Super cantica canticorū orationē/ ſciens illud. Sine me nihil po­teſtis facere. Et qꝛ nemo venit ad patrē ni ſi ⁊c̄. adiungit fidei ſpei caritati or̄onē vt approximet deo ſcd̓m doctrinam dionyſij Et qꝛ oratio ſepius arida eſt niſi lactet̉ et foueat̉ adiūgit lectionē ſcd̓m doctrinā pie tatis. quā cōtinēt vniuerſe ſcripture cano­nice ſancte deuotioni cōgruētes. Et has ſignificat ſub metaphoris varijs ad lectio nem meditatōeꝫ aptis. vt agrū in quo eſt theſaurus regni celorū. In quo alle­goriā dicit̉ exiſſe Iacob Iſaias ad medi­tandū. Cōparat libros villis vineis malis punicis vnde ſuſcipit flores fructꝰ ſanctoꝝ deſiderioꝝ vt incipiat doctrīe lac in vberibꝰ. que dare poſſit dilecto. Coniū­git ad eſtremuꝫ fidei ſpei caritati orationi lectioni meditationi gr̄arūactionē que ī odore mādragoraꝝ ſpirātiū in ſportis ſen­ſui ſuauiter ad fecunditatē valentiū deſi gnatur. Amor nouitiꝰ ſubinde notat ꝓ­prietatē alterā antepenultimā in ordīe qͥn quaginta/ ſcd̓am in hoc ſympſalmate/ ſi­ne qua nullꝰ aūt exiguꝰ in doctrina pietatꝭ profectꝰ accreſcit. Et hec ē remēoratio ſeu obliuioſa retentio ꝑlectoꝝ. Et hoc ob­ſeruaſſe denotat vbi ſubſequit̉ Omnia poma noua et vetera dilecte mi ſeruaui ti­biI ſuꝑ bonitate adiutorio memorie ſen ſualis intrinſece. Multi multa tradiderūt Seneca in epl̓is Tullius in rhetorica no ua tradens artē qͣndā rhetoribꝰ/ cōpoſue runt. alij certas abbreuiatōes ſnīaꝝ. vel ex alijs cōpoſitas tradiderūt mēorie. figuras nōnulli ꝓtraxerūt quēadmodū fecimꝰ can tici cordis alibi de pēnis colūbe/ de pſal terio/ alijs muſicis. Tradunt̉ hac intētio ne in mathematicis figure theorematū. vt ibi maneat herēs imaginatō. Alioquin dicēte Auguſtino facilius eſt in terra naui gare qͣꝫ hmōi figuras ſcīam adquirere. Alioquin p̄terea reddet̉ homo faciliter fan taſticꝰ ineptꝰ ad intelligibilia. Sint igit̉ figure pauce ordinate ad adiutoriū fan­taſie. mīſtrare debētis intellectui fantaſma ta clara ſerena ordinata trāquilla ad intel­ligibiles ſpēs abſtrahendas ẜm qͣs intelle ctus volūtas valeāt dimiſſis vel quaſi ſopitis fantaſmatibꝰ negociari circa rōem intelligētiā amorē diuinoꝝ. Cōuenit remēorari parabolicos ſermones ſcri­pture ſacre ꝑticulares inſuꝑ hiſtorias re bus ſingularibꝰ. ſcīa ẜm Ariſtotelē ſit de primis ſe vniuerſalibꝰ neceſſarijs nūqͣꝫ habet̉ ſcīa de p̄dictis niſi reductōeꝫ ad intelligibilia vniuerſalia. ꝓpter ſenſi bilia ꝑticularia inducunt̉ tanqͣꝫ exem­plis manuducētibꝰ a ſenſibꝰ in intellectuꝫ. Sic enī oīa lr̄aliter poſita de hiſtorijs r̄du cunt̉ ad vniuerſalē dei ꝓuidentiā. nec alid̓ nitunt̉ on̄dere. aut ad moralē diuinaꝫ in ſtructionem ſub vniuerſalibꝰ regulis vt lya ſignificat vitā actiuā rachel vitā ꝯtē­platiuā ſicut martha maria petrus Io hānes ita de ſimilibꝰ ſuo ẜm ſciētia cōcludit̉ vera certa. qd̓ fieri nequit innitē do imaginationi mēorie ſenſuali. Amor nouitiꝰ concepto feruore ſpūs ex doctrina pietatis aſſidua ruminatōe ip̄ius oſcu la vult pueri xp̄i Quid mihi det inqͥt te fratrē meū) ꝯformitatē hūanitatis ſu­gētē vbera mr̄is mee) dignatōeꝫ nimie caritatis /vt inueniā te ſolū foris) ne tur­ba pudoris turbatōꝫ inducat Et deoſcu lerte) ſincerū ſanctū deuotōis affectuꝫ in pignꝰ dilectōis arrā ſperate deſpōſatio nis⁊ me nēo deſpiciat) velut idignaꝫ te tāto amore App̄hendā te) ꝓprijs vi­ribꝰ ſed dignāter app̄hēſa a te ducā) du cta a te in domū mr̄is mee) qd̓ eſt vl̓is ec cleſia fideles ī te regenerās/ in cubiculuꝫ genitricis mee) qd̓ ē aliqͣ ſpēalis artior religio qͣꝫ ſola vl̓is ſub te abbate xp̄o vbi ob ſeruerorner erudiar ī nouiciatu meo pla centior tāqͣꝫ ſub aggeo eunucho in tricli nio femīaꝝ(ibi me doceb̓) qm̄ tu deꝰ ſci­entiaꝝ dn̄s es edocta ſpūalibꝰ epul̓ re­ferta. de manu tua dabo tibi poculū ex vi ꝯdituꝫ muſtū maloꝝ granatoꝝ meo ) tu veſcaris vel inebriaris ſed ego te. Dicā qͦꝫ ex ſnīa in exꝑientia ſpūs de uotōe leua eiꝰ ſub capite meoIꝑ ſpei ſu­ſtentatōeꝫ. qͣtenꝰ in pace in id ip̄m dormiā et reqͥeſcā. Donec tu dn̄e ſingularit̓ cō­ſtitueris me/ dextera) caritatis tue Fam plexabit̉ me te ꝓtegēte cuſtodiēte in me trāquillū hūc deuotōis ſtatū a ꝯturbatōe hoīm ꝯtradictōe linguaꝝ mīſteriū filia hierl̓m quibꝰ digneris ita mādare dice re Adiuro vos filie hierl̓m ne ſuſcitetꝭ ne qꝫ euigilare faciatis dilectā donec ip̄a velit Quintiā dicāt admiratōe Que ē iſta que deſcēdit de deſerto d̓elicijs affluēs in­nixa ſuꝑ dilectū ſuū Nimiꝝ ego ſuꝫ mo­nita te os yſaie ſuadētis. Vt ābula­uerit in tenebris. eſt lumē ei ſperet in