt/ quos vel ira ſuboriens/ vel huma nus timor infortunij contra ſe vel affines deijcit a cathedra iudicij. Quo ꝯtra ꝑti nacius obfirmant̉ alij in male p̄conſiliatꝭ et ceptis/ fatuo quodā pudore victi/ ne vin ci videant̉/ exemplo militū quos in certam vltro mortē vicioſus fuge pudor impellit Quid exiſtimes p̄terea de ꝯſiliarijs mē dacibꝰ ⁊ corruptis a quoꝝ ſeductione vix aliquis in potētatu ꝯſtitutus ſecurus eſt. Quid de notarijs ⁊ ꝓmotoribꝰ. Sed rege rit̉ culpa in eos qui tales eligunt nec corri gunt. qui ſola inſuꝑ ſibi placentia dici vo lunt/ qualis erat achab. Ueruꝫ eſt quippe illud ſapientis Princeps qui libenter au dit verba mēdacij omnes miniſtros habꝫ impios. Efficaciſſimū inſuꝑ corrupti­uū zeli boni ⁊ debiti notat ſcriptura cū ex­perientia eſſe munerū receptionē a manu lingua vel obſequio. vnde ſequit̉ acceptio ꝑſonarū/ ſimili ꝓ reatu damnās vnum. ab ſoluens alterū/ que omnia ꝓhibuiſſe legit̉ cognatus moyſi/ dum eidē optime policie formā deſcriberet. Sūt qui ſe ſufficien ter exiſtimāt rēpublicā regere ſi cōſtitutio­nū onera multiplicauerint. Si ſnīas pe­nales vt excōicatōes fulminauerint. mane ant aūt ip̄i negligentes/ ſimiles facti peda gogis reprobis qui negligentiā ſuā ⁊ igna uiam purgare ſe putant/ ſi pueris ſuis cō­minationes crebras indixerint/ ſi verberi­bus eoſdem affecerint. Inuenies alios ſuis ita ꝯſtitutionibꝰ poſitiuis inherētes. vt nullaꝫ ep̄ikeie virtutē admittere velint/ ſciant aūt poſſint apud quos ſummū ius ſepe ſūma iniuſticia fit. Alij paſſim hac epikeie vel equitatis regula ſic abutunt̉ ꝙ nihil in legibꝰ. nihil in ꝯſtitutionibꝰ et re­gulis ſuis manet ſtabile. cū tamē p̄cipuuꝫ cuiuſlibet policie/ etiā in monaſterijs/ regi men/ ex rationabili leguꝫ ſuarū ſtabilitate reſultet. Amplius quid de ꝑuerſis ſcan daloſiſqꝫ moribꝰ cenſendū eſt ex quibꝰ red ditur contēptibilis tam vita qͣꝫ auctoritas regitiua/ vnde ꝯſequēter inobediētia ſub­ditoꝝ prouenit. iuſte prorſus. vt in eo dn̄i puniant̉/ in quo delinquūt. Adam in exē­plo eſt/ cui in deū peccāti facta ſunt omnia prius ſubdita rebellia ſimul ⁊ aduerſa. ita etiā vt caro ꝓpria. Quid ꝙ aliqn̄ pecca­ta ſubditoꝝ redūdant in p̄ſidētes? nec mi­rum/ dū ꝯſortes ſunt in malicia ꝯmittēdo vel omittēdo. ſicut Hely legimꝰ ad filios: Illud vero magis ſtupendū exempli gr̄a in Moyſe qui rector virtuoſiſſimꝰ extitit cuiꝰ hec verba ſunt. Nec miranda ait indi­gnatio in populū cū mihi quoqꝫ iratꝰ dn̄s propter vos dixit. Nec tu ingredieris illuc non dubiū in terrā ꝓmiſſionis. Moni cus Durus eſt hic ſermo ꝓ regentibꝰ o volucer. Uolucer Durus fateor ad̓o ꝙ beatos p̄dicare compellor illos qui ſoli tudine ſua ꝯtenti ſunt/ quales papa Gre­gorius ſuſpirauit habentes hanc a deo gͣ­tiam ꝙ abſoluti ſunt a vinculis publici re giminis. Preconiū itaqꝫ ſuū canamus placet. Secundū metrum tertij dactilicū archilochiū tetramētū. vt il lud nonū quarti de ꝯſo. phi. Puro claruꝫ lumine phebum. Onacha clauſtri vita recludens. Semet ſeptis/ mortua mundo Cuiꝰ regimen ferre recuſat­Pompasqꝫ ſuas deſerit omnes/ Animum ſuperans/ imperioſa Regnat. celle conditur antro Regio fit ei manſio celi Nil ſibi vane gloria laudis/ Nil fallacis gratia fame Garrula palpans. lubrica nec ſpes Complacet horret ferre tumultus Trepidosqꝫ metus/ anxia vota Qualia medijs vrbibus errant. Nanqꝫ aſſiquis turbine vaſto Ceditur curis publica vita. Que preſumit debilis in ſe Homines proprio ponere dorſo Quorum nugas/ crimina/ fraudes/ Lites rabidas/ vulnera/ mortes Anxia portat. calculus arta Dandus ſuꝑeſt cum ratione Quid tantis iuuat vltro periclis Subdere vitam mox perituram Scrupulosqꝫ pati iugiteracres/ Intro vermem cor lacerantem? Ludicra vanaqꝫ quanta recurſant Quot crudelia/ turpia/ feda Haurit ſenſus diſcolus/ extra. Unde cor vrit zelus amarus Uel dolor aſper. dira vel ira.