De tentationibus alijs requirerentur/ dicerent caſus tales minime peccata mortalia/ tunc ceſſanduꝫ cum ſuꝑiorum peritoꝝ cōcilio foret a fre quentatione ꝯfeſſionū fiducialiter nihil­ominꝰ celebrandū/ atqꝫ humiliter dicendū Domine non in iuſtificationibꝰ meis pro ſterno p̄ces meas ante faciem tuam/ quia nulle ſunt/ ſcio ſi milleſies confite­rer diſtricte diſcutere volueris me/ non ero mundus in conſpectu tuo. Sola nan qꝫ domine miſericordia tua mundabit me Ideoqꝫ in multitudine miſericordie tue ī­troibo ad altare ſanctum tuum in timore luo timens te plus offenderem ſi dimit­terem qͣꝫ ſi acceſſero/ eo tu in memoriam tuam ita fieri iuſſiſti ego multis debitor ſum pro quibꝰ orare teneor. Nulli debet dubium/ quin talis humiliatio plus acce­pta ſit deo qͣꝫ nonnullorum vana preſum­ptio/ qui poſt confeſſionem ſuam qualia cunqꝫ exertiola ſe diguos bene mundos reputant/ quaſi intrepide ad illa terrifica diuīa miſteria accedētes. Secꝰ āt eēt vbi haberetur fixa qͣſi certa ꝯſcīa de peccato mortali. Illud enim eēt confitendum. ſic de veniali quod de neceſſicate nunqͣꝫ ca dit ſub obligatione confitendum ſacramē taliter in ſpecie/ qͣꝫqͣꝫ quandoqꝫ perutile ſit Sed ſufficit confeſſio generalis. Nam ve nialia per diuerſa delētur/ vti confeſſione generali. oratione decuinica. tunſione pe­ctoris ⁊c̄. In nonnullis etiam eſt tam arta conſcientia vt qͣꝫto magis eam ſcoba­re per confeſſioneꝫ conantur/ tanto ampli­us quaſi inde fedantur/ propter plura no­uiter ex fricatione pullulantia/ que tamen frequenter modice aūt nulle ſunt reputatō nis. conſcientia talis non firmatur meliuſ qͣꝫ dimittendo eam in pace quiete. ſo lum imbre lachrymaꝝ irrigetur/ ſic fecun data celeſtis dono gratie ſolidet̉ Uenia le autem peccatū cōmuniter eſt omne illud quod factum eſt abſqꝫ rationis deliberatō ne quodcunqꝫ ſit illud/ etiam ſi ſit odiū vel ira contra deū/ aut horribilis blaſphemia Uel veniale peccatum eſt/ quando actus talis eſt/ qui non tollit debitam ſubiectio­nem hominis ad deum atqꝫ eius amiciciā ſeu dilectionem/ nec perimit debitum frat̓­ne ſocietatis vinculum ad proximum/ Iu xta ſimile in legibus ſecularibus politi­cis/ vbi quedaꝫ peccata morte puniuntur quedam non. qͣꝫuis ſint contra precepta ſtatuta/ quia non tollunt debitam ſubie­ctionem ad principem ac ad ciuilitatem et proximum. Ex quo elici poteſt/ non omne quod eſt factum contra preceptum/ aut votum/ aut iuramentum. aut etiam tra dei interdictum/ eſt peccatum mortale­quia in quolibet horum ſtat peccari poſſe per ſurreptionem quandaꝫ/ abſqꝫ ꝑfecto ratiouis ꝯſenſu/ qui ꝯſenſus nunqͣꝫ eſt in primis motibus/ niſi poſt deliberationem habitā vere vel interp̄tatiue que delibera­tio in aliquibꝰ citius in aliquibꝰ tardiꝰ fie­ri habet quod ſignanter addimus propter habituatos in bono vel malo. quia in tali bus habitus eſt quaſi ſimilis deliberatiōi. Sicut dicit Areſtotiles. ars ꝑfecta non deliberat. patet hoc in ſcriptoribꝰ cytha­riſantibꝰ. Sunt etiam quedā circa que ra­tio magis debet ꝑuigil qͣꝫ in alijs/ quod niſi fecerit interpretatur conſentire. No tent quoqꝫ puſillanimes ſcrupuloſi/ ſemꝑ tenemur agere meliora meliori mo do quo poſſum/ maxime ſub obligatione pectati mortalis. quoniā deꝰ omnipotens qͣꝫuiſ hoc poſſit a nobis licite exigere. quia ipſe dominꝰ nos ſerui eius. tamē ſicgere voluit. ſed contentus eſt/ vt certa que dedit precepta ſeruemus quod ſi fecerimꝰ ſufficit ſibi manebimꝰ in eiꝰ dilectiōe tia. Beati nihilominus qui ita eſuriunt et ſitiunnt iuſticiā. in obſequendo tanto dulci bonoqꝫ domīo/ vt poſſetenus aliqͥd ſuꝑerogare dn̄i ſui preceptis contendant. Beatus quoqꝫ qui ſemꝑ eſt pauidꝰ/ timēs minus debito feciſſe/ dummodo tamē ob­ſeruet ſemper: ne quid nimis. ne ſit iuſtꝰ nimium. demum ne nimis emungit ſanguinem eliciat. Itaqꝫ puſillanimes confortamini et nolite timere. Confidite puſillꝰ grex/ quia complacuit patri veſtro celeſti dare vobis regnum in ſecula ſeculo rum Amen. Finit. Tractatuſ eiuſdem de diuerſis diaboli tentatōnibus e gallico in latinū verſus; ad preces venerabilis pa tris domini Nicolai de Nuremberga.