De meditatione crucis 96 Quid ꝙ ⁊ ipſius aīam ꝑtranſijt aſper Morte ieſu gladius/ vaticinante ſene Scire tuū nō eſt reſpōdit ſacra ſophia Omnia myſteria. Qualiacūqꝫ dabo Uirgine mr̄e fuit virtꝰ habitus ſtatus ipſi Tūc ſtatus in terris qͣꝫ gabriele minor Uirtus ac habitꝰ quos gr̄a deſtinat illi Gratificans matrē celſius arce locans Attn̄ includūt ſcrupulos p̄dicta fatemur Difficiles/ tibi ſunt iſta notanda/ prius Eſt naturalis eſt carnalisqꝫ voluntas Tertia ſit duplex que ratione viget Hanc abſolutā dic ⁊ ſub ꝯditione Seu deſiderio format eam pietas Prima duplex ex ſe nūqͣꝫ peccare valebit Cui tn̄ interpres eſſe ſolet ratio Abſoluta deo ſemper cōformis oportet Sit ratio/ pietas nulla repugnat ei Conditio ſaluat ſe ſupponens rationi Uelleqꝫ diuino ſic ieſus edocuit Porro qui neſcit nō eſt ideo vicioſus Si nō ignoti debeat eſſe ſcius Omnia que nouit dn̄s res nulla creata Scire valet/ multis pena nec eſt viciū Purgāt illuſtrāt mō ꝑficiūtqꝫ hierarche Maiores imos nulla tn̄ macula eſt Miſſus ab excelſis actꝰ afferre hierarchoſ Sic fuerit cordi virgineo gabriel Rurſus multoꝝ virgo ſi neſcia merens Quid mirū; triſtis filius eius erat Riſticiā dat ars res aduerſata volēti Qualiter hoc potuit eſſe volente deo Hoc pietas potuit ſe ſaluans cōditione Appoſita/ de qua multa loquēda forent Eſt de noticijs diſtinctio plurima quādaꝫ Exꝑimētalem iūgimus ad reliquas Proficiens in ea xp̄s Tantūdē reꝑtum eſt de carminibus his lugduni in cōuentu celeſtinorū. Tentilogium eius de meditatione crucis cuius pars magna habetur inter carmina ſuꝑ magnificat. Xaltauit aīs hūiles o ꝟgo beata Qd̓i qͣꝫ dn̄aꝫ magͣ potēſſtatuit Cur; qꝛ reſpexit hūilē deꝰ vt tuꝰ Filiꝰ ⁊ mr̄is ſubditꝰ imꝑio(eēt Gloria ſuſcepit humilē. ſublimior ex hoc Ipſa nouiſſima fis. proximiorqꝫ deo Nāqꝫ nouiſſimus ⁊ abiectior eſt ꝙiroruꝫ In cruce ſuſpenſus. eſſe ieſus voīuit Propter qd̓ deꝰ exaltauit eū ſibi nomen Tale dedit nomen omne qd̓ exuperat Sta mō collige te mea mēs hīc corrue toProna ſinu. ſignū ſtringe ſalutiferū Tolle iugū crucis hͦ/ a quo diuellere nullꝰ Preualeat caſus. dic crucifixa ieſu Faſciculꝰ mirre mihi dilectꝰ meus. inter Ubera conſtringet ſe mea. ſuauis amor Oſcl̓a det labijs vngat trahat afflet odorē Intus/ ⁊ in cellas ducat aromaticas Amēs qͦ raꝑis. mea mēs; q̄ digna flagellis Oſcula vis; cuius terra tremit tuitu Arce p̄cor rapit en pietas īſpecta ſup̄ Que maieſtatē nō ſinit; vt verear(mā Brachia diſtendit. vultū declinat. aꝑtum Per latus oſtendit ſe cor. amore mei Frigidꝰ ingratꝰ meus eēt amor. ꝑ amorem Si talem minime flexus. amaret eum Maieſtas fateor. retrahit. ſi conſpiciatur Carne tegit ſeſe. ſola patet pietas O pietas q̄ nec colaphos nec ſpūta flagel Clauos nec mortē reſpuit ecce crucis(a Iā nec amore mei lāguet neqꝫ vulnera ſen Mortuꝰ in dura ſꝫ cruce pēdet adhuc(tit Mortuꝰ amplexū ſe qūo ſubtrahet; aude Mens pia. cōiungi cum pietate ſua Os dare qͥd refugis; cur n̄ ī amore liq̄ſcēs Tota fluis; cur nō crux madet ex lacrimis Ip̄m forte tenet. flentis gremiū genitricis De cruce depoſitū. flens ſibi cōpatere Saxea mēs nimis eſt. adamāteqꝫ durior Talia q̄ ſpectās. mollior eſſe neqͥt(atro Ange ih̓u ꝟga totiēs crucꝭ vt lacrima ¶ De cordꝭ ſilice largior vnda fluat(rū Darmore frigidiꝰ. o cor qd̓ tantꝰ amoris Nō rogus accendit. ſtasqꝫ gelū rigidum Flāmiuolis ſaltē ſcintillis te ingerere cor Que crucis ex omni parte vides ſaliunt Incipe ꝑcurre primisqꝫ nouiſſima iunge Singula que patit̉. virgo. ieſusqꝫ nota Una tibi poterit ſcintilla. niſi reprobꝰ ſis Ignē de lignis. crede crucis parere Adijce ſarmēta vicioꝝ/ que reſecabis Iunge. quaſi ligna plurima dona dei Lucā cuiꝰ adeſt celebris lux. ꝑlege lucas Trinis cū ſocijs. geſta crucis reſerant O luca felix qui viuendo ſtuduiſti Morte crucis corpus mortificare tuū Crux petꝝ reuehit ad celos ⁊ cruce frater Tu ſuus andrea. letus alacris obis Stigmata frāciſci ſeraphī ſub imagīe fixit Ut mors fortis amor. flāmeꝰ ac penetrās U bonauētura crucꝭ hͦ ſuccēſꝰ amore Qd̓ fueris nomē. ⁊ tua ſcripta docēt. Indicat hͦ picta. tuml̓o ꝓpria crucis arbor
