¶ De ſacramēto aitaris Quiſquis hec recogitauerit/ alto et fideli animo. nō poterit nō amare amorē ſuum taleꝫ. qui pure gratꝰ eſt ex amore. nō ex me ritis vel vtilitate vel oblectatiōe. ſed ſolus amor ꝑ amorē. ꝓut Salomondictus eſt amabilis dn̄o nō qꝛ mereret̉ qui tāta demeruit. nec(vt dicit̉) ꝓ ſuis pulcris ocul̓ſed gratuito prorſus amore p̄ueniēte. nec aliud p̄ter amorē querēte. ¶ Tu fac ⁊ redde ſil̓r. ama amantē te ⁊ ſi nō pari affectu nec affatu. nec effectu Fac quod tuū eſt. de ſidera/ etſi deſiderare nō ſufficis/ deſidera deſiderare et cōcupiſcere. qm̄ deſiderium paupeꝝ exaudiuit dn̄s. Fiet vt aliqn̄ cor accēſum inflāmet̉ amore. ⁊ ita lucebit ⁊ ra diabit latiſſime amor tuꝰ/ ambiens totaꝫ ſperā actiuitatis tue. nedū vſqꝫ ad celū ſed etiā ſupra celū celoꝝ. Dices ex ſentētia illud amatricis inſane ſed cupiētis Ille me os primus qͥ me ſibi iunxit amores. Abſtulit. ille habeat ſecum ſeruetqꝫ ſepulcro. Primꝰ itaqꝫ qui ſibi te iunxit qͥs aliꝰ fuit niſi creator tuus? Quid enī prius merue ras? Habeat ille amores tuos/ primꝰ ⁊ ſolus ſecū. ⁊ tuo ſuoqꝫ ſeruet ſepulcro/ exhibiturꝰ eos vbi nō habebit finē amor Trāſ fer ad te vulgare carmen illd̓ nō petulāter ſed vtil̓r. Ames p̄miers amours ieme tendrai. hoc eſt. Ego me referā vel reducā ad primos amores meos. Uide q̄ſo qui fue rint pͥmi amores tui p̄terqͣꝫ illius/ de quo Apl̓s. Deus autē qui diues eſt in miſericordia/ ꝓpter nimiā caritatē ſuaꝫ qͣ dilexit nos/ cū eſſemus mortui peccatꝭ/ cōuiuifi cauit nos xp̄o. ¶ Conſequēter adaptari 2 pn̄t conſideratōes varie/ circa panē hunc ſacramētalē ⁊ ſuꝑſubſtātialē ſub diuerſis ſil̓itudinibꝰ ⁊ ſimbolis/ ſub quadā incōne xione cōnexis. ſicut oīa q̄ fiūt in mūdo/ re ducunt̉ ad monadē qͥ eſt vnꝰ deus. Noſtꝝ hic ⁊ nūc eternitatis ⁊ tꝑis. centꝝ ſcꝫ eternitatis qd̓ vbiqꝫ eſt ⁊ circūferētia nuſqͣꝫ Et poſtremo qͥ ꝑſeuerauerit pulſans/ dabit amicꝰ panes quotqͦt hꝫ neceſſarios. qͥ pro fecto oēs quotqͦt ſunt/ ſunt vnū neceſſarium. qd̓ eſt res huiꝰ ſacramēti. vnitas vide licet corꝑis myſtici. qͣ fit vt vnus panis et vnū corpus ml̓ti ſumꝰ oēs qui de vno pa ne ⁊ de vno calice ꝑticipamꝰ Unā hāc petebat Dauid a dn̄o ꝙ ꝑticeps eſſet oīm ti mentiū ¶ Beatꝰ qͥ māducat hūc panē in regno celoꝝ qd̓ eſt eccl̓ia. qͥ panis eſt ange loꝝ nō ſacramētal̓r vt nobis ſed ſpūaliter ⁊ ꝯformitate etſi nō ſpecifica qm̄ angl̓os xp̄s non app̄hendit. cōformitas tamē eſt in genere intellectualis nature. quā in hu manitate ſuſcepit xp̄s. hoc eſt. ad ſe cepit in īcarnatōe. ſed ⁊ quotidie ſuſcipit come dentē ſe. nō tanqͣꝫ cibū carnis ſed ſpūs. qͥ in deū ſuo modo ꝯuertit̉ ⁊ fit vnꝰ cum deo ſpūs. Propterea voluit in ſcripturis beatitudinē xp̄s ſignificare ſub comeſtionis nomine. Non eniꝫ eſt coniūctio ꝓximior realior ⁊ intimior qͣꝫ cibi ad cibatū. Ueriꝰ ergo xp̄s comedit nos ſuſcipit nos ⁊ cōtinet in hoc ſacramēto/ qͣꝫ nos ip̄m. exēplo forme atqꝫ materie. qͣꝫuis ibi ſit reciproca tio mirabilis. qꝛ viciſſim vnū eſt in altero qua verificat̉ illud xp̄i Qui manducat me am carnē ⁊ bibit meū ſanguinē in me ma net; ⁊ ego in eo Hoc eſt euxeniū ſingulare quod ſacerdos celebrās dat eccleſie taꝫ in corꝑe qͣꝫ in mēbris Btūs igit̉ qui celebrat maxime ſi nō expertē ſe fecerit ꝑ indignita tem tāti doni. quod amicus nō ſolū com modat vt petebat̉ quaſi reddendū. ſed dat poſſidendū. nec ad ternariū coartat. ſꝫ ad oēm prorſus neceſſitatē dat ſufficiēter et accumulat. qꝛ merita ſupplicātiū excedit et vota ¶ Finaliter/ ſi grām dicit ſapiens vnꝰ eſſe ꝑadiſum in benedictōibꝰ/ nūquid nō eukariſtia q̄ per excellentiā dicit̉ bona grā/ rite dicet̉ ⁊ erit ꝑadiſus. Eſt igitur recipiens euchariſtiā/ ꝑticeps illius ſuꝑad mirande dignitatis. ꝓmiſſi ꝑticeps/ qd̓ dn̄s petēti latroni dn̄e memēto mei dum veneris in regnū tuum iureiurādo dixit. Amē dico tibi/ hodie mecū eris in ꝑadiſo Ubi papa ibi Roma. vbi rex ibi regnum. Gaudeat idcirco ſacerdos ⁊ tāte felicitati nō ſit ingratus. nec abijciat grāꝫ dei q̄ nu trix eſt oīm vt dicit alter ſapiens. ⁊ de qua Apl̓s. Gratia dei vita eterna. Sit illd̓ ho die hic ⁊ nūc tꝑis ꝑ ſpem ⁊ ſubarratiōem ⁊ hic ⁊ nūc eternitatis ꝑ finalē anime perſe¶ Finit uerantis aſſecutionem. ¶ Sequūtur epiſto le quedā eiuſdem cancellarij. Um placuit humili caritati Reuerendiſſimi patris ac preceptoris mei p̄cipul quē circūſpectiōe ⁊ diſcretōne fideliſſima preditū eſſe nullus negat qui eū cognouerit Is eſt cameracē
