Seite
Folium. Primum. Irca initium ſummule Ray mundi de ſumma. Omnen ſcientiā et doctrinā ſacra ſcrip tura tranſcendit: verū predicat: et ad celeſtē patriam inui tat. Iſtam ꝓpoſitionē ſcribit ſctus gregorius ī moralibuſ ſuis. In qua ꝓpōne tria tangūtur. Primo tangit̉ ꝙ ipſa ſacra ſcriptura tranſcendit oēs alias ſcīas ī dignitate. Scd̓o tangit̉ ꝙ ipſa ſacra ſcriptu ra predicat vera. Tercio ꝙ ipſa ſacra ſciptura reducit et inuitat ad cele ſtē patriam. Primū pꝫ in ꝟbis predictꝭ cū d̓t(ſacra ſcriptura ſcīam et do doctrinam tranſcendit) Scd̓m tangitur cum dicit(verbū predicat) Ter cium tangitur cū d̓t(et ad celeſtē patriam inuitat) Modo licꝫ illa tria iā dicta de ſe ſint nota et manifeſta: tn̄ pn̄t ꝓbari autoritatibus et rōnibus Primū videlꝫ ꝙ ſacra ſcriptura excellit et trāſcendit oēs alias ſcīas: ꝓ­batur ſic: qꝛ illa ſcīa eſt nobilior alis ſcientiis et doctrinis quē ē d̓ nobili ori et delectabiliori ſubiecto: ſed ſacra ſcriptura eſt hmōi: gͦ ⁊cͣ. Maior ra tionis pꝫ ꝑ ph̓m primo de aīa: vbi d̓t: ꝙ vna ſcīa eſt nobilior alia: eo ꝙ eſt de nobiliori ſubiecto. Sed minor rōnis pꝫ. qꝛ ſubiectū ſacre ſcripture eſt ipſe deus: et nihil eſt excellentius d̓o: vt dicit Ariſto. in ꝓemio metaphi ſice vbi dicit. Deus eſt optimū eoꝝ que in natura ſunt. Scd̓o ꝓbat̉ hoc idē ſic. Illa ſcīa tranſcendit oēs alias ſcias cuius auctoritas tranſcendit hūanū intellectum: ſed auctoritas ſacre ſcripture eſt hmōi gͦ ⁊c̄. Maior illius rōnis patꝫ: qꝛ tranſcendit humanū intellectū. ẜm ꝙ comētator ait: ſcd̓o metaphiſice loquēs de rebꝰ īmaterialibus vbi dicit. Cōprehēſio ve ritatis ē nobis īpoſſibilis ī multis rebus. Sꝫ minor rōnis pꝫ ꝑ auctori­tatē bt̄ auguſtini ſuꝑ geneſim vbi d̓t. Maior eſt ſacre ſcripture auctori­tas qͣꝫ totius humani generis intellectus ꝑſpicuitas. Tercio ꝓbat̉ hoc idē ſic. Illa ſcientia eſt dignior et excellentior aliis que magis deſidera tur et eſt dulcior in intellectu: ſed ſacra ſcriptura eſt hmōi. ergo ⁊c̄. Ma­ior rationis eſt nota: eo ꝙ obiectū appetitus eſt bonū: vt habet̉.i. ethico rum: et qͣꝫto aliquid magis deſideratur: tanto magis eſt bonū vel apparꝫ bonū. ideo inqͣꝫtū aliqͥd maxime deſideratur: intantū maxime eſt bonum ꝑ regl̓am topicalē.2. topicoꝝ: ſicut ſe hꝫ ſil̓e ad ſil̓e: vl̓ al̓s ſimpl̓r ad ſim­pliciter: ſic ſe hꝫ maxime ad maximū ⁊ mīme ad minimū. Sed minor pꝫ ꝑ Huguitionē in libro primo de anima vbi dicit. De quanto aliquid ſen­titur dulcius: de tanto auidius ſumit̉: et cū malori deſiderio: ſꝫ nihil ma gis mentē ab amore mūdi ſeparat: nihil eandē magis corroborat: nichil etiā tm̄ hoīes ad dilectionē dei excitat: et ad opus celeſte adiuuat qͣꝫ ſtu diū ſacre ſcripture: gͦ excellit oēs alias. Secunda concluſio prefate pro­poſitionis: videlicet ꝙ ſacra ſcriptura predicat verum: probatur ſic. Illa ſcientia predicat veruꝫ in qua nihil docetur niſi veritas: ſed in ſacra ſcri ptura nihil docetur niſi veritas. ergo ⁊cͣ. Maior patet ex terminis. Sed minor patet per Hugonem primo de anima vbi dicit. Quicquid docetur in ſacra ſcriptura eſt niſi veritas: quicquid ꝑcipit̉ eſt niſi bonitas: et qͥc­