¶ Practice cōſcripta65iutores/ non compulſores/ non preuentores/ ne dicamus. Manꝰ noſtra excelſa/ etnō dn̄s fecit hec oīa. ¶ Pn̄t aūt duodecimīduſtrie p̄ſuppoſito pͥus afflatu dn̄o ꝓ practica theologie miſtice ſub totidē cōſiderationibꝰ annotari/ Prima dei inuocationēattēdere. Scd̓a ꝓpriam cōplexiōem agnoſcere. Tertia ꝓpriū officiū vel ſtatū aſpicere. Quarta ſemetip̄m ad ꝑfectiōem extēdere. Quinta occupatiōes effugere. Sextacurioſitatem deponere. Septima longanimitatē aſſumere/ Octaua paſſionum vl̓affectionū origīes aduerter̄ Nona tꝑs idoneū et locū inqͥrere. Decima. ſomno ⁊ cibomoderāter indulgere. Undecima meditatiōibꝰ pijs generatiuis affectuū ſilēter inſiſtere. Duodecima ſpūm a fantaſmatibꝰ auertere. ¶ Has igitur induſtrias nouiſſime ſtudui redigere ad formā qͣndaꝫ tractatuli dum poſt laborioſam legatiōem vtināfructuoſiorē ſuꝑ negocio pacis eccīaſticeregredi tandē datū eſſet a roma ad Ianuāvbi p̄ſtolabamur cōuētiōem iurata ⁊ ꝯcordatam marſilie/ ꝑ duos cōtendētes deberecōpleri in ſaona illic pendēte noſtra qͣ fruſtrati tandē ſumus expectatione. Ego nevacatiōem datā male vacādo cōſumerem/ſed obedirem dn̄o dicēti ꝑ ꝓph̓am/ vacate ⁊videte qm̄ ego ſum deus vacani vt viderēqua ratione/ qͣ ve induſtria cōtingeret eēntiam dei cū ſua exaltatiōe/ cōtemplādo cognoſcere/ ⁊ cognoſcēdo cōtemplari.Conſideratio. I.Myſtice theologie practice tres vocationū modos ẜm triplicē in deū cōuerſionemaīe. ⁊ triplicē ſtatu tendētiū oſtendit.¶ Induſtria prima.nocanioem anēdere ¶ Noi.cat deus ad ſalutē oēs hoīes/ ſiquidem vult oēs hoīes ẜm apoſtolū. ſaluos fieri. hinc ille naturalis apud vniuerſos indelebiliſqꝫ ad btītudinē appetitus. nihilominus in viadiuine vocatiōis alius ſic alius ſic ambulat. ſecūdū diuiſiōes gratiarū/ āmīſtrationū ⁊ operationū vt deducit apl̓s. Alij qͦdē ꝑ ſpiritū dat̉ ẜmo ſapīe. alij aūt ẜmo ſcīe. alij fidesalij gr̄a ſanitatū. alij oꝑa virtutū. alij ꝓphetia. alijdiſtinctio ſpirituū. alij gr̄a linguaꝝalij interp̄tatio ẜmonū. Hec aūt oīa operatur vnus atqꝫ idē ſpūs/ diuidēs ſingulis ꝓut vult. Sicut corpus vnū eſt ⁊ mēbra hꝫdiuerīa lofficiaqꝫ varia. Ecce qꝫ ſermoſanientie qui cū gratia cōtemplatiōis plurimūſil̓is eſt/ vel eadē reputat̉/ datur. ꝑ ſpiritumhuic aūt illi nō oībus ſicut nec gr̄a ſanitatū/ nec fides. hoc ē vt arbitror pax in eredēdo/ nec oꝑatio v̓tutū/ nec ꝓphetia/ et ita dereliqͥs. ¶ Quēadmodū igitur nō oēs vocatos ad gloriam adipiſcēdam conari conuenit ad quālibet adminiſtratiōis vel oꝑationis grām indifferēter/ Sic nec vniuerſos oꝑtet ad ſapīe vel cōtemplatiōis ſtudium ſe t̓radere. Hoc in ſciētijs vel artibꝰ reliquis docuit etiā ph̓s/ ⁊ poſt eū tullius/ debere politiſantes attēdere/ qꝛ nō oīa poſſumus omnes. Et hoc clarius eſt qͣꝫ vt curioſius indigeat declarari Quāuis aſſignatōcāꝝ in ꝑticulari ſit varia/ ⁊ frequēter electōdifficilis/ iudicādo de quolibet tu ad hancoꝑatiōem in corꝑe miſtico. tu ad illā elcūses coneris facere certā vocatiōem tuaꝫ adſalutem. ¶ Prodeſt vero nō mediocritercōſiliū acciꝑe/ ⁊ accepto credere viroꝝ exꝑtoꝝ ſpūaliumqꝫ qͣles iudicant de omnibꝰ.Iuuat iuſuꝑ circūſtātias ꝑſonales attēdere vt corꝑis ſic vel ſic cōplexionati. Statꝰqͦꝫ in republica/ loci p̄terea/ ⁊ tꝑis/ vel mēorie ⁊ iudicij/ aut qͣlis in iraſcibili/ qͣlis in rōnali/ qͣlis in cōcupiſcibili reꝑitur. ¶ Hincfacit vt nō oēs ad grām vocati cōtemplationis/ pn̄t qn̄qꝫ ſublimius ferri ī deū trepidi ⁊ anxij tanqͣꝫ in ſeueriſſimū iudicē ſuū ⁊mgr̄m auſterū cuiꝰ irreuocabilis eſt condēnatio. Rugiūt hi frequenter a gemitu cordis ſui plāgentes ad deū. Quis nouit ptātem ire tue ⁊ p̄timore tuo iram tuam dinumerare? Et illud ſi iniqͥtates obẜuauerꝭ domine/ dn̄e qͥs ſuſtinebit. Illud inſuꝑ Nonintres in iudiciū cum ẜuo tuo dn̄e/ qꝛ noniuſtificabit̉ in cōſpectu tuo omnis viuensRurſum quoqꝫ Dn̄e ne in furore tuo arguas me ⁊c̄. Et varia in hanc ſententiā apudiſtos non tam deſideratur p̄miū qͣꝫtū eternū ſuppliciū formidat̉. qͣle ꝓfecto formidare cautum ⁊ licitum eſt. ¶ Inuenies alios ¶ yquos mircēnarios dicimus/ qꝛ mercedemꝓ obſequio celeſtem expetunt a deo/ tanqͣꝫrege liberaliſſimo aūt tanqͣꝫ a pr̄e mīarumet totius cōſolatiōis dicētes ei. Pater peccaui in celū ⁊ coram te iam nō ſum dignꝰvocari filius tuus/ fac me ſicut vnū ex mercēnarijs tuis Et hi quidem recte agunt tāqͣꝫ filij ſibi male cōſcij ſed nō vſqꝫquaqꝫ adꝑfectum ¶ Sunt alij rariores qui ani moo0 2